1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

تبصره: 2014، سال تغییرات بنیادی

الکساندر کوداشیف/رسول رحیم۱۳۹۳ دی ۱۱, پنجشنبه

در سالی که گذشت جهان بهتر نگردیده است، برعکس بحران اوکرایین، جنگ غزه و ظهور «دولت اسلامی» باعث شده که الکساندر کوداشیف، سردبیر دویچه وله نگاه بدبینانه ای نسبت به سال گذشته داشته باشد.

https://p.dw.com/p/1EDug
عکس: DW

جهان در سال 2014 دچار هرج و مرج شد. جنگ در اوکرایین، صعود مرگبار «دولت اسلامی» قتل عام شاگردان بی گناه یک مکتب در پاکستان، جنگ غزه در خاورنزدیک، پیروزی های انتخاباتی احزاب دست راستی در اروپا، جنگ های اعلام ناشده دار و دسته های جنایتکار در مکسیکو، به هرکجا که بنگریم، در همه قاره ها وضعیت سیاسی و اجتماعی دشوار و مغشوش است.

در اروپا غوغای جنگ است. در اوکرایین، کشور میان روسیه و اروپای مرکزی، جنگ به شدت جریان دارد. غرب و روسیه درگیر یک جنگ فرسایشی دیپلوماتیک هستند و به نظر می رسد که یک دوران جدید یخبندان در سیاست خارجی آغاز شده باشد.

چگونه با ولادیمیر پوتین برخورد شود؟

ولادیمیر پوتین غرب و حکومت کیف را با الحاق کریمیا و مداخله در شرق اوکرایین به چالش کشاند و درنتیجه تحریمات، خودش در گیر آشوب اقتصادی شد. پوتین یک نو امپریالیست مصمم، در پایان سال با نزول بهای روبل روبه رو شد. و قبل از همه اروپایی ها و به خصوص آلمانی ها از خود می پرسند که آیا نباید با پوتین کنار آییم؟ چه راه بیرون رفتی از این بن بست وجود دارد؟ چه سان می توان دوباره صلح را در اروپا بر قرار کرد؟ آن چه که تقریبا فراموش می شود سرنوشت اوکرایینی ها است و این سوال ساده که پوتین چه می تواند بکند.

بارک اوباما رئیس جمهور ایالات متحده امریکا مانند اکثر اروپایی ها در قبال برخورد با پوتین خود را مصمم نشان می دهد. او طرفدار برخورد قاطع است. اما اوباما خود زندانی سیاست داخلی است، زیرا در ایالات متحده امریکا دیگر او اکثریتی ندارد تا کاری بکند. او با ضعف و قدرت تاثیر گذاری اندک، نماینده یک قدرت بزرگ در حال عقب نشینی است که می خواهد کمتر مداخله کند.

شکنجه ظاهرا سیستماتیک زندانیان اسلامگرا در گوانتانامو و سایر نقاط، این کشور را به شدت در خارج بی اعتبار ساخته است.

امریکا در خاورمیانه هیچ نفوذی ندارد

تحلیل نفوذ و نبود آرزومندی برای تاثیرگذاری جدی بر سیاست را می توان در خاور نزدیک مشاهده نمود. در جنگ غزه ایالات متحده امریکا اصلاً نتوانست کدام نقشی بازی کند. اوباما نتوانست بر اسرائیل یا بر فلسطینی ها تاثیرگذار باشد و پس از جنگ غزه وضعیت سیاسی مانند گذشته ناامیدانه است. با این هم ایالات متحده امریکا دست کم از طریق هوایی علیه «دولت اسلامی» می جنگد و آلمانی ها جنگجویان پیشمرگه کرد را برای مبارزه علیه این سازمان تروریستی آموزش می دهند که در حال حاضر کاملاً موفقیت آمیز است.

اما، "دولت اسلامی" تنوع فرهنگی، مذهبی و سیاسی شرق نزدیک را برهم زده است. در همه جا، مسیحیان، ایزدی ها و همچنان مسلمانان درحال فرار اند. در سوریه و عراق دیگر دولت انحصار نظم اجتماعی را ندارد. چالش روانی جنبش بنیادگرا برای برگشت به اسلام به اصطلاح « راستین» بر بسیاری کشورها و اجتماعات در خاور نزدیک و میانه و همچنان افریقا تاثیر گذاشته است و از آنجایی که این چالش مصممانه، بیرحمانه و تروریستی است، بسیاری از این کشورها به جنگ داخلی فرو می غلتند و ملیون ها انسان باید فرار کنند. این یک کابوس است.

2014 سال تغییرات بنیادی، تکان ها و زمین لرزه های سیاسی، یک سال پرابهام که در آن دیپلوماسی به دلیل برداشت های غیرواقع بینانه ناسیونالیستی و دینی ناکام شد. در کل سال گذشته میلادی ناامیدکننده بود.