رویای "بروس لی افغانستان"؛ بازی در هالیوود

هرچند هوا سرد است، علیزاده یک زیرپیراهنی سفید، شلوار سیاه و کفش های سبک به پا دارد. او شباهت عجیبی به قهرمانش، یعنی بروس لی ستاره فیلم های هنری رزمی دارد.

عباس نانچکویش را مقابل دیوارهای مرمی خورده قصر قدیمی می چرخاند؛ خرابه ای که نشان دهنده 35 سال جنگ در افغانستان است. سرانجام او محوطه را ترک می کند، عینک آفتابی اش را می پوشد و با لبخند به جمع هوادارانش می پیوندد و با آن ها دست می دهد. دوستداران علیزاده با او عکس یادگاری "سلفی" می گیرند.

علیزاده متعلق به جامعه هزاره افغانستان است که غالبا در مرکز افغانستان زندگی می کنند. او با 50 هزار هوادار در تویتر و بیش از 15 هزار در فیسبوک، تقریبا به یکی از مشاهیر افغانستان تبدیل شده است. مردم محل او را "بروس هزاره" صدا می کنند. عباس در رسانه های محلی کاملا شناخته شده است و امید دارد تا روزی به آرزویش یعنی سینمای هالیوود نیز برسد.

علیزاده در حالی که دور یک صندلی برای گرم شدن نشسته، به خبرگزاری فرانسه می گوید: «وقتی هشت ساله بودم، فیلم های بروس لی را دیدم و درگیرش شدم». او همچنان می افزاید: «من گفتم که یک روزی بروس لی افغانستان خواهم شد. من می دانم که نمی توانم بروس لی باشم اما راه او را ادامه می دهم».

علیزاده خردترین فرزند از جمع ده فرزند خانواده است. برادران او هم حرفه مشابهی را دارند. یکی از آنها، احمد ضیا 25 ساله به عنوان مدیر، مربی و سکرتر عباس کار می کند. احمد ضیا می گوید: «بسیار امیدوار هستم که برادرم به هالیوود راه پیدا کند».

علیزاده آرزو دارد تا با ستاره فیلم های رزمی هانگ کنگ، یعنی جکی جان کار کند. عباس از او با احترام با نام "مستر جکی" یاد می کند. قهرمانان او همچنان ستاره هایی مانند رمبو (سیلوستر ستالون)، چاک نوریس و جان کلود فان دم هستند. اما بزرگترین انگیزه عباس تکمیل کردن فیلم "بازی مرگ" است که با مرگ بروس لی در سال 1973 ناتمام ماند. علیزاده می گوید: «بروس آخرین فیلمش را تمام نکرد. او نیمی از فیلم را بازی کرد. پروژه من این است که فیلم او را تکمیل کنم».

هالیوود برود یا نرود، عباس حالا قهرمان یکی از محله های کابل است که آنجا زندگی می کند. انجنیر محمد علی مختار 25 ساله می گوید: «او قهرمان ما است. او یک ستاره است برای ما». او ادامه می دهد: «کشور ما با مشکلات مختلفی روبرو است، مانند مواد مخدر، ناامنی و غیره. ما امیدواریم که عباس بتواند شهرت نیکی را برای کشور ما کمایی کند».

غیر از شهرت کشوری عباس، مختار امیدوار است که او پرچمدار قوم هزاره نیز باشد؛ قومی که اکثراً شیعه مذهب است و در گذشته از سوی تندروان مورد تبعیض و خشونت قرار گرفته است. مختار می افزاید: «برای ما به ویژه هزاره ها این مهم است؛ زیرا ما می خواهیم در فضای صلح زندگی کنیم».

رامین یکی از هواداران عباس می گوید: «اولین بار که او را در تلویزیون دیدم، از شباهت زیادش به بروس لی شگفت زده شدم. خوش هستم که چنین شخصی را در افغانستان داریم».

وقتی عباس در کلوپ رزمی خود یا خرابه های قصر دارالامان تمرین نمی کند، پیش پدرش می رود که نیمی از بدنش فلج شده است. پیرمرد، خردترین فرزدنش را تشویق می کند و امیدوار است تا بتواند به یکی از ستاره های سینمای هالیوود تبدیل شود.