افغان ها در آلمان چگونه عید را تجلیل می کنند؟

بی بی حاجی فرشته یکی از افغان هایی است که در آلمان زندگی می کند. خانواده او هرچند رسم عیدی را زنده نگهداشته و در این روز بچه ها و نواسه هایش به دیدارش می آیند، اما عیدهایی را که بی بی حاجی در افغانستان تجربه کرده بود، به عنوان خاطرات فراموش نشدنی در ذهن اش باقی مانده است.

اما در غرب روزهای اعیاد اسلامی رخصتی نیست و این گاهی باعث می شود که اعضای خانواده خانم فرشته نیز در چنین روزی نیز مصروف کار و زندگی باشند: "اگر عید در روزهای رختصی مکاتب نباشد، خنک و تنک است. کسی خود را رسانده نمی تواند. چون همه کار می کنند و اولادها هم مکتب می روند".

در این صورت، برای بی بی حاجی فرشته فرقی نمی کند که عید کدام روز است، زیرا این آخر هفته (شنبه و یک شنبه) است که بستگان اش وقت می کنند تا به دیدارش برسند.

با وجود این، نواسه های بی بی حاجی فرصت بودن با او را در روز عید دارند. عبدالله، نواسه 15 ساله خانم فرشته، از شانسی که برای شاگردان مسلمان در مکتب های آلمان می دهند، خوشحال است: "اگر عید در وقت رخصتی های مکتب نباشد، ما اجازه داریم روز اول عید در خانه بمانیم. اما امسال عید در رخصتی های تابستانی ما برابر شده است." البته چنین شانسی برای شاگردان مسلمان در روزهای مذهبی شان، در همه ایالت های آلمان مهیا نیست.

نواسه های بی بی حاجی که در آلمان تولد شده اند، به عید به مثابه فرصت دیدار با خانواده می بینند. زیرا در این کشور زندگی فردی است و رسیدگی به یک دیگر وقت طولانی می گیرد.

حنا، نواسه 13 ساله بی بی حاجی می گوید: "من از روزهای عید بسیار خوشم می آید. تمام فامیل دور هم جمع می شوند. با بی بی جانم عید را یکجایی جشن می گیرم. نان مزه دارش را می خوریم و بسیار خوش هستم که بسیار عیدی می گیرم".

بی بی حاجی فرشته 77 سال دارد، اما با وجود کهن سالی اش دسترخوان خانه را در روز عید با غذاهای مختلف افغانی آراسته می کند. دختران اش که از شهرهای دیگر به خانه او می آیند نیز غذاهایی آماده کرده و با خود می آورند. به این ترتیب، دسترخوان عیدی تکمیل می شود.

بی بی حاجی در عید امسال برای نواسه هایش چه آماده کرده است؟ پاسخ می دهد: "من امروز یک قورمه چلو و سلاد تهیه کردم البته دوغ هم، چون هوا گرم است. همین قدر توانایی داشتم. اما روز دوم عید کچری قروت پخته می کنم که از پدر و پدرکلان ما همین رواج را داشتیم".

خانواده های افغان اکثراً مواد غذایی مورد نیاز خود را از مغازه های معدود افغانی و یا هم از مغازه های ترکی و دیگر شرقی ها به دست می آورند.

مدن چکنپروی، صاحب یک خوراکه فروشی آسیایی به ویژه افغانی و هندی در شهر بن آلمان است. او می گوید روز های سال نو، عید و یا دیگر جشن های فرهنگی و مذهبی، روزهای پرفروش آنهاست: "در روزهای عید کیک، کلچه، قتلمه، کرمرول، میوه های خشک و تازه بیشتر از گذشته داریم و همچنان برای این روز ها فرمایش هم می گیرم، مثلا برای آماده کردن کرملول، بولانی، سمبوسه و سیمیان."

سفره عید در رستورانت

در شهرهای که رستورانت های افغانی وجود داشته باشد، شماری از خانواده های افغان ترجیح می دهند که در یکی از روزهای عید در همین رستوانت ها گرد هم جمع شوند.

وحید شبنم که رستوانتی به نام زعفران در شهر بن دارد و در فهرست غذایش به اصطلاح ضرب المثل افغانی از "شیر مرغ و جان آدم" همه به چشم می خورد، روزهای عید حداقل از 40 تا 50 مهمان پذیرایی می کند.

شبنم می گوید: "ما قبل از عید تبلیغات خوب داشتیم و شماری از قبل برای خود جا ریزرف کرده اند. چون ما نان های مختلف را برای مهمانان خود عرضه می کنیم، این هم دلیلی است که افغان ها رستوانت ما را ترجیح می دهند. حد اقل 20 رقم نان در یک روز داریم."

به این ترتیب، افغان ها در آلمان تلاش می کنند برای یک روز هم که شده رسم و رواج کشور شان را زنده کنند و عید را به یک دیگر تبریک بگویند. البته حالا ابراز ارتباطی عصری تبریک گفتن عید را ساده ساخته و برخی ها که فرصت ندارند با استفاده از تیلفون و انترنت با دوستان و خانواده شان تماس می گیرند.