آلبانیا؛ سرزمین مدیران جوان بی اداره

دو سوم جوانان آلبانیایی بیکار هستند. این در حالی است که واسطه بازی و مساعدت به قوم و خویش به رشد و انکشاف این کشور ضربه وارد کرده است. باوجود این مشکلات شماری از جوانان هنوز سعی می کنند تا خود سرنوشت شان را بسازند.

هوا در تیرانا، پایتخت آلبانیا خیلی گرم است. قهوه خانه های داخل شهر پر مردان جوان بیکار هستند. این جوانان هرچند تحصیلات عالی دارند، با آن هم بیکارند. یکی از آنان می گوید: "من در رشته طب تحصیل کرده ام؛ اما چون روابط ندارم، بیکار هستم".

اما داشتن روابط نیز همیشه کمک نمی کند. انته کاستن که در انجمن صنعت و تجارت آلمان در آلبانیا کار می کند، می گوید که باید مشکل را در نظام اداری و سیاسی کشور دید. او توضیح می دهد: "جوانان آلبانیایی بعد از نظام کمونیستی همه در تلاش تحصیلات اکادمیک هستند و علاقه دارند در بخش های اقتصادی همه مدیر شوند؛ اما برای شرکت هایی که در این کشور اصلا وجود ندارند".

کشور کوچک آلبانیا با وسعت تقریباً 29 هزار کیلومتر مربع در جنوب اروپا موقعیت و کمتر از سه میلیون جمعیت دارد. این کشور بیش از 50 دانشگاه دارد که بیشتر آنان شخصی هستند، و برای تحصیل در آنها باید چند هزار یورو مصرف کرد. اما چنین سرمایه گذاری برای بیشتر جوانان چندان مساعد نیست. یک دختر جوان می گوید: "ما یک نسل مأیوس هستیم. ما تحصیل کرده ایم و چیزی از آن بهره نگرفته ایم. من سه زبان خارجی را می دانم و با وجود آن بیکار هستم. گاهی فکر می کنم که آلبانیا را ترک بگویم. خانواده ام مدتی است که در خارج زندگی می کند".

بیش از نیم میلیون نفر از مردم آلبانیا در خارج از کشور کار و زندگی می کنند. شمار بیشتر آنها در کشورهای همسایه یونان و ایتالیا به سر می برند. اما بحران اقتصادی آنها را بار دیگر وادار به بازگشت به کشورشان می کند. مهاجران اقتصادی آلبانیا با تجارت در غرب، در کشور خود با مشکلات مواجه می شوند. ادمیر سی ساله یکی از آنها است که هفت سال در ایالت بایرن آلمان زندگی کرده است. او می گوید: "خیلی مشکل است. در این جا هیچ قاعده ای وجود ندارد، دموکراسی وجود ندارد. آنچه فقدان آن در این جا احساس می شود، کیفیت زندگی و آرامش است؛ طور مثال یک انسان معمولی باید بتواند در آرامش به پارک، تئاتر، موزیم و یا سینما برود. در این جا اما فقط دو سینما وجود دارد. ضرب المثلی می گوید وطن جایی است که کسی در آن احساس راحتی کند". در رستورانت خرد ایتالیایی او مشتریان داخلی و خارجی می آیند. در این جا سیاستمداران، هنرمندان و مدیران جوان نیز گردهم می آیند.