Φως στο τούνελ της νεανικής ανεργίας;

Το περασμένο καλοκαίρι η γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ είχε δηλώσει στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής για την ανεργία πως «χρειαζόμαστε περισσότερες επιτυχίες στην καταπολέμηση της νεανικής ανεργίας». Στη σύνοδο οι ευρωπαίοι ηγέτες είχαν δεσμευθεί ότι κανένας νέος κάτω των 25 δεν θα έμενε για περισσότερους από 4 μήνες χωρίς θέση εργασίας ή επαγγελματικής κατάρτισης.

Ήδη το περασμένο φθινόπωρο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δρομολόγησε μια σειρά συγκεκριμένων μέτρων για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Συνολικά 8 δισ. ευρώ συγκέντρωσαν Κομισιόν, Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ESF) και ηγέτες της ΕΕ. Η οικονομική στήριξη προορίζεται κατ΄ αρχήν για τις χώρες της κρίσης όπου η νεανική ανεργία ξεπερνά το 25%, δηλαδή την Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Τα χρήματα των Βρυξελλών προορίζονται πχ. για τους νέους που βρίσκονται στην κρίσιμη περίοδο μεταξύ εκπαίδευσης και επαγγέλματος ή στην διαδικασία επιλογής του επαγγέλματος. Μέρος των κονδυλίων θα διατεθεί σε επιχειρήσεις που επιθυμούν να προσλάβουν νέους.

Oι εγγυήσεις απασχόλησης δεν αρκούν

Ο οικονομολόγος Χόλγκερ Σέφερ από το Ινστιτούτο της Γερμανικής Οικονομίας (IW) θεωρεί ότι οι επιταγές της τρόικας για λιτότητα συνέβαλαν στην οικονομική ύφεση και την άνοδο της ανεργίας στις χώρες της κρίσης και τονίζει ότι «το ζητούμενο στην καταπολέμηση της ανεργίας δεν είναι να δημιουργήσεις θέσεις εργασίας δια νόμου, αλλά να δημιουργήσεις το πλαίσιο εκείνο που θα επιτρέψει στις επιχειρήσεις να δώσουν σταθερές δουλειές σε νέους».

Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα χρηματοδότησης. Οι χώρες-μέλη της ΕΕ θα πρέπει να συγχρηματοδοτήσουν τα προγράμματα του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης (EFRE), γεγονός που προφανώς αδυνατούν να πράξουν.

Η γερμανίδα ευρωβουλευτής, Γούτα Στάινρουκ πιστεύει ότι το πρόβλημα της νεανικής ανεργίας δεν λύνεται με εγγυήσεις απασχόλησης: «Είναι ένα βραχυπρόθεσμο μέτρο έτσι ώστε οι νέοι να μην βρίσκονται για πολύ εκτός αγοράς εργασίας. Μοιάζει με παυσίπονο, δεν διασφαλίζει όμως τη θεραπεία. Παίζει όμως καθοριστικό ρόλο οι νέοι, μόλις τελειώνουν το σχολειό ή το πανεπιστήμιο, να βρίσκουν δουλεία».

Κατά την άποψη του γερμανού ειδικού, οι πολιτικοί θα πρέπει να δημιουργήσουν συνθήκες που να ευνοούν την ανάπτυξη. Αυξάνοντας την παραγωγή όλο και περισσότερο η ανεργία θα αρχίσει σιγά σιγά να υποχωρεί, πιστεύει ο οικονομολόγος.

Sabrina Pabst / Στέφανος Γεωργακόπουλος

Υπεύθ. σύνταξης: Άρης Καλτιριμτζής