Το παγκόσμιο ρεκόρ του Βελγίου: 250 ημέρες χωρίς κυβέρνηση
20 Φεβρουαρίου 2011
Την Πέμπτη, 17 Φεβρουαρίου, το Βέλγιο συμπλήρωσε 250 ημέρες χωρίς κυβέρνηση.
Τα πρωτοσέλιδα των βελγικών εφημερίδων ‘γιόρτασαν’ αυτό το θλιβερό ρεκόρ με τίτλους όπως «Το Βέλγιο πρωταθλήτρια κόσμου» ή «Παγκόσμιο ρεκόρ ακυβερνησίας», ενώ οι Βέλγοι φοιτητές διαδήλωναν στους δρόμους με σύνθημα «Επιτέλους θέλουμε κυβέρνηση».
Ένας από τους διοργανωτές των κινητοποιήσεων της 17ης Φεβρουαρίου, ο φοιτητής Μίχαελ Φερμπαουχέντε, δήλωσε: «Δεν έχουμε κυβέρνηση. 249 ημέρες δεν κατάφεραν τα κόμματα να καταλήξουν στο σχηματισμό κυβέρνησης.»
«Ζήτω η επανάσταση της τηγανιτής πατάτας», φώναζαν οι Βέλγοι φοιτητές την Πέμπτη τονίζοντας έτσι πως τουλάχιστον οι τηγανιτές πατάτες, εθνικό φαγητό των Βέλγων, τους ενώνουν και δεν τους χωρίζουν σε Φλαμανδούς και Βαλώνους: «Δεν συμφωνούμε με τον χωρισμό σε Βαλώνους και Φλαμανδούς. Το μήνυμά μας είναι: όχι στον εθνικισμό. Όχι στη διχοτόμηση της χώρας μας».
Στο Πανεπιστήμιο του Λέβεν (Loewen) διοργανώθηκαν πάρτι με τηγανιτές πατάτες, που μοιράστηκαν στον κόσμο, ενώ στη Γάνδη, στην παλιά φλαμανδική πόλη, οι ‘εξεγερθέντες’ φοιτητές οργάνωσαν συμβολικά στριπτίζ 250 φοιτητών και φοιτητριών.
Έλλειψη κυβέρνησης, αλλά όχι ακυβερνησία
Ήδη από πέρσι τον Απρίλιο, όταν παραιτήθηκε για 5η φορά από το 2007 η κυβέρνηση και κηρύχθηκαν πρόωρες εκλογές για τον Ιούνιο, ο Φρανσουά - Χαβιέ ντε Ντονέα, ο φιλελεύθερος πρόεδρος της περιφέρειας Βρυξελλών, έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου: «Βρισκόμαστε εν μέσω της κρίσης, μιας βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, με κερδοσκοπικές επιθέσεις κατά του ευρώ, κατά της Ισπανίας και της Πορτογαλίας.
Χρειαζόμαστε μια ιδιαίτερα ικανή κυβέρνηση και όχι μια κυβέρνηση που να διαχειρίζεται μόνον την καθημερινή ατζέντα».
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
Μέχρι σήμερα τα βελγικά κόμματα, βαλωνικά και φλαμανδικά, διαβουλεύονται με το πάσο τους.
Φαίνεται όμως ότι η έλλειψη κυβέρνησης δεν συνεπάγεται ακυβερνησία, ούτε προκαλεί σοβαρές αντιδράσεις.
Η σημερινή υπηρεσιακή κυβέρνηση ανταπεξήλθε πέρσι στα καθήκοντά της ως προεδρεύουσα της ΕΕ και δεν φαίνεται η ρουτίνα της διαχείρισης να προσκρούσει σε σοβαρά προβλήματα.
Ακόμη και το δημοσιονομικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος του Βελγίου σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα στις αρχές του 2011 (4,6% και 97,2% του ΑΕΠ αντιστοίχως), διαμορφώνεται πτωτικά, όπως επεδίωκε η υπηρεσιακή κυβέρνηση.
Τα φαινόμενα όμως απατούν, η πίεση των αγορών εντείνεται και η κυβέρνηση πρέπει πια να δρομολογήσει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Μπορεί άραγε η σημερινή υπηρεσιακή κυβέρνηση του Βελγίου να προχωρήσει έγκαιρα και αποτελεσματικά στις απαραίτητες αλλαγές;
Andreas Reuter / Βιβή Παπαναγιώτου
Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος