Τα ελλείμματα του πακέτου για την προστασία του ευρώ

«Κατ’ αρχήν είναι παράξενο που η Ευρώπη προσφέρει βοήθεια σαν ‘τελευταία λύση’, την οποία μάλιστα συνδέει με αυστηρές ρήτρες και ομοφωνία αποφάσεων.

Διότι το ΔΝΤ μόλις εισήγαγε νέο πιστωτικό πλαίσιο που επιτρέπει την δανειοδότηση σχεδόν αυτόματα και με χαλαρές προϋποθέσεις για τις χώρες που βρίσκονται σε κρίση.

Έτσι στο μοντέλο της Ευρώπης, επειδή η βοήθεια ενεργοποιείται αργά, ελλοχεύει ο κίνδυνος να προκληθούν κερδοσκοπικές επιθέσεις σε μεμονωμένες χώρες.»

«Επείγουσας σημασίας είναι επίσης να δοθεί λύση στην κρίση των τραπεζών…το ίδιο σημαντικό είναι και το ζήτημα της διαφοροποίησης του δημοσίου χρέους από τα προβλήματα ρευστότητας που έχουν οι διάφορες χώρες.

Η Ελλάδα ενδέχεται να μην μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της, αλλά παραμένουν ερωτηματικά για την Ιρλανδία και την Πορτογαλία.

Οι αγορές θέλουν να γνωρίζουν τι θα γίνει εάν δρομολογηθεί μια αναδιάρθρωση χρέους πριν από το 2013.

Η ΕΚΤ θέλει επίσης να γνωρίζει πως θα απαλλαγεί από τα ομόλογα των χωρών μελών της ευρωπαϊκής περιφέρειας και τέλος η ΕΕ οφείλει να δρομολογήσει μια στρατηγική ανάπτυξης για την Νότια Ευρώπη.»

«Ο μύθος της ανέξοδης διάσωσης του ευρώ πνέει τα λοίσθια», σημειώνει η Die Welt του Βερολίνου: «Για το νέο ταμείο στήριξης του ευρώ, τον Μόνιμο Μηχανισμό Σταθερότητας, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε πρέπει να καταθέσει ως πρωταρχικό μετοχικό κεφάλαιο γύρω στα 22 δισεκατομμύρια και μάλιστα σε ρευστό.

Η κυβέρνηση λέει πως τα χρήματα αυτά δεν θα πάνε χαμένα, διότι θα χρησιμοποιηθούν μόνον σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, επομένως στο μεσοδιάστημα θα εισπράττουμε και τόκους.»

«Τα δισεκατομμύρια προς το Μόνιμο Μηχανισμό Σταθερότητας δεν είναι μια ασφαλής επένδυση, αλλά η εισφορά της Γερμανίας για την σταθερότητα του ευρώ. Επιπλέον οι καταθέσεις αυτές δεν είναι λανθασμένες, εάν αναλογιστούμε τα θετικά του κοινού νομίσματος, αλλά για να πείσει την κοινή γνώμη η κυβέρνηση οφείλει τώρα να δηλώσει σαφώς ότι η διάσωση του ευρώ δεν είναι δωρεάν.»

«Το μεταρρυθμιστικό ευρωπακέτο – η Μέρκελ πέρασε την πληρωμή της εισφοράς με δόσεις», είναι ο τίτλος της γερμανικής έκδοσης των Financial Times που υπογραμμίζουν ότι η Γερμανίδα καγκελάριος την τελευταία στιγμή πέρασε πάλι κάποιες βελτιώσεις, που δεν πλήττουν μεν την ουσία, αλλά θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί και καταλήγει: «Οι αποφάσεις της συνόδου σηματοδοτούν την μεγαλύτερη μεταρρύθμιση από την εισαγωγή του ευρώ το 1999. Στο μέλλον το ταμείο στήριξης θα διαθέτει περισσότερα κονδύλια και θα συνδράμει πια μόνιμα και άμεσα τις χώρες της ευρωζώνης.

Στόχος είναι να ηρεμήσουν οι αγορές και να αποτραπούν νέες κρίσεις, σαν αυτές στην Ελλάδα και την Ιρλανδία.»

«Το λεγόμενο ‘συνολικό πακέτο’ για την διάσωση του ευρώ είναι ένα παλιόχαρτο», υποστηρίζει η εναλλακτική Tageszeitung για τη «γερμανική σφραγίδα», όπως γράφει, του πακέτου: «Η Ελλάδα μπήκε για καλά στον φαύλο κύκλο με τις περικοπές που της επέβαλαν η ΕΕ και το ΔΝΤ. Η Ιρλανδία φιλονικεί με την Μέρκελ για πιο ευνοϊκές ρήτρες για το ευρωδάνειο και για την Πορτογαλία δεν είναι ακόμη σαφές, εάν δεχθεί ή όχι ευρωβοήθεια. Διότι θα πρέπει πρώτα να εγκριθούν προγράμματα εξυγίανσης λόγω των οποίων μόλις έπεσε η κυβέρνηση Σόκρατες.

Τώρα οι εξελίξεις εκδικούνται την τακτική της γερμανικής κυβέρνησης που επέμενε στην μονομερή εξυγίανση και τις περικοπές, αντί να προωθήσει την οικονομική ανάπτυξη.

Διότι η Πορτογαλία δεν βρίσκεται σε κρίση λόγω του υψηλού δημόσιου χρέους της, αλλά λόγω της επιβράδυνσης της ανάπτυξής της, η οποία δυσχεραίνει την εξυπηρέτηση του χρέους της.

Υπό την πίεση της Γερμανίας η πορτογαλική κυβέρνηση αντικατέστησε το εξισορροπημένο σχέδιο δημοσιονομικής πειθαρχίας με μια πραγματική αποψίλωση.

Η κρίση της Πορτογαλίας είναι έτσι και κρίση της Μέρκελ.

Στην Ελλάδα και την Ιρλανδία μπορούσε η καγκελάριος να ρίξει τις ευθύνες σε άλλους, τώρα όμως εδώ είναι συνυπεύθυνη.»