Σε αναζήτηση κοινού παρονομαστή για τα μπόνους των μάναντζερ

Στο επίκεντρο των σημερινών διαβουλεύσεων θα είναι τα διδάγματα από την χρηματοπιστωτική κρίση. Το Παρίσι και το Βερολίνο επιδιώκουν αυστηρότερους ελέγχους και πλαίσιο κανονισμών.

Την περασμένη Κυριακή στην προεκλογική τηλεμαχία Μέρκελ – Σταϊνμάιερ η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ επανέλαβε ακόμη μια φορά τις θέσεις της για τις αιτίες της χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης: «Αποδείχθηκε ότι αυτό που υποβαθμίστηκε με απαράδεκτο τρόπο διεθνώς είναι το συστατικό στοιχείο της ‘κοινωνικής οικονομίας της αγοράς’: δηλαδή ο ρόλος του κράτους ως θεματοφύλακα της τάξης. Έτσι όλοι οι χρηματοπιστωτικοί θεσμοί και οι τράπεζες πίστευαν ότι για όλους μπορεί να ισχύουν κανόνες, αλλά όχι γι’ αυτούς.»

Επ’ αυτής της αρχής φαίνεται να συμφωνούν όλες οι κυβερνήσεις των χωρών – μελών της ΕΕ. Όλοι φαίνεται να αποδέχονται τον αυστηρότερο έλεγχο των χρηματοπιστωτικών αγορών. Γι’ αυτό γίνεται λόγος π.χ. για δεσμευτικούς κανόνες στα μπόνους των τραπεζικών στελεχών. Κάτι στο οποίο εμμένει ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί και δηλώνει ότι θα αποχωρήσει από το Πίτσμπουργκ, σε περίπτωση που δεν υπάρξει συγκεκριμένη απόφαση επ’ αυτού.

Στη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών των 20 ισχυρότερων οικονομιών του κόσμου στο Λονδίνο, πριν από δύο εβδομάδες, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Πέερ Στάινμπρουκ διαπίστωνε ότι υπήρχε σύγκλιση απόψεων στο θέμα των αυστηρότερων ελέγχων: «Δεν υπολόγιζα πως θα υπήρχε μια τόσο σαφής επιβεβαίωση πως συμφωνούμε όλοι στην διαδικασία ρύθμισης και εποπτικού ελέγχου των χρηματοπιστωτικών αγορών. Νομίζω ότι το μήνυμα που στέλνουμε από εδώ στους εκπροσώπους των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων είναι σαφέστατο: δεν θα υπάρξει επιστροφή στα παλιά, κανείς ούτε τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, ούτε τα λόμπι, που προσπαθούν αυτή τη στιγμή να επηρεάσουν, δεν πρέπει να υπολογίζουν με επιστροφή στην κατάσταση που μας οδήγησε στην κρίση.»

Πόσο συγκλίνει η γραμμή Ομπάμα – Μπράουν με εκείνη των Γάλλων και των Γερμανών;

Παρά τις διαβεβαιώσεις Στάινμπρουκ και τις διακηρυγμένες θέσεις της καγκελαρίου Μέρκελ, διαφορές απόψεων υφίστανται και τα λόμπι βρίσκουν ήδη ευήκοον ους σε ορισμένους από τους Ευρωπαίους ηγέτες.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ίδια συνάντηση των υπουργών Οικονομικών των G20 στο Λονδίνο ο Βρετανός πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν δήλωσε ότι οι τράπεζες τα κατάφεραν: «Το γεγονός όμως ότι στις περισσότερες χώρες οι τράπεζες έχουν ήδη σταθεροποιηθεί, ότι κάνουν τώρα λόγο για επιστροφή στην ανάπτυξη, είναι συνέπεια της εργασίας τους και της εργασίας των κεντρικών τραπεζών σε ολόκληρο τον κόσμο.»

Όπως φαίνεται δε μέρα με την ημέρα η ετοιμότητα και η διάθεση για μεταρρυθμίσεις και ελέγχους συρρικνώνεται.

Έτσι οι γερμανικές και οι γαλλικές προτάσεις για αυστηρά πλαίσια στα μπόνους των τραπεζικών στελεχών προσκρούουν στη σθεναρή αντίσταση του Βρετανού πρωθυπουργού Γκόρντον Μπράουν.

Παράλληλα οι απόψεις του κ. Μπράουν ενισχύθηκαν πρόσφατα από τις δηλώσεις του Αμερικανού προέδρου Μπάρακ Ομπάμα για το πώς θα βγούμε από την κρίση: «Ένας από τους σημαντικότερους δρόμους για την ενίσχυση του συστήματος είναι η διασφάλιση μιας νέας εμπιστοσύνης, μιας εμπιστοσύνης που πρέπει να είναι πιο ισχυρή από παλιά.»

Τι ακριβώς σημαίνει αυτό, προς το παρόν δεν μπορεί να απαντηθεί με σαφήνεια.

Σίγουρα είναι μόνον δύο δεδομένα: πρώτον ότι η γραμμή Μπράουν - Ομπάμα δεν φαίνεται να συγκλίνει ιδιαίτερα με αυτά που απαιτούν τουλάχιστον μέχρι τώρα οι Γερμανοί και οι Γάλλοι.

Και δεύτερον, κάθε μέρα ανάκαμψης της οικονομίας ενισχύει συγκεκριμένα συμφέρονται και λόμπι, αλλά συρρικνώνει ταυτόχρονα την κοινή βάση για συμφωνία σε αυστηρότερες μεταρρυθμίσεις στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Christof Hasselbach / Βιβή Παπαναγιώτου

Υπ. σύνταξης: Γιώργος Παππάς