Ο Βέλγος Πέτερ Πρετ επικεφαλής οικονομολόγος της ΕΚΤ

Η ΕΚΤ αποφάσισε να αποφύγει ενδεχόμενη γερμανογαλλική διένεξη για τη θέση του επικεφαλής οικονομολόγου και επέλεξε τον τρίτο δρόμο. Το διευθυντήριο όρισε τελικά τον βέλγο Πέτερ Πρετ στο αξίωμα αυτό. Διαχλεχεται τον γερμανό Γύργκεν Σταρκ, ο οποίος παραιτήθηκε διαφωνώντας με την πολιτική της τράπεζας αγοράς ομολόγων αλλά και τη γενικότερη πορεία της ευρωζώνης.

Μια καλή συμβιβαστική λύση

Για τον Μάριο Ντράγκι, τον Ιταλό διοικητή της ΕΚΤ η επιλογή ήταν δύσκολη υπόθεση.  Έπρεπε να λάβει υπόψη του όχι μόνο τις ικανότητες του διαδόχου του Σταρκ,  αλλά και τις εθνικές ευαισθησίες Γερμανίας - Γαλλίας. Αυτό που προέκυψε ήταν μια συμβιβαστική λύση κλασσικού τύπου στο πρόσωπο του βέλγου Πέτερ Πρετ,  ενός ανθρώπου χαμηλών τόνων, αλλά με μεγάλη επιρροή, ικανού και γνωστη του αντικειμένου του.
Υποψήφιοι με μεγάλες πιθανότητες να εκλεγούν ήταν ο Γεργκ Άσμουσεν, πρώην υφυπουργός Οικονομικών και εκλεκτός της καγκελαρίου Μέρκελ, ο οποίος αναλαμβάνει τελικά τις διεθνείς και ευρωπαϊκές σχέσεις της τράπεζας και μαζί με τον διοικητή Ντραγκι θα ασχοληθεί με τη διαχείριση της κρίσης και την μακροπρόθεσμη διαμόρφωση της ευρωζώνης. Ο Γάλλος συνυποψήφιός του, Μπενουά Κερέ  αναλαμβάνει το τμήμα των αγορών.

Στην ομάδα των «περιστεριών»

Γερμανοί σχολιαστές θεωρούν ότι η εκλογή αυτή αποτελεί πλήγμα για την ίδια την Μέρκελ,  φοβούνται απώλεια της γερμανικής επιρροής στην ΕΚΤ και μάλιστα εν μέσω ευρωκρίσης. Για πρώτη φορά από την ίδρυση της ΕΚΤ, τον Ιούνιο του 1998, αυτήν την τόσο σημαντική θέση δεν την κατέχει πλέον Γερμανός. Αλλά και για τον Σαρκοζύ, που είδε την κρίση ως εφαλτήριο για την αύξηση της επιρροής της χώρας τους αλλά και την δική του στην Ε.Ε.,  θεωρείται επίσης μεγάλη αποτυχία. Ιδιαίτερα όμως για τη Γερμανία και την παραδοσιακή της εμμονή στη νομισματική σταθερότητα η παρουσία Γερμανού ως επικεφαλής οικονομολόγου αποτελούσε την εγγύηση του συνεχιστή αυτής της παράδοσης. Μια παράδοση που σύμφωνα με μερίδα σχολιαστών φαίνεται να σπάει,  μια και ο νέος επικεφαλής οικονομολόγος ανήκει στην ομάδα των λεγόμενων «περιστεριών της νομισματικής πολιτικής», στην ομάδα εκείνων που προκρίνουν χαλαρή νομισματική πολιτική, που πιστεύουν περισσότερο στην τόνωση της ανάπτυξης και λιγότερο στην καταπολέμηση του πληθωρισμού, αλλά που σε κάθε περίπτωση είναι πολύ πιο κοντά στις απόψεις του Βερολίνου από ότι ο Γάλλος Μπενουά Κερέ. Σε κάθε περίπτωση αναλυτές πιστεύουν ότι στην παρούσα φάση δεν έχουν σημασία τόσο τα πρόσωπα, γιατί η ΕΚΤ έχει ένα σαφές πρόγραμμα δράσης, ( χαμηλά επιτόκια, ρευστότητα στις τράπεζες, δημοσιονομική πειθαρχία σε εθνικό επίπεδο).

Ειρήνη Αναστασοπούλου/dpa/reuters/handelsblatt
Υπεύθ. Σύνταξης Σπύρος Μοσκόβου