1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Μετανάστες στην Ελλάδα: «Θέλουμε να πάμε στη Γερμανία»

26 Ιανουαρίου 2011

Η απεργία πείνας των προσφύγων στην Αθήνα φέρνει την Ελλάδα και πάλι στο επίκεντρο των δημοσιευμάτων, ενώ συνεχίζονται οι αναλύσεις για την ευρωκρίση.

https://p.dw.com/p/QvVp
Διαμαρτυρία προσφύγων στην Αθήνα (10.12.2010)Εικόνα: picture alliance / dpa

Όλες οι μεγάλες γερμανικές εφημερίδες έχουν σήμερα την είδηση της απεργίας πείνας των προσφύγων στην Αθήνα.

Παραθέτουμε το ρεπορτάζ της Bild.

«Το άσυλο στην Ελλάδα: Θέλουμε να έρθουμε στη Γερμανία», είναι ο τίτλος του ρεπορτάζ της λαϊκής εφημερίδας: «Εκατοντάδες αιτούντες άσυλο άρχισαν στην Αθήνα απεργία πείνας προς ένδειξη διαμαρτυρίας για τις συνθήκες ασύλου και πολλοί λένε ‘θέλουμε να πάμε στη Γερμανία’.

Οι αιτούντες άσυλο στην Ελλάδα δεν έχουν να φάνε, κοιμούνται σε παράγκες, ενώ οι γιατροί αρνούνται να τους παράσχουν βοήθεια.

Η Bild είναι παρούσα στη χειρότερη περιοχή της Ευρώπης σε ζητήματα ασύλου.»

Το ρεπορτάζ της εφημερίδας στο γνωστό προκλητικό στιλ επικεντρώνεται σε φωτογραφίες από τα καταλύματα υποδοχής προσφύγων στην Αθήνα και την Πάτρα και σε σύντομες συνεντεύξεις με πρόσφυγες που καταγγέλλουν τις απαράδεκτες συνθήκες διαμονής και αντιμετώπισης και καταλήγει:

«Πρόκειται για εικόνες που δεν μπορούμε να διανοηθούμε στην Ευρώπη. Η Ελλάδα του 2011 δεν έχει πολύ μεγάλη σχέση με την Ευρώπη. Η κρίση έχει ρίξει τη χώρα σε μια βαθιά ύφεση και έχει δημιουργήσει μια τεταμένη ατμόσφαιρα ανάμεσα στους Έλληνες και τους πρόσφυγες.»

«Οι Έλληνες λένε ότι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν πια μόνοι τους το πρόβλημα και καλούν την Ευρώπη να τους βοηθήσει. Οι πρόσφυγες λένε ότι οι Έλληνες τους κακοποιούν. Σχεδόν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες αποφάσισαν να σταματήσουν την επαναπροώθηση προσφύγων προς την Ελλάδα. Αλλά κάθε μέρα οι πρόσφυγες αυξάνονται. Έρχονται από το Μπαγκλαντές, το Αφγανιστάν ή την Αφρική μέσω των ελληνοτουρκικών συνόρων.»

«Οι Έλληνες δεν τα βγάζουν πέρα. Ένας αστυνομικός στην Πάτρα είπε στην εφημερίδα μας ‘Τι να κάνουμε; Έρχονται όλο και περισσότεροι πρόσφυγες, δεν έχουμε που να τους βάλουμε. Η Ευρώπη πρέπει επιτέλους να κάνει κάτι για να δοθεί ένα τέλος σε αυτό το χάος.’»

Επιτυχία των ομολόγων του μηχανισμού στήριξης

Eurogruppe berät Ausweitung des Rettungsschirms
Εικόνα: AP

«Ελπίδες για το ευρώ», είναι ο τίτλος ανάλυσης της Süddeutsche Zeitung για τα πρώτα ομόλογα με την εγγύηση των κρατών-μελών της ευρωζώνης από τον μηχανισμό στήριξης.

Η εφημερίδα, αφού αναφέρεται στην επιτυχία των ομολόγων και στα ποσά που άντλησε ο μηχανισμός για την βοήθεια προς την Ιρλανδία, παρατηρεί: «Οι επενδυτές αναζητούν εναλλακτικές προτάσεις μεταξύ των γαλλικών και γερμανικών ομολόγων, διότι δεν θέλουν να αγοράζουν μόνον ασφαλή ομόλογα, αλλά και ευπώλητα. Ομόλογα που αγοράζεις σήμερα και αύριο τα πουλάς.

Και αυτό δεν είναι πια αυτονόητο. Τα ελληνικά, ιρλανδικά και πορτογαλικά ομόλογα δεν είναι προς το παρόν διαπραγματεύσιμα, είτε γιατί οι τράπεζες δεν επιθυμούν να τα πουλήσουν φθηνότερα, είτε γιατί έχουν αγοραστεί από την ΕΚΤ.

Έτσι η μεγάλη ζήτηση των ομολόγων του μηχανισμού στήριξης ρίχνει τώρα νερό στο μύλο του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και των συν αυτώ που προπαγανδίζουν την έκδοση ευρωομολόγων. Η Γερμανία απορρίπτει όμως τα ευρωομόλογα, διότι σε μια τέτοια περίπτωση θα χάσει τα ευνοϊκά επιτόκιά της.»

Κίνδυνος για το ευρώ το FDP;

FDP Dreikönigstreffen Homburger
Μπίργκιτ Χομπούργκερ - πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του FDPΕικόνα: dapd

«Τους ενδιαφέρει να είναι μόνον εναντίον», είναι ο τίτλος ανάλυσης της Frankfurter Rundschau για την πολιτική των Γερμανών Φιλελευθέρων στη κυβέρνηση συνασπισμού του Βερολίνου: «Είναι δυνατόν ένα κόμμα με 3% της λαϊκής αποδοχής να θέσει σε κίνδυνο την Ευρώπη; Όσο το Κόμμα των Ελεύθερων Δημοκρατών χάνει το λαϊκό έρεισμα, τόσο πιο αδίστακτο γίνεται και αγωνίζεται μόνον για το κομματικό του προφίλ. Σε όλα τα θέματα στόχος του είναι μόνον να δείξει πως διαφέρει.

Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτή η τακτική είναι ανώδυνη και εντάσσεται στον συνήθη κομματικό ανταγωνισμό. Στον αγώνα όμως για το μέλλον του ευρώ τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Η σκληρότητα με την οποία εμφανίζεται η κοινοβουλευτική ομάδα του FDP έναντι της ευρωκρίσης κατάντησε πια βάρος για την ευρωπαϊκή πολιτική της Γερμανίας και θέτει σε κίνδυνο την αναζήτηση ενός βιώσιμου μοντέλου για το ευρώ.»

Η εφημερίδα αναφέρεται σε ορισμένα παραδείγματα. Κατ’ αρχήν υπενθυμίζει την περσινή εμφάνιση της καγκελαρίου κατά τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης και το πόσο κακό έκανε η πολιτική της «φραστικής επιθετικότητας»: «Το 2010 η καγκελάριος Μέρκελ έδειξε σαφώς ότι κατά την άποψή της προσέφερε πολλά λεφτά των Γερμανών φορολογούμενων για να επιδείξει ευρωπαϊκή αλληλεγγύη προς τους Έλληνες, τους Ιρλανδούς και τους Πορτογάλους.

Στην μνήμη όλων αποτυπώθηκε το επιθετικό στιλ, με το οποίο εμφανίστηκε τότε τροφοδοτώντας ακούσια τις ανησυχίες των αγορών και οξύνοντας χωρίς λόγο την ευρωκρίση.»

«Ο αγώνας για τη διάσωση του ευρώ απαγορεύει τις ηθικολογίες, διότι βρισκόμαστε προ μεγάλων αποφάσεων, οι οποίες θα οδηγήσουν σε λύση, μόνον εάν υπάρξει κοινή γραμμή πλεύσης. Ο μηχανισμός στήριξης που συστάθηκε πριν από ένα χρόνο αποδείχθηκε διάτρητος και ανεπαρκής. Εάν θέλουμε να έχει το ευρώ μέλλον, πρέπει τον Μάρτιο οι Ευρωπαίοι ηγέτες να τολμήσουν μια νέα πορεία.

Η ανάγκη διαπραγματεύσεων και ελιγμών είναι τεράστια, διότι οι όποιες αρχικές αμφιβολίες για την επάρκεια του μηχανισμού στήριξης έγιναν πια βεβαιότητα.

Ακόμη και οι Έλληνες, που εφαρμόζουν το πιο δραστικό πρόγραμμα εξυγίανσης, δεν μπορούν να τα καταφέρουν μόνοι τους. Και εδώ δεν παίζει καθόλου ρόλο το γεγονός ότι είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για την μιζέρια τους. Γιατί δεν χρειάζεται μόνον ο ελληνικός λαός μια προοπτική, αλλά και οι επενδυτές. Οι χρηματαγορές ζητούν ένα ρεαλιστικό δρόμο για περισσότερη δημοσιονομική πειθαρχία και σταθερότητα.

Επομένως είναι ιδιαίτερα άστοχες οι διακηρύξεις της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος των Ελευθέρων Δημοκρατών κατά οποιασδήποτε ‘ποσοτικής και ποιοτικής διεύρυνσης του μηχανισμού’.

Όποιος εμφανίζεται με τέτοια συνθήματα ροκανίζει τα περιθώρια ελιγμών και τακτικής της γερμανικής κυβέρνησης στις ενδοευρωπαϊκές διαβουλεύσεις.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου