Vive le tsipouro européen!
11 Απριλίου 2006
Ο ευρωβουλευτής της Ν.Δ., αγρότης και πρώην συνδικαλιστής της ΠΑΣΕΓΕΣ Γιάννης Γκλαβάκης, αρχίζει εκστρατεία με βροχή επερωτήσεων και τροπολογιών, για να προστατευθούν εμπορικά το τσίπουρο και άλλα ...οινοπνευματικά δικαιώματα !
«Τυχαίνει η οικογένειά μου, ο πατέρας μου, να παράγει τσίπουρο παραδοσιακό στο χωριό από το 1929» λέει ο ευρωβουλευτής της Ν.Δ. στο μικρόφωνο της Ντόιτσε Βέλε. «Εγώ το συνεχίζω τώρα χάριν της παράδοσης και της μνήμης του πατέρα μου. Το παραδοσιακό τσίπουρο είναι θαυμάσιο προϊόν. Και αν τέτοιο κάνουμε, τότε θα κατακλύσουμε τις αγορές. Αν ακολουθήσουμε την εύκολη και φτηνή λύση, δήθεν για να ξεγελάσουμε τους κουτόφραγκους, τότε εμείς οι ίδιοι θα βουλιάξουμε »!
Μην ψάξετε να βρείτε «Τσίπουρο Γκλαβάκη» στη γειτονιά σας. Ο ...μερακλής ευρωβουλευτής δεν το πουλάει και δεν θέλει να βγάλει κέρδος από τη σπιτική παραγωγή. Αυτό που θέλει είναι να αναγνωριστεί διεθνώς ότι τσίπουρο παράγεται μόνο στην Ελλάδα από ελληνικά σταφύλια. Πάντως οι δαιμόνιοι Ιταλοί έχουν ήδη θησαυρίσει με κάτι παρεμφερές, την περίφημη Γκράπα...
«Δεν έχουμε αντίρρηση αυτό που παράγουν οι Ιταλοί να το λένε γκράπα» λέει ο Γιάννης Γκλαβάκης. «Εκεί που έχουμε αντίρρηση είναι αύριο μεθαύριο να βρεθεί κάποιος και να μας πει κάνω τσίπουρο στη Βουλγαρία ή κάνω τσίπουρο στη Μασσαλία...»
Το ευρωπαϊκό δίκαιο προβλέπει κυρίως δύο είδη εμπορικής προστασίας. Πρώτον το προϊόν με τοπική ονομασία, όπως η «μαστίχα Χίου», η «γραβιέρα Νάξου» ή ακόμη και η «τσακώνικη μελιτζάνα Λεωνιδίου». Δεύτερον το εθνικό προϊόν, όπως η περίφημη φέτα. Ως τοπικά προϊόντα προστατεύονται από το 1988 τα τσίπουρα Τυρνάβου, Μακεδονίας και Μυτιλήνης, όμως...
...«αυτό ήταν λάθος» υποστηρίζει ο ευρωβουλευτής της Ν.Δ. « Το τσίπουρο δεν παράγεται μόνο σε αυτές τις περιοχές. ΄Ετσι τώρα που κάνουμε μια προσπάθεια να το κάνουμε εθνικό προϊόν, έχουμε ένα αρνητικό κι ένα θετικό. Το αρνητικό είναι να μας πούνε, ρε παιδιά, τότε μας λέγατε ότι αυτά τα τρία τσίπουρα πρέπει να αναγνωρίσουμε...Το θετικό όμως ποιό είναι; ΄Οτι έχουμε το δίκιο με το μέρος μας...»
Γιατί είμαστε τόσο σίγουροι; Γιατί μάθαμε πολλά από τον πολύχρονο δικαστικό αγώνα για τη φέτα. Τότε βρήκαμε απέναντί μας τις πιο ισχυρές χώρες της Ε.Ε. (Γερμανία, Γαλλία και Μ.Βρετανία), στην αρχή είχαμε κάνει πολλά λάθη, αλλά τελικά κερδίσαμε την υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Σήμερα δεν έχουμε αντιπάλους...ακόμη, εννοείται...
«Ευτυχώς για μας δεν είναι ένα εμπορικό προϊόν, όπως η φέτα, οπότε αισιοδοξούμε ότι θα εισακουστούμε και θα το περάσουμε. Δυστυχώς γι αυτούς, εάν κάνουμε πραγματικά το ποιοτικό προϊόν που λέγεται παραδοσιακό τσίπουρο, τότε σε λίγο καιρό θα είναι ένα πολύ ισχυρό εμπορικό προϊόν στην Ευρώπη.»
Η ρετσίνα έχει ήδη κατοχυρωθεί στην ευρωπαϊκή αγορά. Τώρα πάμε για το επόμενο βήμα, επισημαίνει ο ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Μανώλης Μαυρομμάτης και καταθέτει τροπολογίες για την κατοχύρωση εκτός Ευρώπης και κυρίως στην απέραντη αγορά της Αμερικής, που ήδη σήμερα πληρώνει κάθε χρόνο 2 δις ευρώ για κρασιά από την Ευρώπη. Μετά από 20 χρόνια διαπραγματεύσεων η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ υπέγραψαν επιτέλους συμφωνία για το εμπόριο ποτών , γι αυτό σήμερα είναι η κατάλληλη ευκαιρία να τεθούν τα θέματα εμπορικής προστασίας σε αγορές εκτός Ε.Ε.
«Θα αυξηθούν προφανώς οι εξαγωγές και ταυτόχρονα δεν θα υπάρχει ο κίνδυνος της παραποίησής τους στην αμερικανική αγορά», επισημαίνει ο γνωστός δημοσιογράφος και ευρωβουλευτής. «Το άλλο σκέλος είναι η προσαρμογή των αμερικανικών εισαγωγών στις προδιαγραφές της Ε.Ε. Δηλαδή και οι ΗΠΑ είναι υποχρεωμένες αντί της σημερινής μεταλλικής συσκευασίας με περίβλημα ξύλου να προσαρμοστούν και να χρησιμοποιούν μόνο ξύλο δρυός, που έχει και τη μυρωδιά της κανέλας, κάτι που καθιστά το κρασί πιο ανθεκτικό...»
Στα πλαίσια της ευρωαμερικανικής συμφωνίας μάλλον θα ...γλιτώσουμε από ρετσίνα Βραζιλίας και Νότιας Αφρικής. Είχαμε ήδη πολλά τέτοια προβλήματα με το ούζο, αλλά τώρα μπορούμε να τα λύσουμε, εκτιμά ο ευρωβουλευτής της Ν.Δ.
«Αυτός που πρώτος εφευρίσκει κάτι έχει και το μυστικό. Η Ελλάδα έχει και άλλα προνόμια. ΄Εχει καλή ποιότητα σταφυλιού, έχουμε τον ουρανό, έχουμε τον ήλιο, έχουμε σύγχρονες καλλιέργειες και νομίζω ότι αυτό επιτρέπει στους ΄Ελληνες καλλιεργητές να έχουν καλύτερες προοπτικές, εφόσον βεβαίως προστατεύουν και οι ίδιοι το προϊόν τους».
Και για να το προστατεύουν (να και κάτι άλλο που μάθαμε από την ιστορία της φέτας...) πρέπει να παρουσιάζουν στοιχεία, επιχειρήματα και πλήρη φάκελο. Τότε είχε μετρήσει στο Ευρωδικαστήριο ότι η λέξη φέτα είναι μεν ιταλική, αλλά είχε αφομοιωθεί στα ελληνικά από τον 17ο αιώνα, για να γίνει τελικά συνώνυμη με το λευκό τυρί από πρόβειο γάλα. Τώρα ο Γιάννης Γκλαβάκης έχει έτοιμη και την αντίστοιχη ετυμολογία για το τσίπουρο...
«Το τσίπουρο παράγεται από τα στέμφυλα! Από την απόσταξη των στεμφύλων, δηλαδή των τσαμπιών, τα οποία τα ζουπήξαμε, βγήκε το ζουμί, έμεινε με τα στέμφυλα και έγινε η ζύμωση...»
Γιάννης Παπαδημητρίου, Στρασβούργο