1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Oι παριζιάνικοι φούρνοι δεν κάνουν διακοπές

21 Αυγούστου 2013

Αύγουστος στο Παρίσι και οι δρόμοι άδειοι. Οι εργαζόμενοι όμως στις γαλλικές μπουλανζερί υπόκεινται σε ειδικό καθεστώς, που τους αναγκάζει να μεριμνούν και το καλοκαίρι για το ζεστό ψωμί των Γάλλων.

https://p.dw.com/p/19UBc
.
Εικόνα: picture-alliance/dpa

Η Σελίν Τουρέ αποφάσισε πέρυσι να ανοίξει ένα φούρνο στην πολυσύχναστη συνοικία Belleville στο 19ο διαμέρισμα του Παρισιού. Γρήγορα όμως πληροφορήθηκε ότι το περιζήτητο επάγγελμα της αρτοποιίας στη Γαλλία συνεπάγεται και πολλές απροσδόκητες επιβαρύνσεις. Βάσει νόμου οι ιδιοκτήτες φούρνων δεν μπορούν να κλείσουν τα καταστήματά τους για καλοκαιρινές διακοπές οποτεδήποτε.

H καθημερινή παραγωγή φρέσκου ψωμιού θεωρείται κρατική υποχρέωση, η δε αγαπημένη των Γάλλων μπαγκέτα, ιερή. Οι 1.200 φούρνοι που λειτουργούν στη γαλλική πρωτεύουσα μπορούν να κλείνουν περιοδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, ανά διαμέρισμα και μόνο για συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα, τα οποία καθορίζονται αυστηρά με απόφαση της περιφέρειας.

Κεκτημένο της Γαλλικής Επανάστασης

Το δικαίωμα των γάλλων πολιτών στο φρέσκο ψωμί έχει τις ρίζες του στην εποχή της Γαλλικής Επανάστασης. «Το ψωμί αποτελούσε τη βάση της διατροφής του πληθυσμού κι έτσι έπρεπε με κάθε τρόπο να διασφαλιστεί η διανομή του», εξηγεί ένας αρμόδιος από την περιφέρεια του Île-de-France.

Mια πρακτική που έχεις τις ρίζες της στη Γαλλική Επανάσταση
Mια πρακτική που έχει τις ρίζες της στη Γαλλική ΕπανάστασηΕικόνα: Getty Images

Τον Οκτώβριο του 1789 η επαναστατική Συντακτική Συνέλευση ψηφίζει στρατιωτικό νόμο, βάσει του οποίου οι αρχές μπορούν να επιτάσσουν την εργατική δύναμη των γάλλων «μπουλανζέρ», προκειμένου να διασφαλίσουν την καθημερινή διανομή ψωμιού στο Παρίσι. Η κατάσταση αλλάζει τον 20ο αιώνα και ιδίως μετά τον B' Παγκόσμιο Πόλεμο, με το νέο κύμα κοινωνικών διεκδικήσεων της εποχής. Μετά την καθιέρωση του δικαιώματος των εργαζομένων για διακοπές μετ' αποδοχών, τίθεται περί τα τέλη της δεκαετίας του 1950 το ζήτημα των νόμιμων διακοπών των εργαζομένων σε φούρνoυς. Το 1957 ψηφίζεται ένας νέος νόμος, σύμφωνα με τον οποίο παραχωρείται στις δημοτικές αρχές το δικαίωμα να καθορίζουν ένα σύστημα παροχής αδειών για διακοπές στους φούρνους, που υπάγονται στην τοπική δικαιοδοσία τους.

Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων στους φούρνους, ενώ παράλληλα διασφαλίζεται η ελάχιστη παραγωγή ψωμιού. Έτσι οι Παριζιάνοι που έχουν μείνει λόγω επαγγελματικών ή άλλων υποχρεώσεων εντός των τειχών ξέρουν πως τουλάχιστον ο επιούσιος δεν «σώζεται» ποτέ στην πόλη του φωτός. Από την άλλη πλευρά και τα κέρδη των φούρνων που παραμένουν ανοιχτοί στη γαλλική πρωτεύουσα μεσούντος του θέρους είναι εντυπωσιακά, όπως εξίσου εντυπωσιακές είναι και οι ουρές που σχηματίζονται κάθε πρωί από τα χαράματα μπροστά από τα καλάθια με τις φρεσκοψημμένες μπαγκέτες αλλά και τα αφράτα κρουασάν.

Αfp / Δήμητρα Κυρανούδη

Υπεύθ. Σύνταξης: Γιάννης Παπαδημητρίου