E-learning και πανεπιστημιακή εκπαίδευση

Για πρώτη φορά η έκθεση Didacta αφιέρωσε ειδικό φόρουμ στο e-learning, στην τηλεκπαίδευση ή ηλεκτρονική μάθηση.

Η εφαρμογή της μεθόδου αυτής κατακτά τα τελευταία χρόνια ραγδαία όλες τις μορφές και τα επίπεδα εκπαίδευσης, εξειδίκευσης, μετεκπαίδευσης και κατάρτισης.

Ειδικά στη Γερμανία, η οποία έχει ιδιαίτερα ανεπτυγμένο σύστημα επαγγελματικής μετεκπαίδευσης και κατάρτισης, η τηλεκπαίδευση βρίσκει πρόσφορο έδαφος για εκτενείς εφαρμογές.

Έτσι τα τελευταία πέντε χρόνια το e-learning θεωρείται πια συστατικό στοιχείο της επαγγελματικής μετεκπαίδευσης.

Όμως ούτε οι σημερινοί φοιτητές μπορούν να φανταστούν τις σπουδές τους χωρίς ηλεκτρονικά μέσα.

Δεν μπορούν να διανοηθούν ότι θα έπρεπε να τρέχουν στο πανεπιστήμιο για κάθε πληροφορία, π.χ. για δήλωση σε εξετάσεις, για τον προγραμματισμό του εξαμήνου, για τη συμμετοχή σε διαγωνίσματα ή για διευκρινήσεις στη διδακτέα ύλη και το δανεισμό ενός βιβλίου.

Το ηλεκτρονικό κλικ καθοριστικό για τις σπουδές στη Γερμανία

Η φοιτήτρια Γιούλια Σμιτς, που σπουδάζει Διατροφολόγος και Χημικός Τροφίμων στη Βόννη, δεν μπορεί να διανοηθεί τις σπουδές της χωρίς διαδίκτυο: «Χωρίς ίντερνετ δεν θα μπορούσα να σπουδάσω. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών διαμόρφωσα ηλεκτρονικά το πρόγραμμα παρακολούθησης των σεμιναρίων και των παραδόσεων , ενώ κατά τη διάρκεια των εξαμήνων έπαιρνα όλες τις σημειώσεις από τους βοηθούς μέσω e-mail ή μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας του πανεπιστημίου μας. Βασικά όλα γίνονται μέσω διαδικτύου.»

Είναι χαρακτηριστικό ότι στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Βόννης κατεγράφησαν πέρσι γύρω στα 4 εκατομμύρια αναζητήσεις και παραγγελίες βιβλίων.

Η βιβλιοθηκάριος Κλερ Πετιφούρ ‘περνάει’ ακόμη δεδομένα στα ηλεκτρονικά αρχεία της πανεπιστημιακής βιβλιοθήκης και υπογραμμίζει ότι τώρα οι φοιτητές δεν χρειάζεται να ξέρουν πολλά κατά την αναζήτηση ενός βιβλίου, όπως παλιά: «Παλιά ο φοιτητής ήξερε πως τα βιβλία είναι καταχωρημένα στις κάρτες βιβλιοθήκης.

Εάν γνώριζε μόνον τον συντάκτη ή τον συγγραφέα ενός άρθρου ή ενός βιβλίου, τότε έπρεπε να ψάξει με αλφαβητική σειρά με το όνομα του συγγραφέα. Και εδώ όμως έπρεπε να γνωρίζει την ορθή γραφή του ονοματεπωνύμου για να βρει αμέσως το σύγγραμμα που ήθελε.»

Οι μηχανές αναζήτησης και η τηλεκπαίδευση

Ασφαλώς το επίπεδο ηλεκτρονικής μάθησης είναι διαφορετικό στις φυσικές επιστήμες από εκείνο των ανθρωπιστικών επιστημών.

Συνήθως στις ανθρωπιστικές επιστήμες ο φοιτητής μπορεί να επιλέξει ανάμεσα στη χρήση της ηλεκτρονικής μάθησης ή της κλασικής μεθόδου.

Αυτό συμβαίνει γιατί οι τομείς των ανθρωπιστικών επιστημών επιδέχονται πάντα πολλές απαντήσεις, ερμηνείες ή αναλύσεις.

Έτσι όποιος καταφεύγει στον ‘θεό του ίντερνετ’ δεν είναι σίγουρο πως θα έχει την σωστή απάντηση, τονίζει η Κλερ Πετιφούρ: «Νομίζω ότι η τάση είναι πια δεδομένη. Όλοι ψάχνουν τα πάντα στις μηχανές αναζήτησης στο διαδίκτυο. Είναι όμως λανθασμένη κίνηση για κάποιον που σπουδάζει ή επιθυμεί να μάθει τη σωστή απάντηση για το ζήτημα που τον απασχολεί.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι το διαδίκτυο έχει τα πάντα, το σωστό και το λάθος, διότι είναι πρωτογενής πηγή.

Για τις φυσικές επιστήμες τα πράγματα είναι πιο εύκολα γιατί ένα και ένα κάνει συνήθως δύο.

Για όλες τις άλλες όμως χρειάζεται μεθοδικό ψάξιμο σε συγκεκριμένες βιβλιοθήκες. Και αυτό το αγνοούν πια οι περισσότεροι.»

Παρά την αναμφισβήτητη διευκόλυνση που προσφέρει η τηλεκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα και τομείς, οι ειδήμονες επισημαίνουν ότι η ηλεκτρονική εκπαίδευση δεν μπορεί να αντικαταστήσει την αλληλεπίδραση της αίθουσας διδασκαλίας.

Επιπλέον: το κόστος των επενδύσεων για την ηλεκτρονική κάλυψη εξατομικευμένων γνώσεων είναι υψηλό, ακόμη και για χώρες που έχουν προωθήσει ή και ενσωματώσει την ηλεκτρονική μάθηση στο εκπαιδευτικό τους σύστημα.

Nina Treude / Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης