4 χρόνια από την εισβολή στο Ιράκ – εορτασμοί για τα 50 χρόνια της ΕΕ – συνέντευξη Ταλάτ στην FAZ

«4 χρόνια μετά εισβολή στο Ιράκ και την πτώση του Σαντάμ Χουσεΐν», γράφει σήμερα η γαλλική Le Figaro, «είναι δύσκολο να βρει κανείς κάτι θετικό στη νέα αυτή αμερικανική περιπέτεια. 100.000 Ιρακινοί έχασαν τη ζωή τους, 3.000 Αμερικανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν ενώ οι ζωές άλλων 32.000 στρατιωτών - που επέστρεψαν τραυματισμένοι στην πατρίδα τους - έχουν καταστραφεί για πάντα. Τι πρέπει να κάνει τώρα η διεθνής κοινότητα και κυρίως η ΕΕ; Θα μπορούσε να συνεχίσει να κοιτά αμέτοχη ισχυριζόμενη ότι δεν φέρει καμία ευθύνη. Ωστόσο αυτό δεν αποτελεί λύση. Γιατί η ειρήνη και η ασφάλεια στην Εγγύς Ανατολή είναι πιο σημαντική για την Ευρώπη παρά για την Αμερική». Το σχόλιο της ισπανικής εφημερίδας El Periodico: «4 χρόνια μετά, το Ιράκ έγινε για τις ΗΠΑ το χειρότερο φιάσκο μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ. Ο αμερικανός πρόεδρος μπορεί να λέει όσο θέλει ότι ο πόλεμος μπορεί ακόμη να κερδηθεί, ωστόσο η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Και στο Αφγανιστάν εξάλλου η κατάσταση χειροτερεύει μέρα με τη μέρα». «Ο πόλεμος εναντίον του Σαντάμ Χουσεΐν», σημειώνει η γερμανική Stuttgarter Zeitung, «στηρίχθηκε σε ψέματα. Κανείς στην Ουάσιγκτον δεν είχε λάβει υπόψη την μετά τον πόλεμο εποχή. Περίμεναν ότι οι Ιρακινοί θα υποδέχονταν εγκάρδια τις αμερικανικές δυνάμεις, όπως έκαναν οι Γερμανοί το 1945. Ο Μπους συνέκρινε τον εαυτό του με τον Ρούζβελτ, έναν από τους σημαντικότερους αμερικανούς προέδρους. Ωστόσο ο Μπους δεν ακούει τους γύρω του και είναι ανίκανος να παραδεχτεί τα λάθη του και να αλλάξει πολιτική. Έτσι αδιαφορεί για τις δημοσκοπήσεις και συνεχίζει να είναι αποκομμένος από την πραγματικότητα». «Οι Ιρακινοί», σχολιάζει η Berliner Kurier, «βλέπουν τους Αμερικανούς ως δυνάμεις κατοχής και όχι ως απελευθερωτές. Αντί να ζουν στη δημοκρατία, πρέπει να μάθουν να ζουν στην τρομοκρατία. Ο πόλεμος έχει γίνει για τους Ιρακινούς ένας αιματηρός εφιάλτης». Τους επικείμενους εορτασμούς της 50ής επετείου από την ιδρυτική πράξη της ΕΕ σχολιάζουν σήμερα οι Times του Λονδίνου: «Οι προσκλήσεις έχουν αποσταλεί εδώ και μήνες, όλα έχουν σχεδιαστεί με κάθε λεπτομέρεια. Την ίδια ώρα όμως δεν έχει διευθετηθεί κανένα από τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν την Ένωση. Στα 50 της η ΕΕ είναι κακοντυμένη και υπέρβαρη και περνάει τη δική της midlife crisis». «Η ΕΕ», σημειώνουν από την πλευρά τους οι Financial Times, «θα πρέπει να συνεχίζει στο δρόμο που χάραξε τα τελευταία 50 χρόνια. Ωστόσο μέτρο σύγκρισης τουλάχιστον σε οικονομικό επίπεδο, δεν θα πρέπει να είναι πλέον οι ΗΠΑ. Η Ευρώπη θα πρέπει τώρα να κοιτάξει τις δικές τις ανάγκες, χρειάζεται μία ξεκάθαρη στρατηγική για το μέλλον». Τέλος, ένα ενδιαφέρον δημοσίευμα για το Κυπριακό φιλοξενεί σήμερα η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung. Η εφημερίδα κάνει λόγο για «διακριτική διπλωματική προσπάθεια της γερμανικής προεδρίας σχετικά με τις εμπορικές σχέσεις ΕΕ και του βόρειου τμήματος της Κύπρου», και φιλοξενεί συνέντευξη του τουρκοκύπριου ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, ο οποίος αναπτύσσει τις προσδοκίες του από τη γερμανική προεδρία για τις απευθείας εμπορικές συναλλαγές. «Στα τέλη του 2006 απέτυχε η προσπάθεια της φινλανδικής προεδρίας να βρεθεί ένας συμβιβασμός στο ζήτημα του απευθείας εμπορίου και τώρα», σημειώνει η εφημερίδα, «η γερμανική προεδρία έχει αναλάβει διακριτικά μία νέα προσπάθεια. Και στο πλαίσιο αυτό εμπειρογνώμονες από τις 27 χώρες έχουν αυτή την εβδομάδα διαβουλεύσεις για μία σχετική ρύθμιση». Διπλωματικοί κύκλοι επιβεβαιώνουν στην εφημερίδα ότι η γερμανική προεδρία επιδιώκει σοβαρά μία λύση. «Ο Ταλάτ από την πλευρά του δηλώνει ότι ακόμη και αν δεν είναι 100% σίγουρο, θα σταθεί δυνατό να ληφθεί στη διάρκεια της γερμανικής προεδρίας μια απόφαση για την ανάπτυξη εμπορικών συναλλαγών. Εκφράζει πάντως τη δυσφορία του για το γεγονός ότι το συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών δεν κάνει πλέον λόγο για απευθείας εμπόριο, αλλά για ειδικό πλαίσιο για το εμπόριο με τη βόρεια Κύπρο. Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του ο Ταλάτ υπογραμμίζει τον αταλάντευτο ευρωπαϊκό του προσανατολισμό, απορρίπτει κατηγορηματικά τις εικασίες ότι ενδεχόμενη απογοήτευση για τη στάση της ΕΕ θα οδηγήσει τη βόρεια Κύπρο σε αλλαγή της στάσης της και σε ακόμη στενότερη σύνδεση με την Άγκυρα.