Στοίχημα για τον Μακρόν οι μαζικές απεργίες

Η ζωή των Γάλλων αναμένεται να γίνει κουραστική τις επόμενες εβδομάδες. Σκουπίδια στα πεζοδρόμια λόγω της απεργίας των υπαλλήλων καθαριότητας, διακοπές ρεύματος σε εργοστάσια εξαιτίας της συμμετοχής των συνδικαλιστών από τον κλάδο της ενέργειας και φυσικά η απεργία στον δημόσιο σιδηρόδρομο – εκεί όπου χτυπάει η καρδιά της αντίστασης απέναντι στο νέο γύρο μεταρρυθμίσεων του προέδρου Μακρόν.

Τέσσερις μήνες μετά τις απεργίες του φθινόπωρου του 2017 τα συνδικάτα προσπάθησαν να ξεπεράσουν την ήττα τους για να επιστρέψουν και πάλι με τα αιτήματά τους, αυτή τη φορά πιο δυναμικά. Τώρα τα συνδικάτα εμφανίζονται πιο ενωμένα και με ένα πιο φιλόδοξο πρόγραμμα. Στο επίκεντρο των κινητοποιήσεων βρίσκεται ο χρεωμένος με 45 δις € δημόσιος σιδηρόδρομος. Η κυβέρνηση προτίθεται να προχωρήσει σε μεταρρύθμιση του SNCF προκειμένου να γίνει πιο ανταγωνιστικός σε διεθνές επίπεδο. Έτσι οι εργαζόμενοι που ξεκινούν τώρα να δουλεύουν στην SNCF δεν θα έχουν τα προνόμια που έχουν οι παλαιότεροι, όπως την -κατά δέκα χρόνια- πρόωρη συνταξιοδότηση. Τα συνδικάτα θεωρούν ότι πρόκειται για επίθεση εναντίον των εργαζομένων και σχεδιάζουν απεργίες για τρεις μήνες, αρχής γενομένης από τις επτά το βράδυ της Δευτέρας 2 Απριλίου.

Ο σιδηρόδρομος στο επίκεντρο

Την ίδια μέρα ξεκινούν τις απεργίες τους και οι εργαζόμενοι στον τομέα της καθαριότητας. Η κύρια διεκδίκησή τους αφορά επίσης στις συντάξεις. Τρίμηνη απεργία προγραμματίζουν και οι εργαζόμενοι υπηρεσιών ηλεκτροδότησης και παροχής φυσικού αερίου οι οποίοι τάσσονται κατά της απελευθέρωσης του κλάδου. Στους δρόμους την ίδια ώρα και οι εργαζόμενοι της Air France που αξιώνουν μισθολογικές αυξήσεις της τάξης του 6%.

Για τον γάλλο πρόεδρο η πιο επικίνδυνη πολιτικά απεργία είναι αυτή του δημόσιου σιδηρόδρομου. Μπορεί σύμφωνα με δημοσκοπήσεις οι περισσότεροι Γάλλοι να στηρίζουν τη μείωση των προνομιών για τους εργαζόμενους, ωστόσο οι ειδικοί προειδοποιούν: εάν η δημόσια ζωής στη Γαλλία παραλύσει για περισσότερο από δύο εβδομάδες, τότε αυτό θα προκαλέσει την αγανάκτηση των Γάλλων και κατ'  επέκταση θα αναγκάσει την κυβέρνηση να υπαναχωρήσει στα αιτήματα των εργαζομένων.

Σταδιακή προσαρμογή

Το μεταρρυθμιστικό σχέδιο ήταν μέρος του προεκλογικού προγράμματος του Εμμανουέλ Μακρόν. Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά από δεκαετίες δημόσιας συζήτησης έχει αυξηθεί το ποσοστό των Γάλλων που αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, οι οποίες προγραμματίζεται να γίνουν σταδιακά. Παρότι το δημόσιο χρέος αγγίζει το 100% του ΑΕΠ, ο γάλλος πρόεδρος σχεδιάζει να καταργήσει μόνο 120.000 από τις 5,6 εκ. θέσεις εργασίας στο δημόσιο και μάλιστα μέχρι το 2022. Επισημαίνεται ότι η Γαλλία έχει 20% περισσότερους δημόσιους υπαλλήλους απ' ό,τι για παράδειγμα η Γερμανία που έχει πολύ μεγαλύτερο πληθυσμό.

Οι ειδικοί πάντως δεν τολμούν να προβούν σε κάποια εκτίμηση για την έκβαση αυτής της διελκυστίνδας. Ένα όμως είναι σίγουρο: εάν η κυβέρνηση υποχωρήσει στα αιτήματα των διαδηλωτών, τότε η σχεδιαζόμενη για το 2019 μεγάλη μεταρρύθμιση στο συνταξιοδοτικό -πιθανότατα η σημαντικότερη της θητείας Μακρόν- θα έχει τελειώσει πριν καν ξεκινήσει.

Αντρέας Νολ / Αλεξάνδρα Κοσμά