Οι Γερμανοί αποταμιευτές είναι οι καλύτεροι πελάτες

Η Τράπεζα της Σκωτίας προσφέρει επιτόκιο 2,5% για ένα χρόνο, η ισπανική Santander 4% για 3 χρόνια και Bigbank της Εσθονίας 5%. Είναι προσφορές που οι γερμανικές τράπεζες δεν μπορούν να ανταγωνιστούν. Παρά την ελαφρά αύξηση των βασικών επιτοκίων, τα γερμανικά επιτόκια είναι χαμηλότερα. Ο Μάρτιν Φάουστ από τη School of Finance της Φραγκφούρτης χαρακτηρίζει τη γερμανική αγορά πολύ ενδιαφέρουσα κυρίως για ξένα πιστωτικά ιδρύματα, γιατί η Γερμανία είναι η μεγαλύτερη χώρα της Ε.Ε. με 80 εκατομμύρια κατοίκους. «Υπάρχουν πάνω από 1 τρις ευρώ σε ρευστό κατατεθειμένα σε λογαριασμούς όψεως ή ταμιευτηρίου, είναι κάτι που ελκύει τις ξένες τράπεζες να έρθουν στη γερμανική αγορά» λέει ο Μάρτιν Φάουστ .

Ενίσχυση κεφαλαιακών αποθεμάτων

Η χρηματοπιστωτική κρίση έχει αλλάξει τους όρους ανταγωνισμού μεταξύ των τραπεζών, όπως έδειξε μελέτη της εταιρείας συμβουλευτικών υπηρεσιών Roland Berger. Λόγω των μικρότερων ποσοστών ανάπτυξης και της μείωσης των περιθωρίων κέρδους, οι τράπεζες εκπονούν νέες στρατηγικές για να αναπτυχθούν. Σημασία εδώ, έχει η λεγόμενη συμφωνία Βασιλεία ΙΙΙ που επιβάλλει ενισχυμένα κεφαλαιακά αποθέματα των τραπεζών, υποστηρίζει ο Όλιβερ Βάγκνερ. «Ο τομέας καταθέσεων θα αποκτήσει για τις τράπεζες ένα όλο και πιο σημαντικό ρόλο στο πλαίσιο Βασιλεία ΙΙΙ» λέει ο Βάγκνερ. «Είναι υποχρεωμένες να συγκεντρώσουν μεγάλα αποθέματα, για αυτό και όλες οι τράπεζες, γερμανικές και ξένες, χρειάζονται περισσότερους καταθέτες, έτσι ώστε να μπορούμε να πούμε ότι για τους αποταμιευτές οι όροι θα γίνουν πολύ πιο ελκυστικοί».

« Ιδιώτες πιο ελκυστικοί»

Αν και οι επενδύσεις, η αγοραπωλησία ομολόγων και η υποστήριξη των εταιριών στη διαδικασία εισαγωγής τους στο χρηματιστήριο αποτελούν το μεγαλύτερο κομμάτι δραστηριότητας των τραπεζών, έχει δοθεί τελευταία, βάρος και στην αύξηση των καταθετών. Με τα χρήματά τους γίνονται πιο ανεξάρτητες, είναι ένα από τα μαθήματα από την χρηματοπιστωτική κρίση, λέει ο Μάρτιν Φάουστ. «Στην κρίση οι τράπεζες αντιμετώπιζαν πρόβλημα ρευστότητας. Για να δώσουν δάνεια, θα έπρεπε να είχαν πρώτα τα χρήματα. Και θα έπρεπε να τα δανειστούν. Τα δανείζονταν λοιπόν από άλλες τράπεζες. Όταν ξέσπασε η χρηματοπιστωτική κρίση, διαταράχθηκε αυτή η λειτουργία, Οι ιδιώτες καταθέτες είναι για τις τράπεζες πιο ελκυστικοί, γιατί θεωρούνται λιγότερο ευαίσθητοι, που σημαίνει ότι είναι σχετικά πιστοί με την τράπεζά τους και δεν αποσύρουν τα χρήματά τους γρήγορα».

Τραπεζικές εγγυήσεις

Πόσο ασφαλείς όμως είναι οι καταθέσεις; Δεν πάει πολύς καιρός που καταθέτες εμπιστεύτηκαν τα χρήματά τους χωρίς να πάρουν ιδιαίτερες εγγυήσεις στην ισλανδική Kaupting – Bank με επιτόκιο 2%. Κι όταν κατέρρευσε, στράφηκαν προς το κράτος. Όμως όταν μια τράπεζα έχει έδρα στη Γερμανία, τότε υπόκειται στο γερμανικό νόμο εγγύησης των καταθέσεων, λέει ο Μάρτιν Φάουστ από την School of Finance της Φραγκφούρτης. Στην Ε.Ε. εγγυημένο ποσό είναι μέχρι τα 100.000 ευρώ. Στις ξένες τράπεζες που δεν έχουν έδρα ή θυγατρικές στη Γερμανία ισχύουν οι κανόνες της χώρας προέλευσης.

Ειρήνη Αναστασοπούλου / Monika Lohmüller

Υπεύθ. Σύνταξης: Μαρία Ρηγούτσου