1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Ερωτήματα μετά το φόνο 5χρονου σε προσφυγικό κέντρο

8 Ιουνίου 2017

Με αφορμή το φόνο ενός πεντάχρονου παιδιού με μαχαίρι σε προσφυγικό κέντρο της Γερμανίας οι φωνές υπέρ της απέλασης των αιτούντων άσυλο που έχουν διαπράξει αδικήματα γίνονται όλο και πιο δυνατές.

https://p.dw.com/p/2eKJH
Grenzen in Europa
Εικόνα: picture-alliance/dpa

Στις 4 Ιουνίου ένα πεντάχρονο αγόρι μαχαιρώθηκε θανάσιμα σε προσφυγικό κέντρο στο Άρνσβανγκ της Βαυαρίας. Η ρωσικής καταγωγής μητέρα του τραυματίστηκε βαριά και ο εξάχρονος αδερφός του έγινε μάρτυρας του τραγικού περιστατικού. Ο φερόμενος δράστης είναι ένας 41χρονος αιτών άσυλο από το Αφγανιστάν, που έπεσε νεκρός από τα πυρά της αστυνομίας. Τα αίτια της επίθεσης δεν έχουν διευκρινιστεί ακόμα. Το συγκεκριμένο περιστατικό εξελίσσεται σε λεπτό πολιτικό θέμα. Ο 41χρονος δράστης είχε καταδικαστεί για ποινικό αδίκημα και μάλιστα ήταν υπό επιτήρηση, φορώντας ηλεκτρονικό βραχιόλι στο πόδι.

 Γιατί ο δράστης δεν απελάθηκε μετά την καταδίκη του;

Στις 4 Ιουνίου ένα πεντάχρονο αγόρι μαχαιρώθηκε θανάσιμα σε προσφυγικό κέντρο στο Άρνσβανγκ της Βαυαρίας
Στις 4 Ιουνίου ένα πεντάχρονο αγόρι μαχαιρώθηκε θανάσιμα σε προσφυγικό κέντρο στο Άρνσβανγκ της ΒαυαρίαςΕικόνα: picture alliance/dpa/A.Weigel

Το 2005 ο δράστης εισήλθε νομίμως στη Γερμανία και εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στο Μόναχο. Το 2008 έβαλε φωτιά στο διαμέρισμα του και λόγω του εμπρησμού καταδικάστηκε σε φυλάκιση 5 ετών και 10 μηνών. Οι δημοτικές αρχές της πόλης ειδοποίησαν το 2011 ότι ο Αφγανός έπρεπε να απελαθεί από τη Γερμανία. Παρ’ όλα αυτά η απόφαση δεν εκτελέστηκε, διότι κατά τη διάρκεια της κράτησής του είχε υποβάλει αίτημα ασύλου στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Μετανάστευσης και Προσφύγων (BAMF). Το αίτημα του ωστόσο απορρίφθηκε από την BAMF διότι είχε καταδικαστεί στο παρελθόν. Η επιστροφή στην πατρίδα του ακυρώθηκε όμως το 2014 λόγω της απαγόρευσης απέλασης που εξέδωσε το Διοικητικό Δικαστήριο του Μονάχου. Σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Εσωτερικών της Βαυαρίας η επιχειρηματολογία του δικηγόρου υπεράσπισης του φυλακισθέντος βασίστηκε στο γεγονός ότι ο πελάτης του δεν έπρεπε να απελαθεί από τη χώρα, διότι έχει ασπαστεί τον χριστιανισμό και γι’ αυτό η ζωή του κινδυνεύει στο Αφγανιστάν. Μια τέτοια δικαστική απόφαση είναι δεσμευτική για την BAMF. Κατόπιν αυτής ο αφγανός δράστης παρέμεινε στη χώρα υπό καθεστώς ανοχής.   

Να απελαύνονται οι μετανάστες που έχουν καταδικαστεί;

Θεωρητικά όταν ένας μετανάστης παρουσιάσει παραβατική συμπεριφορά κινδυνεύει να απελαθεί από τη Γερμανία
Θεωρητικά όταν ένας μετανάστης παρουσιάσει παραβατική συμπεριφορά κινδυνεύει να απελαθεί από τη ΓερμανίαΕικόνα: picture-alliance/dpa/H. Schmidt

Τι σημαίνει όμως «καθεστώς ανοχής»; Η ανοχή που δείχνει η Υπηρεσία Αλλοδαπών όταν ένας μετανάστης πρέπει να εγκαταλείψει τη Γερμανία αλλά η απέλαση του προσωρινά αναστέλλεται. Θεωρητικά όταν ένας μετανάστης παρουσιάσει παραβατική συμπεριφορά κινδυνεύει να απελαθεί από τη χώρα. Στην πράξη όμως υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που εμποδίζουν την εκτέλεση της απέλασης ενός παραβάτη: Όταν η πατρίδα του αρνείται να τον δεχτεί ή όταν δεν διαθέτει κάποιο έγγραφο ταυτότητας. Επίσης όταν στην πατρίδα υπάρχει πόλεμος ή όταν ο ίδιος πάσχει από ασθένειες που δεν μπορούν να θεραπευτούν στη χώρα του. Τέλος, όπως και στην περίπτωση του 41χρονου, ανασταλτικός παράγοντας για την απέλαση είναι ο κίνδυνος που μπορεί να αντιμετωπίσει κανείς στην πατρίδα του λόγω του θρησκεύματός του.

Τον Ιανουάριο του 2015 ο Αφγανός αποφυλακίστηκε. Επειδή δεν ήταν αναγνωρισμένος πρόσφυγας, υπέκειτο στον νόμο περί παροχής για τους αιτούντες άσυλο και έπρεπε να μείνει στο προσφυγικό κέντρο του Άρνσβανγκ. Σύμφωνα με πληροφορίες της τοπικής κυβέρνησης του Άνω Παλατινάτου (Oberpfalz) στο Ρέγκενσμπουργκ, οι συνεργάτες υποστηρίζουν ότι «δεν υπήρχε καμία ένδειξη ότι θα μπορούσε να υπάρξει τέτοιου είδους κλιμάκωση».

Η ειδική άδεια παραμονής στη χώρα πριν την απέλαση, όπως σε αυτήν την περίπτωση, είναι ένα ζήτημα που πρέπει να εξετάζεται. Η μέγιστη διάρκεια παραμονής είναι 6 μήνες και πρέπει να ρυθμίζεται δικαστικά. Η άδεια πρέπει να δίνεται μόνο όταν το δικαστήριο δεν έχει άλλη δυνατότητα από το να επιβάλει την έξοδο από τη χώρα. «Κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και γι’ αυτό πρέπει να εξετάζεται μεμονωμένα» αναφέρει ο Μπερντ Μέσοβιτς από την οργάνωση για τα δικαιώματα των προσφύγων Pro Asyl. «Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες ο νόμος απαγορεύει την απέλαση», επισημαίνει. Ο διευθυντής του τμήματος Πολιτικού Δικαίου της οργάνωσης επισημαίνει «η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου μας απαγορεύει να στείλουμε κάποιον πίσω στη χώρα του ενώ γνωρίζουμε ότι απειλείται ξεκάθαρα εκεί να υποστεί βασανισμό. Η θανατική ποινή είναι επίσης κάτι που μας εμποδίζει. Εξαίρεση θα μπορούσε να γίνει εφόσον η χώρα υποδοχής διασφαλίσει με νομικά πειστικό τρόπο ότι οι μετανάστες δεν θα εκτελεστούν αλλά ότι ενδεχομένως θα συλληφθούν ή θα δικαστούν με βάση τις αρχές του κράτους δικαίου».    

Σαμπρίνα Παμπστ / Νατάσα Κουκουγιάννη