‘Όχι στα μπόνους των μάνατζερ τραπεζών’

Η καινούργια χρόνια βρίσκει συνταξιούχο τον Νόρμπερτ Βάλτερ. Μια μέρα όμως πριν αδειάσει το γραφείο του και πάρει τα προσωπικά του αντικείμενα ο επικεφαλής οικονομολόγος της Deutsche Bank παραχώρησε συνέντευξη στο γερμανικό ραδιόφωνο DLF. O Νόρμπερτ Βάλτερ, είναι από τους οικονομολόγους που δεν μασάνε τα λόγια τους και η γνώμη του έχει μεγάλη βαρύτητα στη Γερμανία. Στην ερώτηση εάν τον στεναχωρεί το γεγονός ότι εγκαταλείπει την Deutsche Bank σε μια στιγμή που οι εικόνα των τραπεζών είναι πολύ κακή απαντά: «Ναι, με ενοχλεί, αλλά έτσι έχουν τα πράγματα. Η αποχώρησή μου είχε σχεδιαστεί εδώ και καιρό. Είμαι 65 ετών και για πολύ καιρό δούλευα 80 ώρες την εβδομάδα και 250 μέρες το χρόνο δεν κοιμόμουν στο σπίτι μου. Σε αυτή την ηλικία αυτό θα έπρεπε πια να τελειώσει».

Ευθύνες έχουν και οι τράπεζες

Πόσο φταίνε όμως οι ίδιες οι τράπεζες για την κατάσταση που έχει δημιουργθεί; «Υπάρχει ένα πολύ σημαντικό μερίδιο ευθύνης. Δεν υπήρχαν επαρκή σχέδια για τον έλεγχο της αποτροπής κινδύνων. Υπήρχαν προβλήματα ρευστότητας, αλλά τη μεγαλύτερη ευθύνη τη φέρουν οι κεντρικές τράπεζες και κυρίως η αμερικανική. Ο Αλαν Γκρίνσπαν έκανε μεγάλα λάθη. Και υπήρχαν και αυτοί που ήλεγχαν τις τράπεζες που είχαν τις πληροφορίες, αλλά δεν τις αξιολόγησαν σωστά και δεν είχαν τη θέληση να τις ελέγξουν».

Και τώρα τι γίνεται; Οι τράπεζες θα παίξουν monopoly στην πλάτη των εργαζομένων; «Νομίζω πως για ορισμένους τομείς στο παρελθόν μπορεί να το πει κανείς αυτό. Πιστεύω όμως πως το μάθημα τους το πήραν όλοι, ακόμα και οι τράπεζες. Δεν θα συνεχίσουν σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Νομίζω πως στο μέλλον οι τράπεζες θα ακολουθήσουν μια πολιτική πιο φιλική προς τους πελάτες. Ακόμα και στο ζήτημα των μπόνους των μάνατζερ».

Όχι στα μπόνους!

Τι ακριβώς εννοεί όμως; «Πιστεύω πως αυτοί που ασκούν ελέγχους στις τράπεζες δεν θα πρέπει να παίρνουν μπόνους, αλλά ένα καλό σταθερό μισθό ώστε να μην μπορούν να γίνουν συνένοχοι αυτών που δεν θα έπρεπε».

Η θέση αυτή του Νόρμπερτ Βάλτερ αφορά τα εποπτικά συμβούλια όλων των τραπεζών και όσο και εάν εκπλήσσει μια τέτοια θέση από τα χείλη ενός επιφανούς επί χρόνια στελέχους τραπεζών, ο διαπρεπής οικονομολόγος εμμένει στην άποψή του.

Ο Νόρμπερτ Βάλτερ κατανοεί βεβαίως πως το να δίνεις οικονομικά κίνητρα αυξάνει την παραγωγικότητα, αλλά όπως χαρακτηριστικά λέει δεν θα πρέπει να ανταμείβω τον ασφαλιστή μου για ένα συμβόλαιο που έκλεισε, αλλά για ένα συμβόλαιο που και μετά από τρία χρόνια συνεχίζει να υπάρχει και δεν θα έχει καταγγελθεί από την πλευρά του πελάτη. Με λίγα λόγια, όχι σε μια κοντόφθαλμη πολιτική, αλλά σε μια μακροπρόθεσμη.

DLF / Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος