Ό,τι γράφει στην ηλεκτρονική κοινωνική δικτύωση... δεν ξεγράφει

To Facebook κερδίζει όλο και περισσότερους χρήστες, πάνω από 500 εκατομμύρια φέτος. Στη Γερμανία το 12% του πληθυσμού κάνει φιλίες μέσω του Facebook και μέσα σε αυτή τη διαδικασία αποκαλύπτει τις προτιμήσεις για τη μουσική, τα βιβλία, τα ταξίδια ή για την πολιτική. Μια όαση για όσους χειρίζονται τα δίκτυα αυτά, διότι μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα δεδομένα για να κάνουν μπίζνες και άλλα.

Υπάρχει ασφάλεια στα προσωπικά δεδομένα;

Η προστασία των προσωπικών δεδομένων πάει περίπατο, είχε ισχυριστεί πριν από λίγο καιρό ο ιδρυτής του Facebook, Μαρκ Τσούκερμπεργκ. Αυτό δεν ισχύει, αντέτεινε ο επιτετραμμένος του Βερολίνου για την προστασία των προσωπικών δεδομένων Αλεξάντερ Ντιξ. Και εξήγησε το γιατί. «Θα πρέπει να ξέρει ο κ. Τσούκερμπεργκ, ότι σχηματίζεται σιγά-σιγά αντιπολίτευση στην ίδια του την διαδικτυακή πλατφόρμα, πολλοί χρήστες έχουν διαφορετική άποψη, και είτε σχηματίζουν ομάδες που ζητούν καλύτερη προστασία των προσωπικών δεδομένων, είτε εγκαταλείπουν απλά την πλατφόρμα».

Η κριτική έχει φτάσει βέβαια στα αυτιά του Τσούκενμπεργκ και ήδη ανακοίνωσε στους χρήστες ότι με μερικά κλικς μπορούν να κρύψουν τα προσωπικά τους δεδομένα για ένα ευρύτερο κοινό.

Με τέτοιες δυνατότητες τα λεγόμενα κοινωνικά δίκτυα γίνονται πιο φιλικά για τους χρήστες, όχι όμως και τελείως ασφαλή. Ιδιωτική σφαίρα στο διαδίκτυο δεν υπάρχει. Ένας μπλόγκερ αποκάλυψε πρόσφατα ότι με ένα απλό πρόγραμμα μπορεί να αποθηκεύσει μεγάλο αριθμό στοιχείων. Για τον Αλεξάντερ Ντιξ δεν αποτελεί έκπληξη. «Αυτό συμβαίνει σε όλα τα κοινωνικά δίκτυα, λέει. Κι αυτό θα πρέπει να το ξέρουν οι χρήστες. Ενημερώνονται βέβαια μόλις δηλωθούν στο Facebook, τι επιτρέπεται και τι όχι, και μεταξύ άλλων δεν επιτρέπεται η μαζική συγκέντρωση στοιχείων, η αντιγραφή τους και η μεταφορά τους στο ίντερνετ. Τεχνικά όμως δεν υπάρχει τρόπος να το εμποδίσεις, κι αυτό ο κάθε χρήστης πρέπει να το ξέρει».

«Δεν υπάρχει ηλεκτρονική γομολάστιχα»

Όποιος μάλιστα δίνει στοιχεία χωρίς ψευδώνυμο στο Facebook ακόμη και το όνομα του εργοδότη του μπορεί να γίνει αντικείμενο επιχειρηματικής κατασκοπείας. Γι αυτό και ο Μίχαελ Ζόμπεκ, σύμβουλος επιχειρήσεων δίνει τις παρακάτω συμβουλές: «Μπορείτε να κάνετε εγγραφή στο Facebook, αλλά να δίνετε επίτηδες λανθασμένα στοιχεία. Και όταν παρατηρείτε ότι απευθύνονται κάποιοι σε σας με βάση αυτά τα λανθασμένα στοιχεία, για χόμπι που δεν έχετε, για λανθασμένη ημερομηνία γέννησης, τότε να ξέρετε ότι κάποιοι έχουν πρόσβαση και αξιολογούν το προφίλ σας στο Facebook».

Σύμφωνα με την Microsoft πολλοί υπεύθυνοι προσωπικού σε εταιρείες μπαίνουν στο Facebook, καταγράφουν αρνητικά στοιχεία και περιγραφές εφηβικών ατοπημάτων, τις οποίες στη συνέχεια χρησιμοποιούν για να απορρίψουν βιογραφικά όσων ζητούν εργασία. Γιατί ότι γράφει στο Facebook, δεν ξεγράφει. Γίνονται προσπάθειες να βρεθεί μια ηλεκτρονική γομολάστιχα, αλλά δεν υπάρχει ακόμη. Γι αυτό και ο επιτετραμμένος προστασίας προσωπικών δεδομένων του Βερολίνου συμβουλεύει να σκέφτεται πολύ κανείς πριν αποκαλύπτει κρυφές πτυχές του εαυτού του, αλλά κυρίως ποτέ μη δίνει το πραγματικό όνομα.

Όλες αυτές οι εξελίξεις κάνουν αναγκαία την εξασφάλιση ενός μίνιμουμ προστασίας προσωπικών δεδομένων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η σχετική οδηγία του 1995 χρήζει επεξεργασίας και εκσυγχρονισμού. Διότι η προστασία του δικαιώματος στην προσωπικότητα συμπεριλαμβανομένων και των προσωπικών στοιχείων ανήκει στα θεμελιώδη δικαιώματα που προστατεύονται από τη Σύμβαση της Λισσαβόνας.

Ulrike Mast-Kirschning/Ειρήνη Αναστασοπούλου

Επιμέλεια σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης