Ψυχικές διαταραχές σε νέους

Η Κιμ ήταν ήδη δεκαπέντε χρονών όταν ο Ούλριχ Βολφ, ο πατέρας της κατάλαβε ότι υποφέρει από σοβαρές ψυχικές διαταραχές. Είχε προσπαθήσει πολλές φορές με ξυραφάκια και μαχαίρια να αυτοτραυματιστεί. Τις πληγές της έκρυβε κάτω από ρούχα με μακριά μανίκια, ώστε κανείς να μην μπορεί να παρατηρήσει κάτι.

«Σαν συγγενής δεν ξέρεις πάντα τι συμβαίνει. Μπορεί να προσέξεις ότι κάτι δεν πάει καλά με το παιδί και ότι είναι διαφορετικό από τα υπόλοιπα παιδιά αλλά δεν υποψιάζεσαι ότι από πίσω κρύβεται μια ασθένεια. Έτσι είναι, σκέφτεται κανείς».

Σήμερα ο Ούλριχ Βολφ ήξερε πως η κόρη του τότε χρειαζόταν επειγόντως μια θεραπεία. Ο Ρόμουαλντ Μπρούνερ από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Χαϊδελβέργης λέει σχετικά:

«Ένα πρόβλημα αυτοεκτίμησης πολλαπλασιάζει το αίσθημα θλίψης ή κάποιες φορές να υπάρχουν προβλήματα αϋπνίας, όλα αυτά ανήκουν στην καθημερινότητα. Όταν όμως τα προβλήματα αυτά γίνονται πολύ έντονα και συχνά, τότε υπάρχουν σοβαρές συνέπειες για τους ασθενείς, είτε είναι ανήλικοι είτε είναι ενήλικοι. Κάτι τέτοιο είναι πολύ, πολύ βασανιστικό και επιβαρυντικό».

Σημαντική η έγκαιρη διάγνωση

Ο Ρόμουαλντ Μπρούνερ, είναι αναπληρωτής διευθυντής του παιδοψυχιατρικού τμήματος και διευθύνει την έρευνα με την επωνυμία SEYLE (Saving and Empowering Young Lives in Europe) στη Γερμανία. Πρόκειται για μια συγκριτική έρευνα στην οποία συμμετείχαν δέκα ευρωπαϊκά κράτη καθώς και το Ισραήλ. Πήραν μέρος ανώνυμα μαθητές και τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 8% των κοριτσιών έχει αποπειραθεί να αυτοκτονήσει τουλάχιστον μια φορά τη ζωή του. Στην κεντρική Ευρώπη οι αυτοκτονίες των νέων είναι η δεύτερη συχνότερη αιτία θανάτου.

Πολλά παιδιά και νέοι αντικαθιστούν πλέον τις πραγματικές σχέσεις και επαφές με επαφές μέσω ίντερνετ. Πολλές φορές υποφέρουν από εξάρτηση από το διαδίκτυο και έχουν συχνά την άποψη ότι χωρίς κινητό τηλέφωνο δεν μπορούν καν να ζήσουν.

Ο Ρόμουαλντ Μπρούνερ υποστηρίζει πως όσο πιο νωρίς γίνει η διάγνωση τόσο πιο γρήγορα θα γίνει η θεραπεία:

«Πηγαίνουμε στα σχολεία και εκπαιδεύουμε τους δασκάλους και τους καθηγητές ώστε να ευαισθητοποιούνται περισσότερο σε ψυχικά προβλήματα και να κινητοποιούνται περισσότερο όταν βρίσκουν, για παράδειγμα, σημειώματα με ιδέες για αυτοκτονία, ή απειλές για αυτοκτονία. Πρόκειται για εντατικά προγράμματα».

Πέρα όμως από τους δασκάλους και τους καθηγητές θα πρέπει να ενημερωθούν και τα ίδια τα παιδιά και φυσικά οι γονείς.

Gudrun Heise / Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη