«Χωρίς παραδάκι δεν γίνεται τίποτα»

Δυο μεγάλα στρογγυλά μάτια και ένα πλατύ χαμόγελο χαρακτηρίζουν τη Ζυλί. Η αγαπημένη της ασχολία είναι να παρατηρεί τους ανθρώπους και να τους διηγείται ιστορίες που τους κάνουν να σκεφθούν. Την ώρα της παρατήρησης την συνάντησε και ο συνομήλικος της Λούκας.

Δεν φαίνεται καταρχάς η επαφή να είναι και πολύ θερμή, αλλά σιγά-σιγά γίνονται φίλοι, παρά το γεγονός ότι προέρχονται από πολύ διαφορετικές οικογένειες. Ο Λούκας έχει πολλά και μοντέρνα παιχνίδια, δεκάδες DVD, η μαμά του μαγειρεύει και είναι διαρκώς στο σπίτι. Η Ζυλί αντίθετα μένει με τον αδελφό της και τη μητέρα τους, η οποία έχει μια κακοπληρωμένη δουλειά και πρέπει να λείπει διαρκώς από το σπίτι. Και όταν έρχεται συνήθως τρώνε κατεψυγμένη πίτσα την οποία ζεσταίνουνε.

Τα παιδάκια που έχουν έρθει να παρακολουθήσουν αυτή την πρωινή παράσταση στο θέατρο Grips του Βερολίνου καταλαβαίνουν αμέσως περί τίνος πρόκειται. «Χωρίς παραδάκι δεν γίνεται τίποτα» είναι ο τίτλος και το νόημα της παράστασης. Οι νεαροί θεατές φαίνονται πολύ ευχαριστημένοι με τα τραγούδια και τους διαλόγους. Όσο για την ουσία την κατανοούν απολύτως. Ο Αντρέας Σβαρτζ πάει στην 6η δημοτικού και λέει: «Το θέμα της φτώχειας μας απασχολεί και εμάς. Μερικά παιδιά παίρνουν χρήματα από τις υπηρεσίες για να αγοράσουν βιβλία άρα μας απασχολεί και εμάς τα παιδιά».

Η παράσταση για τους φτωχούς φέρνει χρήμα στο θέατρο

Επιστροφή στη σκηνή. Ο αδελφός της Ζυλί βρήκε το δικό του τρόπο για να βοηθήσει την οικογένεια που έχει διαρκώς οικονομικά προβλήματα. Κλέβει ποδήλατα. Δεν τολμάει βέβαια να το πει στους δικούς του. Λέει απλά ότι δουλεύει σε ένα ποδηλατάδικο. Κρίμα μόνο που η Ζυλί παίζοντας το αγαπημένο της παιχνίδι, να παρατηρεί τους ανθρώπους μαζί με τον καινούργιο της φίλο τον Λούκας, ανακαλύπτουν την αλήθεια.

Η Ζυλί τα χάνει. Δεν μπορεί να το πιστέψει και ούτε βέβαια να πάει να τον καταγγείλει στην αστυνομία. Από την άλλη έρχεται και ο δάσκαλος στο σπίτι. Την ψάχνει γιατί κάνει όλο κοπάνες. Δεν θέλει να πηγαίνει στο σχολείο γιατί τα άλλα παιδιά την κοροϊδεύουν, επειδή είναι φτωχή.

Σε καμία άλλη γερμανική πόλη δεν υπάρχει τόση πολύ παιδική φτώχεια, όπως στο Βερολίνο. Ένα στα τρία παιδιά. Η παράσταση πάντως «Χωρίς παραδάκι δεν γίνεται τίποτα» φέρνει χρήμα στο θέατρο. Τα εισιτήρια έχουν εξαντληθεί για αυτό το μήνα.

Wojcik Nadine / Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου