Φτωχός και άρρωστος πλούσιος και υγιής; το κοινωνικό στάτους επηρεάζει την υγεία μας.

"Μπορούμε σε γενικές γραμμές να πούμε ότι το μεγαλύτερο κίνδυνο για έμφραγμα διατρέχουν οι ανειδίκευτοι εργάτες. Αυτό σημαίνει ότι κινδυνεύουν περισσότερο αυτοί που είναι στις κατώτερες θέσεις. Θα πρέπει να ξεχάσουμε τα περί ασθένειας των μάνατζερ".

Οι διαφορές στα εισοδήματα επίσης δεν φαίνεται να παίζουν κάποιο σοβαρό ρόλο. Για τον Ζίγκφριντ Γκάγερ δεν είναι τα χρήματα που ρυθμίζουν την υγεία, αλλά η δυνατότητα να λαμβάνει κανείς αποφάσεις και να μοιράζει εργασία στους υφισταμένους του. Ιδιαίτερα αρνητικό για την υγεία είναι η απώλεια της θέσης εργασίας. Οι άνεργοι έχουν περισσότερες πιθανότητες να μεταφερθούν στο νοσοκομείο με προβλήματα καρδιάς και ο κίνδυνος αυξάνεται όσο διαρκεί η ανεργία. Και εδώ το εισόδημα δεν παίζει κανένα ρόλο. Η μοναδική εξήγηση βρίσκεται στις συνέπειες που έχει η ανεργία στη ψυχική υγεία.

"Ανεξάρτητα με τον τρόπο που εξετάζουμε τα στοιχεία, το συμπέρασμα είναι το ίδιο: Οι άνεργοι είναι σε ψυχικά άσχημη κατάσταση. Φοβούνται περισσότερο, προσβάλλονται συχνότερα από μελαγχολίες. Αντιμετωπίζουν γενικότερα προβλήματα υγείας και πολλές φορές υποτιμούν τις δυνατότητές τους".

Εκτός αυτού πολλές φορές τα παιδιά και οι έφηβοι από ασθενή κοινωνικά στρώματα εκτιμούν ότι η κατάστασή τους είναι πολύ πιο άσχημη απ' ότι τα παιδιά από ανώτερα κοινωνικά στρώματα. Ο Τόμας Λάμπερτ του Ινστιτούτου Ρόμπερτ Κοχ περιγράφει με μελανά χρώματα τη σχέση υγείας και κοινωνικού στάτους:

"Η κοινωνική θέση επηρεάζει την υγεία των παιδιών και αυτό συνεχίζεται και στην περαιτέρω πορεία. Από την άλλη πλευρά η κακή υγεία έχει σαν αποτέλεσμα το παιδί να έχει λιγότερες δυνατότητες για εκπαίδευση επομένως και λιγότερες δυνατότητες για μια υπεύθυνη εργασία, άρα και για μεγαλύτερο εισόδημα. Η ασθένεια επίσης αυξάνει τον κίνδυνο της ανεργίας και της απώλειας του εισοδήματος. Πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο που είναι πολύ δύσκολο να σταματήσει".