Το G7 είναι σημαντικό και για τους επικριτές του

Οι ηγέτες των επτά ισχυρότερων βιομηχανικών χωρών συναντώνται στις 7 και 8 Ιουνίου στο Ανάκτορο Έλμαου της Βαυαρίας. Η ατζέντα των συζητήσεων είναι πλήρης σημαντικών ζητημάτων. Οι εξελίξεις στο πεδίο της παγκόσμιας οικονομίας, οι διεθνείς εστίες κρίσης και το περιβάλλον είναι μόνο μερικά από τα βασικά σημεία των διαβουλεύσεων. Οι Σύνοδοι του G7 έχουν μακρά παράδοση, ωστόσο η σημερινή πραγματικότητα επιβάλει αλλαγή προσέγγισης των θεμάτων, εκτιμά ο Ούλριχ Σνέκενερ, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο του Όσναμπρυκ.

Όπως επισήμανε στο γερμανικό ραδιόφωνο Deutschlandfunk, «νομίζω ότι τα θέματα που αφορούν την παγκόσμια οικονομία, χρηματοοικονομικά ζητήματα και ζητήματα αναπτυξιακής πολιτικής, τα κορυφαία θέματα του G7, έχουν παραμείνει θέματα του G7 μέχρι και σήμερα. Όμως ο κόσμος έχει αλλάξει μαζικά. Και σήμερα δεν είναι πλέον δυνατόν να διοργανώνει κανείς τέτοιες συναντήσεις στη μορφή που είχαν παλιότερα, καθώς τα ζητήματα έχουν γίνει πολύ πιο σύνθετα. Η ατζέντα είναι σήμερα σημαντικά ευρύτερη».

Στη Βαυαρία και οι αντίπαλοι της παγκοσμιοποίησης

Ο αριθμός εκείνων που αμφισβητούν τη χρησιμότητα των συνόδων του G7 αυξάνεται. Σύμφωνα με τον γερμανό καθηγητή, παρά τις εύλογες ενστάσεις υπάρχουν σημαντικοί λόγοι για τη διατήρηση των συνόδων του G7. Όπως επισημαίνει, το G7, παρότι δεν είναι επίσημο όργανο λήψης αποφάσεων, προωθεί μια σειρά δικών του πρωτοβουλιών σε διάφορους τομείς, ενώ δεν πρέπει να παραγνωρίζεται και η σημασία του ως φόρουμ ανταλλαγής απόψεων για ζητήματα παγκόσμιας πολιτικής και με τους καλεσμένους που δίνουν το «παρών» στο Έλμαου.

Ωστόσο, ο Ούλριχ Σνέκενερ σχολιάζει με καυστικό τρόπο το υπέρογκο κόστος της επικείμενης συνόδου, που εκτιμάται ότι θα ανέλθει σε 360 εκατομμύρια ευρώ.

Στη Βαυαρία θα βρεθούν, όμως, με αφορμή τη Σύνοδο του G7 και πολλές οργανώσεις και ομάδες πολιτών που αντιτίθενται στην παγκοσμιοποίηση. Ο Ούλριχ Σνέκενερ θεωρεί ότι η σύνοδος είναι σημαντική και για τους πολέμιούς της. Όπως εκτιμά, «το χειρότερο που μπορεί να συμβεί στους επικριτές και τους πολεμίους του G7 είναι να πάψει να συνέρχεται. Διότι ακόμη και αυτή η σύνοδος δίνει την ευκαιρία σε αυτές τις ομάδες να βάλουν τα θέματά τους στην ατζέντα διά των μέσων ενημέρωσης».

Ντίτερ Κάσσελ (DLF) / Άρης Καλτιριμτζής