Το στρατηγικό λάθος της Δύσης

Τις τελευταίες εξελίξεις στην Ουκρανία μετά και την απελευθέρωση των παρατηρητών του ΟΑΣΕ σχολιάζει η Frankfurter Rundschau: «Με την απελευθέρωση των παρατηρητών του ΟΑΣΕ η Μόσχα πέτυχε μ’ έναν σμπάρο δυο τρυγόνια. Αφενός ο ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν μπορεί να παρουσιάζεται ως απελευθερωτής ομήρων και άγγελος ειρήνης. Αφετέρου οι μάχες στην ανατολική Ουκρανία εντείνονται και πάλι – και το δε χάος εξυπηρετεί μόνον τα συμφέροντα της Μόσχας».

Η Frankurter Allgemeine Zeitung: «Δυο μήνες μετά την απαρχή της κρίσης φτάσαμε πλέον στο σημείο όπου η γερμανική κυβέρνηση θα πρέπει να παραδεχτεί -εάν δεν θέλει να απολέσει το κύρος της στους συμμάχους- ότι δεν μπορεί να χτίσει γέφυρες με τον ρώσο πρόεδρο Πούτιν. Μπορεί το Βερολίνο να εξαίρει την απελευθέρωση των παρατηρητών ως μήνυμα αποκλιμάκωσης εκ μέρους της Μόσχας. Η δράση των αυτονομιστών στην ανατολική Ουκρανία όμως, με απώτερο στόχο να αποτραπούν οι προεδρικές εκλογές στο τέλος του μήνα, συνεχίζεται αδιάκοπα. Ο στόχος του Πούτιν γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρος: επέκταση μέσω της κατάκτησης εδαφών, και αυτό είτε μέσω μιας ομοσπονδιοποίησης ή της διάσπασης της ανατολικής Ουκρανίας, είτε με τη βία, με επιχειρήσεις των μυστικών υπηρεσιών ή με έξωθεν ενέργειες».

Σειρά της Δύσης…

Η Neue Osnabrücker Zeitung: «Η στρατιωτική περιπέτεια (σσ. αποστολή των παρατηρητών του ΟΑΣΕ) είναι ενδεικτική του στρατηγικού λάθους της Δύσης. Διότι ΗΠΑ και ΕΕ στηρίζουν τυφλά τη νέα κυβέρνηση του Κιέβου, παρότι προέρχεται από ένα αιματηρό πραξικόπημα, παρότι έχει ακροδεξιούς υπουργούς και παρά το γεγονός ότι χρησιμοποιεί τους στρατιώτες της εναντίον των πολιτών. Εάν η Δύση σταματούσε με το παραμύθι του απελευθερωτικού αγώνα, θα έκανε ήδη αρκετά για την ειρήνη».

Η Neue Ruhr-Zeitung: «Είναι καλό το ότι η γερμανική πλευρά ανέδειξε τόσο αποφασιστικά τον θετικό ρόλο της Μόσχας στην απελευθέρωση των ομήρων. Ήταν σαφές ότι η Μόσχα έχει επιρροή στους αυτονομιστές, τώρα όμως είναι προφανές. Η Ρωσία είναι η κινητήριος δύναμη πίσω από την κλιμάκωση στην ανατολική Ουκρανία και μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στην αποκλιμάκωση. Είναι όμως τώρα και η σειρά της Δύσης να ασκήσει την επιρροή της στους συμμάχους στο Κίεβο. Η μεταβατική κυβέρνηση δεν θα πρέπει να επιτρέπει να της υπαγορεύεται η πολιτική της από τις ακραίες αντιρωσικές δυνάμεις. Η εθνοφρουρά θα πρέπει να αφοπλιστεί, αντί να χρησιμοποιείται στις μάχες στην ανατολική Ουκρανία. Η ‘αντιτρομοκρατική επιχείρηση’ δεν πρέπει να διευρυνθεί, αλλά να περιοριστεί ενώ η δε κατάπαυση του πυρός είναι προϋπόθεση για να μπορεί να γίνει διαπραγμάτευση σε λογικά πλαίσια».

Η Süddeutsche Zeitung σχολιάζει την επίσκεψη της καγκελαρίου Μέρκελ στις ΗΠΑ: «Μια τέτοια καγκελάριος βάλλεται ορισμένες φορές πανταχόθεν: η αντιπολίτευση στη Γερμανία της επιρρίπτει δειλία έναντι των Αμερικανών στο ζήτημα του σκανδάλου της NSA. Η δε αμερικανική αντιπολίτευση της επιρρίπτει ότι παραείναι υποχωρητική έναντι της Ρωσίας λόγω δειλίας απέναντι στη γερμανική οικονομία. Μπορεί όμως να το δει κανείς και διαφορετικά: επειδή η Μέρκελ δεν διέκοψε τη φιλία με τους Αμερικανούς λόγω του σκανδάλου των αμερικανικών παρακολουθήσεων, μπορεί να γίνει στην ουκρανική κρίση ο σημαντικότερος ευρωπαίος εταίρος του προέδρου Ομπάμα. Και επειδή δεν πόνταρε αποκλειστικά και μόνον σε κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, έχει κάθε τόσο τηλεφωνική εποικοινωνία με τον Βλ. Πούτιν. Η επίσκεψή της στην Ουάσιγκτον έδειξε ότι ο Ομπάμα δεν θα ήθελε να χάσει τη σύμμαχό του στο Βερολίνο. Η δε απελευθέρωση των ομήρων στο Σλαβιάνσκ έδειξε ότι ο Πούτιν βρίσκεται σε παρόμοια θέση».

Οι πολίτες θέλουν μια διαφορετική Ευρώπη

Στις επικείμενες ευρωεκλογές και την άνοδο των ευρωσκεπτικιστών αφιερώνει το σημερινό της σχόλιο η γαλλική Libération: «Δημοσκόπηση αυτής της εφημερίδας δείχνει ότι στη Γαλλία μια πλειοψηφία είναι υπέρ της διατήρησης της Ευρώπης. Το ζητούμενο όμως είναι μια διαφορετική Ευρώπη που βρίσκεται κοντά στους πολίτες και που ασχολείται περισσότερο με τα κοινωνικά προβλήματα παρά με τα δημοσιονομικά ελλείμματα. Η δημοσκόπηση αυτή θα πρέπει να οδηγήσει τόσο τους αριστερούς όσο και τους δεξιούς υποστηρικτές της Ευρώπης στο να ξαναβρούν τη χαμένη τους φωνή και να αναπτύξουν σαφείς θέσεις. Θα έπρεπε να αλλάξουν την κυριαρχούσα φιλελεύθερη κατεύθυνση ή να ζητήσουν να υπάρξει μια πιο άμεση σχέση μεταξύ Βρυξελλών και των πρωτευουσών. Οι σαφείς πολιτικές ιδέες είναι το καλύτερο μέσο για να καταπολεμηθεί ο ευρωπαϊκός λαϊκισμός. Οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι οι ευρωεκλογές σημαίνουν κάτι πολύ περισσότερο από εθνικές επιθυμίες. Οι πολιτικοί θα πρέπει να διατηρήσουν ζωντανό το όνειρο της Ευρώπης που έχουν οι πολίτες».

Επιμέλεια: Κώστας Συμεωνίδης

Υπεύθ. Σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη