Τουρκικό τελεσίγραφο προς την ΕΕ;

«Η ΕΕ δεν είναι κέντρο αναμόρφωσης της Τουρκίας» τιτλοφορεί την ανάλυσή της η ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας Die Welt του Βερολίνου και εξηγεί: «Ο άνθρωπος που τα τελευταία χρόνια προχώρησε με επιτυχία στον εκσυγχρονισμό της Τουρκίας, ακολουθεί στον κοινωνικό τομέα μία πολιτική, η οποία μόνο εν μέρει δημοκρατική μπορεί να χαρακτηριστεί. Ασφαλώς η Τουρκία φαίνεται ως μία όαση ειρήνης σε σύγκριση με τα ασταθή (πολιτικά) συστήματα της περιοχής, αλλά η εθνικιστική αυτοπεποίθηση του Ερντογάν εκπέμπει μία διαφορετική εικόνα. Όσο η Ευρώπη το διαισθανόταν αυτό και κρατούσε αποστάσεις, τόσο η Τουρκία εξοργιζόταν. Μήπως αυτή ακριβώς η αποστασιοποίηση της Ευρώπης την έχει ισχυροποιήσει;»

«Ο Ερντογάν θέτει τελεσίγραφο στην ΕΕ» τιτλοφορεί το δικό της σχόλιο η Frankfurter Allgemeine, σχολιάζοντας εμμέσως τη δήλωση Ερντογάν στο Βερολίνο, ότι αν η ΕΕ δεν αποδεχθεί στους κόλπους της την Τουρκία έως το 2023, οπότε η χώρα γιορτάζει τα εκατό χρόνια από την ίδρυσή της, θα τη χάσει. Η εφημερίδα της Φρανκφούρτης σημειώνει: «Μπορεί ο Ερντογάν να χρησιμοποίησε την επίσκεψή του στο Βερολίνο για μία ρητορική επίθεση στην υποτιθέμενη μυωπική στάση των Ευρωπαίων που αρνούνται να δεχθούν τη μεγάλη Τουρκία στο κλειστό κλαμπ τους, αλλά στην ίδια του τη χώρα το θέμα της ένταξης θεωρείται υποδεέστερο εδώ και πολύ καιρό. Η ένταξη στην ΕΕ αποτελούσε κάποτε τον κύριο στόχο του κόμματός του στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, αλλά έχει παρέλθει πλέον αυτή η εποχή. Σήμερα το όραμά του είναι απλώς να παραμείνει στην εξουσία μέχρι το 2023»

«Η Τουρκία έχει ακόμη πολύ δρόμο»

«Για να είμαστε ειλικρινείς, πριν από μία δεκαετία οι Ευρωπαίοι έδωσαν μία υπόσχεση ένταξης στην Τουρκία» σημειώνει η εφημερίδα του Αμβούργου Hamburger Abendblatt. Για να διευκρινίσει ωστόσο ότι «από την άλλη πλευρά υπάρχουν και ορισμένες προϋποθέσεις για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων, οι οποίες έχουν διατυπωθεί με σαφήνεια. Η Τουρκία απέχει πολύ από το να τις έχει εκπληρώσει. Μπορεί σήμερα να διάγει περίοδο ανάπτυξης, την οποία θα ζήλευαν κάποιες ευρωπαϊκές χώρες με οικονομική κρίση, αλλά έχει ακόμη πολύ δρόμο σε θέματα μειονοτήτων, θρησκευτικής ανοχής και ελευθερίας του τύπου».

Η γερμανική έκδοση των Financial Times σημειώνει: «Πριν από όχι πολύ καιρό η Άγκυρα δήλωνε υπερήφανη για την εξωτερική της πολιτική, η οποία, όπως έλεγε, ακολουθεί την αρχή ‘Όχι προβλήματα με τους γείτονες’. Η Τουρκία θα ήταν ο ισχυρός, αλλά και αξιόπιστος εταίρος για όλους τους ενδιαφερόμενους. Σήμερα όμως η χώρα βρίσκεται ενώπιον πολέμου με το συριακό καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ, ενώ συνεχίζεται η αντιπαράθεση με το Ιράν, το Ιράκ και τη Ρωσία».

Και μία διαφορετική οπτική γωνία από την εφημερίδα Neue Westfälische: «Κουρδικό ζήτημα, ανθρώπινα δικαιώματα, ελευθερία της γνώμης και του τύπου, διαμάχη για την παροχή βίζας και ένταξη στην Ε.Ε.- θα μπορούσαμε να απαριθμήσουμε πολλά ακόμη διαμφισβητούμενα θέματα στις γερμανοτουρκικές σχέσεις. Κατά την εμφανώς διακριτική επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού Ερντογάν στο Βερολίνο, πολλά από αυτά δεν τέθηκαν στο τραπέζι, περίπου όπως είχε γίνει και κατά τις επισκέψεις της καγκελαρίου Μέρκελ στην Κίνα. Αυτό μας δείχνει ότι η Τουρκία έχει ενσωματωθεί πλέον σε εκείνον τον περιορισμένο κύκλο χωρών, με τις οποίες οι διπλωμάτες αποφεύγουν να τα πουν έξω από τα δόντια».

Γιάννης Παπαδημητρίου

Υπεύθ. σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης