1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Τουρκική υποχώρηση: η Αγκυρα δεν στέλνει στρατό στο Ιράκ

8 Νοεμβρίου 2003
https://p.dw.com/p/AvCm

Τελικά η Τουρκία δεν θα αποστείλει στρατό στο Ιράκ για να ενισχύσει τις εκεί αμερικανικές δυνάμεις. Η απόφαση αυτή ήταν αποτέλεσμα των πιέσεων που άσκησαν το Ιρακινό Συμβούλιο Μεταβατικής Διοίκησης και κυρίως οι Κούρδοι του Βορείου Ιράκ.

"Δεν θέλουμε στρατό από γειτονικές χώρες και κυρίως από την Τουρκία", υπογράμμιζε συνεχώς ο κουρδικής καταγωγής Ιρακινός υπ. Εξωτερικών Ζεμπάρι και πρόσθετε ότι: "οι Ιρακινοί είμαστε αντίθετοι με τη συμμετοχή οποιασδήποτε γειτονικής χώρας στην ειρηνευτική δύναμη. Αυτό εξαιτίας της ιστορίας, των ιδιαίτερων ευαισθησιών και των συμφερόντων που μπορεί να έχει μια γειτονική χώρα".

Επί τετρακόσια χρόνια το Ιράκ αποτελούσε τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ενώ ακόμη και σήμερα σταθμεύουν τουρκικές δυνάμεις στο Βόρειο Ιράκ, οι οποίες καταδιώκουν τους αντάρτες του ΠΚΚ και προσπαθούν να εμποδίσουν τη δημιουργία ανεξάρτητου κουρδικού κράτους. Ενας ακόμη πιο μεγάλος αριθμός Τούρκων στρατιωτών θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει περισσότερο το Ιράκ, ήταν το επιχείρημα που χρησιμοποιούσε συνεχώς - με επιτυχία τελικά - το Συμβούλιο Μεταβατικής Διοίκησης της χώρας. Αργά το απόγευμα της Πέμπτης ο Αμερικανός υπ. Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Τούρκο ομόλογό του Αμπντουλά Γκιουλ. Αδιευκρίνιστο παραμένει το ποιός ανέλαβε την πρωτοβουλία: οι Αμερικανοί ή οι Τούρκοι. Το αποτέλεσμα όμως σαφές: η Τουρκία δεν πρόκειται να στείλει στρατό στο Ιράκ. Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανέφερε σχετικά πως: "πράττουμε αυτό ακριβώς που οφείλουμε να πράξουμε. Ετσι θα ενεργήσουμε και στο μέλλον. Οταν το κοινοβούλιο πριν από ένα μήνα ενέκρινε την αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων, είχαμε δηλώσει ότι η έγκριση αυτή δεν σημαίνει αυτόματα και την αποστολή στρατιωτών".

Η τουρκική Εθνοσυνέλευση έδωσε την έγκρισή της για την αποστολή 10.000 στρατιωτών μετά τις ισχυρότατες πιέσεις των Αμερικανών. Οι ΗΠΑ χρειάζονταν επειγόντως στρατιώτες, μουσουλμάνους άν ήταν δυνατόν. Από την πλευρά της η τουρκική κυβέρνηση ήθελε και πάλι να συμφιλιωθεί με τους Αμερικανούς, μετά τις διαφωνίες του Μαρτίου, όταν δεν επέτρεψε τη στάθμευση αμερικανικών δυνάμεων που θα κατευθύνονταν στο Ιράκ.

Ο πρωθυπουργός Ερντογάν όμως πριν από ένα μήνα έπρεπε να ρίξει όλο το πολιτικό βάρος που διέθετε στη ζυγαριά, για να μπορέσει να πείσει τους βουλευτές του κόμματός του να εγκρίνουν την αποστολή Τούρκων στρατιωτών. Μια εξαιρετικά αντιδημοφιλής απόφαση, καθώς η πλειοψηφία του τουρκικού λαού θεωρεί παράνομη την αμερικανική κατοχή του Ιράκ. Οι Τούρκοι δεν ήθελαν να παίξουν τον ίδιο ρόλο και ζήτησαν από τους Αμερικανούς να πείσουν τους Ιρακινούς για την αναγκαιότητα παρουσίας τουρκικών δυνάμεων στο Ιράκ. Αυτό στάθηκε αδύνατο, κάτι που το διαπίστωσαν και οι δύο πλευρές, προς μεγάλη ανακούφιση της τουρκικής πλευράς.

Ο Φεχμίτ Κόρου σχολιαστής της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Γενί Σαφάκ έκανε όμως έναν θετικό απολογισμό:"τα πράγματα μπήκαν και πάλι στη θέση τους. Η Τουρκία σαν γείτονας του Ιράκ θα πρέπει να περιμένει για ένα χρονικό διάστημα μέχρι οι Ιρακινοί να πάψουν να μας θεωρούν μέρος του προβλήματος, αλλά να μας θεωρούν σαν μέρος της λύσης".