Τελικά μήπως υπάρχουν εξωγήινοι;

Έπειτα ήρθε ο αμερικάνικος κινηματογράφος που στις αρχές του ’90 μας παρουσίασε ταινίες, που είχαν ως βασικό θέμα τους εξωγήινους, τα κινούμενα σχέδια, αλλά και η παραφιλολογία, η οποία εξακολουθεί να υπάρχει σε διάφορα επιστημονικά περιοδικά, που ασχολούνται με αυτό το μεταφυσικό ζήτημα.

Τελικά υπάρχει άλλη μορφή ζωής εκτός από την ανθρώπινη στο διάστημα; Mήπως υπάρχουν πραγματικά εξωγήινοι και αν ναι, σε ποια γωνιά του διαστήματος κατοικούν;

Tα ερωτήματα αυτά σαφώς δεν είναι καινούρια, ειδικά μετά την ανακάλυψη και άλλων πλανητών εκτός του ηλιακού μας συστήματος. Όμως πειστικές απαντήσεις μπορεί να μας δώσει μόνο η επιστήμη.

Σε μία πρόσφατη έρευνα στις Η.Π.Α η αστρονόμος κ.Turnbull προσπάθησε να μελετήσει που αλλού μπορεί να υπάρξει κάποια μορφή ζωής στο διάστημα κάνοντας μία επιλογή ανάμεσα στους εκατομμύρια αστερισμούς με βασικά κριτήρια την ομοιότητά τους με τη γη, αλλά και την περιφορά τους σε μία απόσταση γύρω από έναν αστερισμό, ο οποίος μοιάζει με τον ήλιο στο δικό μας πλανητικό σύστημα. Το πρώτο βασικό κριτήριο της κ.Turnbull είναι το νερό διότι «κάθε περιβάλλον που μπορεί να έχει ζωή και να κατοικηθεί θα πρέπει να έχει ρευστό νερό. Αν κάποιος πλανήτης είναι αρκετά απομακρυσμένος από αυτόν που περιφέρεται, το νερό παγώνει και δε μπορεί να υπάρξει ζωή. Αν όμως είναι κοντά σε έναν πλανήτη σαν τον ήλιο τότε το κλίμα είναι πολύ ζεστό, το νερό εξατμίζεται και πάλι δεν μπορεί να υπάρξει ζωή. Το συμπέρασμα είναι ότι πρέπει να βρούμε εκείνη τη ζώνη που είναι κατοικήσιμη γύρω από έναν αστερισμό. Μόνον αν ένας πλανήτης βρίσκεται στα όρια αυτής της ζώνης μπορεί να έχει νερό και έτσι μπορεί να υπάρξει εκεί ζωή»

Ένα ακόμη σημαντικό κριτήριο είναι ο χρόνος. Η γη χρειάστηκε τέσσερα εκατομμύρια χρόνια για να διαμορφώσει μια ολοκληρωμένη και εξελιγμένη μορφή ζωής, επομένως για να μπορεί να υπάρξει ζωή και σε κάποιον άλλο πλανήτη θα πρέπει να υπάρχει μια ανάλογη διάρκεια ζωής. Γι’ αυτό και οι αστερισμοί με μικρή διάρκεια ζωής, αλλά και αυτοί που καταστρέφονται εύκολα και δεν έχουν την απαραίτητη σταθερή κατοικήσιμη ζώνη αποκλείονται δηλαδή από την έρευνα.

Επίσης, αποκλείστηκαν με αυτά τα κριτήρια οι περιπτώσεις αστερισμών που έχουν κυμαινόμενη λάμψη και δεν μπορούν να έχουν μακρά διάρκεια ζωής έτσι ώστε να επιτρέψουν να υπάρξει σε αυτούς μια οποιαδήποτε μορφή ζωής. Εν συνεχεία αποκλείστηκαν και οι περιπτώσεις των αστερισμών, οι οποίοι είναι φτωχοί σε μέταλλα που δεν μπορούν να στηρίξουν την ύπαρξη ζωής όπως γίνεται στην πλούσια σε μέταλλα γη. Έτσι η Αμερικανίδα επιστήμων κατέληξε μετά από μία προσεκτική διαλογή σε πέντε αστερισμούς, όπου είναι πιθανότερο γύρω από αυτούς να περιφέρονται πλανήτες με κάποια μορφή ζωής.

Ένας από αυτούς είναι ο CVn, που είναι λίγο βαρύτερος από τον ήλιο και βρίσκεται 26 χρόνια φωτός μακριά από τη γη. Είναι τόσο φωτεινός, ώστε να μπορούμε με λίγη προσπάθεια να τον δούμε στον ουρανό τη νύχτα, σύμφωνα με τη κ.Turnbull.

Ακόμα όμως δε γνωρίζουμε αν γύρω από τέτοιου είδους πλανήτες περιφέρονται αστερισμοί, που έχουν ζωή και οι μέχρι τώρα προσπάθειες έχουν αποβεί άκαρπες. Σίγουρα όμως τα αποτελέσματα της έρευνας της Αμερικανίδας επιστήμονος θα ληφθούν σοβαρά υπόψη, ειδικά στο Σαν Φρανσίσκο, όπου θα κατασκευαστεί ένα μεγάλο τηλεσκόπιο, το οποίο θα μπορέσει εντοπίσει καλύτερα αυτούς τους πλανήτες και ίσως έτσι επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις.