Τέχνη και οικολογία στο Βερολίνο

Η σύνθεση από τούβλα λιγνίτη έχει διαστάσεις 3 x 3 μέτρων. Το έργο είναι ιδέα του Μίχαελ Ζουπ και το εκθέτει στην περιοχή Βέντιγκερ, του Βερολίνου. .Αντιστοιχεί σε 37 τόνους ενέργειας που έχει καταναλωθεί από ένα εκατομμύριο χρήστες του ίντερνετ για να δουν απλά το τρέιλερ της ταινίας Avatar. Ο αριθμός αυτός καταγράφηκε στις 29 Οκτωβρίου του 2009 και εφτά μήνες αργότερα ήταν ήδη 14,5 εκατομμύρια άνθρωποι που είχαν κατεβάσει το τρέιλερ.

äΜια κριτική ματιά από έναν καλλιτέχνη για το πώς καταναλώνεται η ενέργεια, λέει η επιμελήτρια Αντριένε Γκέλερ: «Η έκθεση μάς καλεί να σκεφθούμε πράγματα. Μας καλεί να δραστηριοποιηθούμε και πιστεύω πως δεν μπορούμε να προχωρήσουμε εάν δεν κατανοήσουμε πως η διατήρηση του πλανήτη έχει να κάνει με κέφι, με πάθος, με όρεξη. Και αυτό είναι το θέμα της έκθεσης».

Δυσδιάκριτα όρια ανάμεσα στην τέχνη, την πολιτική και την επιστήμη

Η Αντριένε Γκέλερ ήταν δώδεκα χρόνια πρόεδρος της Ακαδημίας Τεχνών στο Αμβούργο και από το 2001 εργάζεται και ως επιμελήτρια εκθέσεων στο Βερολίνο. Στην έκθεση την οποία τώρα επιμελείται στο Βερολίνο παρουσιάζονται τα έργα 40 καλλιτεχνών, που σχετίζονται με το κλίμα, τις γενετικά μεταλλαγμένες καλλιέργειες και τη βιοποικιλότητα. Ο Βρετανός Ρίτσαρντ Μποξ, για παράδειγμα, κάνει ηλεκτρομαγνητικά πεδία να φωτίζονται με καλώδια υψηλής τάσης, η Κορεάτισα Τσι Ριμ Λη, έχει φτιάξει μια ειδική κάψουλα, μέσα στην οποία μπορούν να αποσυντεθούν τα ανθρώπινα σώματα με τη βοήθεια ενός μύκητα και να μετατραπούν σε χρήσιμο βιομεθάνειο και κοπριά. Ένας άλλος τρόπος ταφής, σε αντίθεση με τον παραδοσιακό δυτικό. Ο Φιλανδός Ίκα Χάλζα έχει φτιάξει καταφύγια για μεγάλα οικοσυστήματα. Στην έκθεση αυτή στο Βερολίνο κάπου χάνονται τα ίχνη μεταξύ επιστήμης και τέχνης, όπως για παράδειγμα στο έργο της Ελβετίδας Χέσε Χόνεγκερ. Η καλλιτέχνιδα συλλέγει μικρούς οργανισμούς από την περιοχή που έγινε το ατύχημα του Τσέρνομπιλ και φτιάχνει ακουαρέλες. Αυτά τα ακριβή σχέδια αποτυπώνουν παραμορφώσεις σε πόδια, χέρια, κύστες.

«Προσπαθήσαμε να προσεγγίσουμε διαφορετικούς τομείς» λέει και πάλι η επιμελήτρια. «Και δεν είχα δυσκολίες να βρω καλλιτέχνες, αντιθέτως. Πιστεύω πως υπάρχει ένα κίνημα ανάμεσα στους καλλιτέχνες, οι οποίοι με το έργο τους θέλουν να παρέμβουν για να αλλάξουν πράγματα μέσα στην κοινωνία».

Σύμφωνα με την επιμελήτρια, η διατήρηση του πλανήτη δεν είναι και δεν θα πρέπει να είναι μόνο φροντίδα των πολιτικών. Ευθύνη λιγότερο ή περισσότερο έχουμε όλοι.

Silke Bartlick / Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος