Σύμφωνο δημοσιονομικής σταθερότητας: πολλές ακόμη οι ασάφειες

Οι διαπραγματεύσεις για το σύμφωνο δημοσιονομικής σταθερότητας συνεχίζονται. Κυκλοφορούν ήδη πολλά σχέδια στις Βρυξέλλες, αλλά είναι μόνο σχέδια. Γιατί υπάρχουν ακόμη πολλές λεπτομέρειες που χρήζουν διευκρίνισης. Ένα σημαντικό ερώτημα είναι η διάρκεια του συμφώνου.

Ενίσχυση της ανάπτυξης

Η Κομισιόν προτείνει 5 χρόνια. Μέχρι τότε θα έχει ολοκληρωθεί και η επεξεργασία της Συνθήκης της Λισαβόνας, που δεν μπορεί να γίνει τώρα λόγω άρνησης της Μ. Βρετανίας. Έτσι οι 26 χώρες – μέλη χωρίς τη Μ. Βρετανία θέλουν καταρχήν να επεξεργαστούν μια επιπρόσθετη συμφωνία. Οι προσπάθειες πηγαίνουν προς τη σωστή κατεύθυνση, λέει ο Φάμπιαν Τσουλεγκ από τη «δεξαμενή σκέψη» European Policy Center των Βρυξελλών. «Είναι μόνο η αρχή», υποστηρίζει. «Υπάρχουν πολύ σημαντικά σημεία που θα πρέπει να συζητήσουμε για τα οποία οι αγορές επιμένουν ότι κάτι θα πρέπει να γίνει, αλλά δεν φτάνει».

Φρένο χρέους συνταγματικά κατοχυρωμένο, έλεγχος των προϋπολογισμών και εν ανάγκη προσφυγή στο ευρωπαϊκό δικαστήριο για τους παραβάτες και μάλιστα με αυτόματη επιβολή κυρώσεων, είναι το περίγραμμα. Για τον Φάμπιαν Τσούλεγκ δεν είναι πάντως αρκετό. «Θα έπρεπε να συζητούσαμε επίσης πώς θα αυξήσουμε την ανάπτυξη σε χώρες που πλήττονται περισσότερο από την κρίση, δηλαδή στην Ελλάδα, αλλά και την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία. Χωρίς ανάπτυξη δεν επιλύονται αυτά τα προβλήματα».

Ευλύγιστο το φρένο χρέους

Οι χώρες - μέλη προβάλουν το επιχείρημα ότι υπάρχει πρόβλεψη για ανάπτυξη, αλλά σε άλλο σημείο. Γιατί ένα σύμφωνο δημοσιονομικής ένωσης θα πρέπει να καταπολεμά κυρίως τη ρίζα του κακού. Αντίθετα ο Ντάνιελ Γκρος, διευθυντής του Κέντρου Ευρωπαϊκής Πολιτικής θεωρεί ότι μόνο το φρένο χρέους θα φέρει αποτελέσματα. "Όλα τα υπόλοιπα γύρω από αυτό είναι διακηρύξεις προθέσεων΄" λέει 'που έχουμε ακούσει πολλές φορές'.

Και έχει δίκαιο, γιατί μόλις το 2011 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μαζί με το συμβούλιο ενέκριναν πακέτο μέτρων για μεγαλύτερη δημοσιονομική πειθαρχία. Ανοιχτό παραμένει ωστόσο το ζήτημα πόσο ανοιχτή θα παραμείνει η πίσω πόρτα για το φρένο χρέους. «Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι το φρένο χρέους θα παραμείνει πάντα ένα ευλύγιστο εργαλείο» υποστηρίζει ο Ντάνιελ Γκρος. «Κι εδώ έρχονται τα επόμενα ερωτήματα: ποιός αποφασίζει κάτω από ποιούς όρους θα θέσουμε εκτός εφαρμογής το φρένο χρέους»;

Ειρήνη Αναστασοπούλου / Christoph Prössl
Υπεύθ. Σύνταξης: Μαρία Ρηγούτσου