Συνεχίζονται οι αντιδράσεις μετά τη ματαίωση της Manifesta από τους Κύπριους στη Λευκωσία

«Δεν θέλουν τη σχολή μας» ήταν ο τίτλος άρθρου που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στην Tageszeitung του Βερολίνου. Αυτοί που δεν ήθελαν τη σχολή ήταν οι Ελληνοκύπριοι συνδιοργανωτές της 6ης Manifesta. Η Manifesta είναι μια περιοδεύουσα ευρωπαϊκή biennale εικαστικών τεχνών που διοργανώνεται κάθε δυο χρόνια σε μια άλλη ευρωπαϊκή πόλη και στόχο έχει να δείξει τις σύγχρονες τάσεις στην τέχνη. Φέτος θα φιλοξενούνταν στη Λευκωσία από τις 23 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 27 Δεκεμβρίου. Η σχολή που δεν ήθελαν οι Ελληνοκύπριοι ήταν μια ακαδημία τεχνών που εκτός από το νότιο τμήμα της πόλης θα γινόταν και στα κατεχόμενα κι έτσι στις 4 Ιουνίου κατήγγειλαν τη συμφωνία με τη Manifesta και κατέθεσαν αγωγές εναντίον των τριών επιμελητών ζητώντας επιπλέον αποζημιώσεις που φθάνουν τις 430.000 ευρώ.

Πρωτάκουστη τακτική στα διεθνή καλλιτεχνικά ειωθότα χαρακτήρισε την ενέργεια η γερμανίδα εκδότρια Μπεάτε Ανσμπαχ, η οποία μαζί με άλλους επιμελητές και καλλιτέχνες που ήταν προσκεκλημένοι να λάβουν μέρος στην Manifesta της Λευκωσίας συνέστησαν μια ομάδα διαμαρτυρίας και εδώ και λίγες ημέρες συλλέγουν υπογραφές υποστήριξης

«Αυτό το κάνουμε γιατί δεν θεωρούμε σωστή τη συμπεριφορά της εταιρείας Nicosia for Art. Δεν μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Πρόκειται για μια συμπεριφορά που δεν υπήρξε ποτέ στα καλλιτεχνικά χρονικά: να ζητούνται αποζημιώσεις από επιμελητές. Και αυτό με ποσά που φθάνουν τα 430.000 ευρώ. Ένα ποσό που μπορεί να καταστρέψει κάποιον.»

180 περίπου υπογραφές καλλιτεχνών, επιμελητών τέχνης και επιστημόνων από όλη την Ευρώπη έχουν συγκεντρωθεί τις τελευταίες τρεις ημέρες. Η κυρία Ανσμπαχ υποστηρίζει πως η ίδρυση σχολής και στα κατεχόμενα ήταν από την αρχή συμφωνημένη με την ελληνοκυπριακή πλευρά κάτι που η τελευταία το αμφισβητεί. Το θέμα στην Κύπρο πήρε ιδιαίτερη έκταση μετά την αναδημοσίευση της συνέντευξης του ενός από τους τρεις επιμελητές του Φλόριαν Βάλντφόγκελ στην εφημερίδα Φιλελεύθερος. Τη μετάφραση της συνέντευξης έκανε ο Γλαύκος Κουμίδης, ζωγράφος και συγγραφέας ο οποίος ζει εδώ και τριάντα χρόνια στην Κολωνία. Τον ρωτήσαμε γιατί θεώρησε αναγκαία την αναδημοσίευση:

«Κοιτάξτε τα δικοινοτικά projects είναι καλοδεχούμενα όταν φέρνουν κοντά τους λαούς. Αυτοί οι άνθρωποι μπήκαν μέσα σαν ελέφαντες σε υαλοπωλείο στη Λευκωσία και επιπλέον θέλησαν να καταπατήσουν το νόμο της κυπριακής δημοκρατίας. Διότι δεν υπάρχει νόμος που να μου επιβάλλει εμένα να μεταβώ στα κατεχόμενα και να δείξω το διαβατήριό μου. Πολλοί άνθρωποι το κάνουν αλλά το κάνουν οικειοθελώς. Δεν μπορείς να υποχρεώσεις όμως έναν φοιτητή να κάνει κάτι τέτοιο.»

Παραγνώρισαν εντελώς τις τοπικές συνθήκες και τις ευαισθησίες του κόσμου

Ο σύνδεσμος των Κύπριων καλλιτεχνών καταγγέλλει ότι δεν ελήφθη υπόψιν από την Μanifesta ενώ ο Γλαύκος Κουμίδης λέει σχετικά:

«Δεν νιώθω ότι μας παραγνώρισαν είναι αντικειμενικό αυτό. Δηλαδή από τους 80 φοιτητές που θα καλούσε η σχολή να λάβουν μέρος ελάχιστοι είναι οι ντόπιοι φοιτητές. Επίσης από τους 20 συμβούλους που θα δίδασκαν εκεί μόνο ένας ή δυο ήταν Έλληνες ή Τούρκοι.»

Μαρία Ρηγούτσου