Στην τελική ευθεία ο σχηματισμός κυβέρνησης στο Πακιστάν

Περίπου ένα μήνα μετά τις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στη σκιά της δολοφονίας της Μπεναζίρ Μπούτο, το Λαϊκό Κόμμα που είναι η μεγαλύτερη δύναμη στο πακιστανικό κοινοβούλιο είναι έτοιμο να κυβερνήσει με τη Μουσουλμανική Λίγκα του Ναουάζ Σαρίφ τη διχασμένη χώρα. Αύριο ο Γιουσούφ Ράτζα Γκιλάνι θα ζητήσει και κατά πάσα πιθανότητα θα λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από το κοινοβούλιο.

Πέραν των δύο κομμάτων την νέα κυβέρνηση θα υποστηρίξει στο κοινοβούλιο και το μικρό, αλλά όχι ασήμαντο MQM, που στηρίζει τον πρόεδρο Μουσάραφ.

Μεταβατικός ο Γκιλάνι

Η επιλογή του Γιουσούφ Ράτζα Γκιλάνι για το αξίωμα του πρωθυπουργού συνιστά έκπληξη, καθώς το φαβορί ήταν ο Μάκχντομ Αμίν Φαχίμ, ο οποίος ηγείτο του Λαϊκού Κόμματος κατά την περίοδο που η Μπεναζίρ Μπούτο ήταν εξόριστη. Ο Αμίν Φαχίμ ήταν το αδιαφιλονίκητο «νούμερο δύο» του κόμματος. Φαίνεται όμως ότι ακριβώς αυτό ήταν το πρόβλημα του Ασίφ Αλί Ζαρντάρι, του χήρου της Μπούτο και νέου ισχυρού άνδρα στο Λαϊκό Κόμμα. Ο Ζαρντάρι είδε εξαρχής στο πρόσωπο του Αμίν Φαχίμ τον ανταγωνιστή που θα του χαλούσε τα σχέδια. Και όχι μόνο. Ένα μεγάλο μέρος του κόμματος δεν συγχώρεσε στον υπαρχηγό της Μπούτο τις καλές σχέσεις με τον πρόεδρο Μουσάραφ. Έτσι η υποβάθμιση του Αμίν Φαχίμ ήταν προδιαγεγραμμένη. Έμειναν μόνο τα λόγια της παρηγοριάς από τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Ζαντάρ Ασίφ Αμανταλί, που υπογράμμισε ότι «ο Φαχίμ παραμένει ένα αξιοσέβαστο ηγετικό στέλεχος του Λαϊκού Κόμματος».

Στην πραγματικότητα ο Γιουσούφ Ράτζα Γκιλάνι είναι η μεταβατική λύση, μέχρι την ημέρα που ο Ασίφ Αλί Ζαρντάρι θα αποκτήσει βουλευτική έδρα, προφανώς σε κάποια από τις επαναληπτικές εκλογές. Τότε είναι σαφές ότι ο χήρος της Μπούτο θα αναλάβει προσωπικά τη διακυβέρνηση της χώρας, εάν φυσικά μέχρι τότε εξακολουθεί να υφίσταται η κυβερνητική συμμαχία με τον Ναουάζ Σαρίφ.

Διάλογος με τους ισλαμιστές

Τα δύο κόμματα θέτουν ως πρώτη πολιτική προτεραιότητα την σταθεροποίηση της οικονομίας, ωστόσο το πραγματικό διακύβευμα είναι ο περιορισμός του ισλαμισμού. Οι βομβιστικές επιθέσεις της Αλ Κάιντα και άλλων ισλαμιστικών οργανώσεων είναι το μεγάλο πρόβλημα του Πακιστάν. Ζαρντάρι και Σαρίφ έχουν προαναγγείλει ότι θα αρχίσουν συνομιλίες με τους ισλαμιστές ελπίζοντας να σταματήσει μια σειρά επιθέσεων στη χώρα. Η προσφυγή στη βία θα είναι η τελευταία επιλογή της νέας κυβέρνησης. Πάντως η ιδέα της προσέγγισης με τους ισλαμιστές έχει θέσει σε συναγερμό την Ουάσιγκτον που απαιτεί δραστικότερα μέτρα για την αντιμετώπισή τους. Τα δύο κόμματα συμφώνησαν επίσης να ακολουθήσουν μια πολιτική που θα απομονώσει ακόμη περισσότερο τον διαφιλονικούμενο πρόεδρο Περβέζ Μουσάραφ. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η απόφασή τους να αποκαταστήσουν τους ανώτατους δικαστές της χώρας, που απομάκρυνε ο Μουσάραφ κατά την περίοδο που είχε κηρύξει τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Όλα δείχνουν ότι τα δύσκολα δεν τελειώνουν με την συγκρότηση της νέας κυβέρνησης.