Σκάνδαλο διαφθοράς στη Siemens
28 Μαρτίου 2007«Το εν ενεργεία μέλος του κεντρικού ΔΣ της Siemens, ενός γερμανικού ομίλου διεθνούς εμβέλειας, συλλαμβάνεται. Και αυτό συμβαίνει στη Γερμανία. Ουδέποτε ζήσαμε κάτι τέτοιο μέχρι τώρα» διαπιστώνει στο πρωτοσέλιδό της η Tageszeitung με αφορμή την σύλληψη του πρωτοκλασάτου στελέχους της Siemens Γιοχάνες Φελντμάγερ με την κατηγορία της απάτης για τη δωροδοκία συνδικαλιστικών εκπροσώπων, και συμπληρώνει: «μόνον εάν καταστεί σαφές στην Siemens πως το ποινικό δίκαιο πλήττει και την οικονομική της εμβέλεια, τότε μπορεί κάτι να αλλάξει.»
«Πρέπει να φοβόμαστε ότι τελικά δεν θα αμαυρωθεί μόνον η φήμη του διεθνούς κολοσσού από το Μόναχο, αλλά και η ίδια μας η χώρα» παρατηρεί η Frankfurter Rundschau «διότι εάν ένας τόσο παραδοσιακός οικονομικός όμιλος, όπως η Siemens, ψαρεύει σε θολά νερά και συμμετέχει σε σκοτεινές μπίζνες, τότε δεν χρωματίζει μόνον το δικό του προφίλ, αλλά και το προφίλ ολόκληρης της χώρας.»
«Το δίδαγμα από αυτό το νέο σκάνδαλο της Siemens, για την ίδια την επιχείρηση και για όλους τους γερμανικούς οικονομικούς ομίλους είναι ότι ο κίνδυνος αποκάλυψης της διαφθοράς αυξήθηκε, διότι τόσο οι εισαγγελείς, όσο και η κοινή γνώμη γίνονται όλο και περισσότερο επικριτικοί» υπογραμμίζει η γερμανική έκδοση των Financial Times και η Süddeutsche Zeitung σχολιάζει: «ενισχύεται η εντύπωση ότι δεν πρόκειται πλέον για μεμονωμένες περιπτώσεις, αλλά για στιλ διαχείρισης.»
Το θέμα της ομολογίας του Αυστραλού κρατούμενου Χικς στο Γκουαντάναμο ενώπιον του αμερικανικού Ειδικού Στρατιωτικού Δικαστηρίου σχολιάζεται ευρέως από τις γερμανικές εφημερίδες: «Η δίκη ήταν μια φάρσα, πλήττει την αξιοπιστία της Αμερικής. Δίκαιες δίκες είναι όμως αδύνατον να διεξαχθούν στο Γκουαντάναμο. Αντίθετα κάθε τέτοια δίκη θα αμαυρώνει ακόμη περισσότερο το κύρος των ΗΠΑ» σημειώνει η Süddeutsche Zeitung.
«Η αντίσταση έναντι αυτού του είδους απονομής δικαιοσύνης εντείνεται διεθνώς, αλλά και εσωτερικά στις ΗΠΑ: σύμμαχοι, κομματικοί φίλοι του Μπους, αλλά και κυβερνητικά στελέχη του διαμετρήματος του Πάουελ και της Ράις απαιτούσαν στο παρελθόν, αλλά και τώρα απαιτούν την κατάργηση του Γκουαντάναμο» γράφει η Berliner Zeitung «ο πρόεδρος Μπους και οι σύμβουλοί του απορρίπτουν όμως κάθε συζήτηση από αδιαλλαξία και φόβο, επειδή φοβούνται μήπως δεν υπάρξουν ούτε καν προσαγωγές σε δίκες των κατηγορουμένων από τα κανονικά δικαστήρια, διότι τα αμερικανικά δικαστήρια δεν επιτρέπουν ομολογίες υπό την απειλή ή και την χρήση βασανιστηρίων.»
Η περιοδεία Ράις στην Εγγύς Ανατολή και η επαναφορά της πρωτοβουλίας της Σαουδικής Αραβίας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων σχολιάζεται από τον ευρωπαϊκό τύπο. Παραθέτουμε χαρακτηριστικά αποσπάσματα: «Στην τέταρτη αποστολή της στην Εγγύς Ανατολή η κα Ράις κάτι πέτυχε: τουλάχιστον πείστηκε ο Ολμέρτ να συναντιέται με τον Αμπάς» διαπιστώνει η ιταλική εφημερίδα Il Messaggero «ασφαλώς ακόμη οι όποιες ειρηνευτικές συνομιλίες ηχούν ως ουτοπία, είναι όμως μια αρχή και πολλά εξαρτώνται από την επιμονή των ΗΠΑ.»
«Η Σαουδική Αραβία επαναφέρει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων την πρωτοβουλία του 2002 και παίζει τον τελευταίο καιρό ισχυρό διαμεσολαβητικό ρόλο στην ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση» εκτιμά η γαλλική εφημερίδα Liberation και προσθέτει: «η Σαουδική Αραβία διείδε ότι με τη Χαμάς, λόγω των στενών της σχέσεων με την Τεχεράνη, ελλοχεύει ο κίνδυνος μιας νέας Χεσμπολάχ σε παλαιστινιακά εδάφη, γι’ αυτό κινείται ολοταχώς για την εξομάλυνση της κατάστασης. Όμως η συμμετοχή της Χαμάς στην νέα κυβέρνηση ενότητας των Παλαιστινίων δεν αρκεί ως εχέγγυο για την επιστροφή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.»
«Οι σκόπελοι είναι ακόμη μεγάλοι και πολυάριθμοι όπως π.χ. το δικαίωμα επιστροφής των Παλαιστινίων προσφύγων: για το Ισραήλ είναι απορριπτέο, διότι στο μεταξύ οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες φθάνουν τα 4 εκατ. και επομένως η αποδοχή του θα σήμαινε δημογραφικά το τέλος της ισραηλινής πολιτείας» σχολιάζει τέλος η γερμανική Tageszeitung και καταλήγει: «αλλά οφείλουν και το Ισραήλ και οι ΗΠΑ να αλλάξουν πορεία, το ίδιο και οι αραβικές χώρες.»
Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου