1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Σαφής προειδοποίηση προς τον Σαρκοζί

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου18 Ιουνίου 2007

Ο δεύτερος γύρος των γαλλικών βουλευτικών εκλογών και η τύχη της ευρωπαϊκής συνθήκης στο επίκεντρο των σχολίων του ευρωπαϊκού τύπου...

https://p.dw.com/p/Axt3
Εικόνα: picture-alliance/dpa

«Αυτό που συνέβη χθες δεν συνιστά ασφαλώς αποτυχία των συντηρητικών, διότι ο πρόεδρος Σαρκοζί έχει ξεκάθαρη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, αλλά πρόκειται σαφώς για μια προειδοποίηση» σχολιάζει η γαλλική εφημερίδα Le Figaro «όλα όσα διαδραματίστηκαν ανάμεσα στους δύο γύρους των βουλευτικών εκλογών αποδεικνύουν ότι η Αριστερά δεν έχασε την ικανότητά της να αντιδρά και να κινητοποιεί.»

«Όχι εν λευκώ εντολή στον Σαρκοζί!» θριαμβολογεί η επίσης γαλλική Liberation «ο πρόεδρος νίκησε αναμφισβήτητα, αλλά η Γαλλία παρατηρεί με ανοιχτά μάτια και με κάποια δόση δυσπιστίας τον Σαρκοζί. Πρόκειται για μια θετική εξέλιξη , που κάνει καλό στη δημοκρατία.»

«Αυτή τη φορά οι Γάλλοι ψηφοφόροι δεν επιβεβαίωσαν τις δημοσκοπήσεις» σημειώνει η ιταλική εφημερίδα il Messaggero «το εκλογικό αποτέλεσμα στον χθεσινό δεύτερο γύρο για την εθνοσυνέλευση κρύβει μια έκπληξη: η επόμενη βουλή της Γαλλίας θα είναι διπολική και εξισορροπημένη, διότι μπορεί να έχει την πλειοψηφία η κυβέρνηση, αλλά υπάρχει πια και μια ισχυρή αντιπολίτευση.»

«Η ενίσχυση της αντιπολίτευσης και όχι η εξασθένισή της θα πρέπει να ισχύσει για τον Σαρκοζί ως προειδοποίηση» γράφει η ελβετική εφημερίδα Basler Zeitung «οι Γάλλοι πολίτες έδωσαν στον Σαρκοζί την πλειοψηφία για να εκσυγχρονίσει τη χώρα, αλλά δεν επιδιώκουν να ενισχύουν τόσο τους κυβερνώντες ώστε να χάσουν το μέτρο και να γίνουν υπεροπτικοί.»

«Στη Γαλλία αρχίζει η εποχή των μεταρρυθμίσεων» επισημαίνει η γερμανική εφημερίδα Berliner Zeitung «ο μεταρρυθμιστής Σαρκοζί έχει τώρα μια μοναδική ευκαιρία: εάν την χρησιμοποιήσει σωστά, θα υποστηρίξουν όλοι πως όλα όσα έπραξε καλώς τα έπραξε, εάν δεν την χρησιμοποιήσει όμως ισορροπημένα και μεθοδικά, τότε θα μεταρρυθμιστεί κάποτε το προεδρικό σύστημα.»

«Εάν η απόφαση για το μέλλον της ΕΕ εξαρτιόταν μόνον από τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία και τη Γερμανία, τότε δεν θα υπήρχε ο φόβος του πολωνικού βέτο» υποστηρίζει η βρετανική εφημερίδα The Guardian εν όψει της συνόδου κορυφής της ΕΕ και καταλήγει: «ένα πολωνικό βέτο μπορεί να σταματήσει τη διαδικασία για το ευρωσύνταγμα. Η Πολωνία, που αυτή τη στιγμή παίρνει περισσότερα χρήματα από όσα πήρε η μεταπολεμική Γερμανία με το σχέδιο Μάρσαλ, πρέπει επιτέλους να το αντιληφθεί.»

«Η διαφορά ανάμεσα στο σημερινό πακέτο της συνταγματικής συνθήκης και την παλιά πρόταση του ευρωσυντάγματος είναι κοσμητικής υφής» αποφαίνεται η επίσης βρετανική The Independent «το ζητούμενο είναι εάν αυτό το χαρτί, που αναμφισβήτητα καθορίζει τη μοίρα της Ευρώπης, θα αποφασιστεί με δημοψήφισμα ή όχι. Η απάντηση είναι απλή: πρέπει οπωσδήποτε να εγκριθεί με δημοψήφισμα.»

«Τέσσερις ημέρες πριν από τη σύνοδο κορυφής που θα ασχοληθεί με το ευρωσύνταγμα η γερμανική προεδρία είναι αναγκασμένη να διαπιστώσει ότι μόνον ένα θαύμα μπορεί να διασώσει τους νέους κανόνες λειτουργίας της ΕΕ» παρατηρεί η γερμανική Süddeutsche Zeitung «εάν η Ευρώπη όντως μετά τις αποτυχημένες προσπάθειες για το ευρωσύνταγμα βυθιστεί στον σκεπτικισμό και στην κρίση, τότε πρέπει να κατηγορήσουμε την κυβέρνηση ότι υποτίμησε το μέγεθος της πολωνικής υπεροψίας.»

Η επίσης γερμανική Frankfurter Rundschau επικρίνει τους αδελφούς Καζίνσι:

«Η Πολωνία χάνει διότι υπό την ηγεσία των αδελφών Καζίνσκι δεν μπορεί να διακρίνει μεταξύ των θεμιτών εθνικών συμφερόντων και του παράλογου, εθνικού φονταμενταλισμού.»

Τέλος μεγάλη μερίδα του γερμανικού τύπου σχολιάζει την κρίσιμη κατάσταση στην Εγγύς Ανατολή. Παραθέτουμε το σχόλιο της γερμανικής Tageszeitung: «Ντέ φάκτο υπάρχουν λοιπόν νέα δεδομένα: η ενίσχυση του Αμπάς και η απομόνωση της Χαμάς δεν συνιστά όμως λύση, διότι ουδείς γνωρίζει τι θα συμβεί, εάν εκτραπεί η κατάσταση στη Γάζα λόγω της πείνας και της ένδειας του πληθυσμού. Πραγματική εναλλακτική λύση θα ήταν η πρόσδεση και της Χαμάς σε μια πολιτική διαδικασία με προοπτική τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής και τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους.»