Πρωτοφανής η αλληλεγγύη για τις καταστροφές στην Ελλάδα

Πολλές οι αυθόρμητες φωνές που ήδη από το Σάββατο μιλούσαν για συγκεκριμένη συμπαράσταση, εράνους και συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης.

Η ΟΕΚ ήδη άνοιξε λογαριασμό στην Αγροτική Τράπεζα, τη μόνη ελληνική τράπεζα που διαθέτει ακόμη υποκατάστημα στη Γερμανία και τη γερμανική Sozialbank.

Το ίδιο έκανε και η Ελληνορθόδοξη Μητρόπολη Γερμανίας. Ο πατήρ Σωκράτης Νταλλής, πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου και διευθυντής του μητροπολιτικού γραφείου στη Βόννη «βεβαίως η εκκλησία βοηθά πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις, όπως έκανε π.χ. στον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, στους σεισμούς στην Αθήνα και την Καλαμάτα ή στο τσουνάμι, αλλά αυτή τη φορά πρόκειται για κάτι απερίγραπτο, για κάτι που άγγιξε τις καρδιές των ανθρώπων. Από την πρώτη στιγμή προσπαθήσαμε να καταστρώσουμε ένα σχέδιο τι θα μπορούμε να προσφέρουμε. Κατ’ αρχήν είναι η προσευχή. Την Κυριακή, 02.09., θα γίνει επιμνημόσυνη δέηση για τα θύματα σε όλες τις εκκλησίες της Μητρόπολης Γερμανίας. Και κατά δεύτερον συγκεντρώνουμε χρήματα και είδη πρώτης ανάγκης, τα οποία προτιθέμεθα να μοιράσουμε κατ’ ευθείαν στους πυροπαθείς, σε εκείνους που έχουν χάσει τα πάντα.»

Ο πρόεδρος της ΟΕΚ Κώστας Δημητρίου εκ μέρους του ΔΣ δηλώνει ότι ο έρανος υπέρ των πυροπαθών είναι «το ελάχιστο δείγμα αλληλεγγύης των Ελλήνων της Γερμανίας προς του πληγέντες» και επισημαίνει ότι «το ενδιαφέρον είναι πρωτοφανές. Και δεν μιλώ μόνον για τους Έλληνες, αλλά και για τους Γερμανούς συμπολίτες μας και για τους ξένους όπως π.χ. τους Τούρκους. Μας τηλεφωνούν καθημερινά και μας ρωτούν πως μπορούν να βοηθήσουν. Αυτό δείχνει ότι οι συνάνθρωποί μας ενδιαφέρονται για ό,τι γίνεται στην Ελλάδα και νομίζω πως είναι πολύ θετικό.»

Μπορεί να θυμίζει εθιμοτυπία και μελοδραματισμό του ’60, αλλά είναι αλήθεια ότι οι Έλληνες της Γερμανίας συγκλονίστηκαν από αυτές τις πυρκαγιές, όχι μόνον για τις καταστροφές που προκλήθηκαν, αλλά κυρίως για το’ γιατί συνέβησαν’. Εκείνο το γιατί προβληματίζει ακόμη τους Έλληνες. ‘Κατάντημα’, ‘πιάσαμε πάτο’, ‘τέτοιοι είμαστε;’ είναι οι χαρακτηριστικές εκφράσεις στα ‘πηγαδάκια’ και τις παρέες που διατυπώνουν απορία για την κουλτούρα και την ταυτότητα του Έλληνα. Από την Κυριακή άρχισαν να παίρνουν φωτιά τα τηλέφωνα σε συλλόγους, σε κοινότητες, σε ομοσπονδίες, σε ελληνικά μαγαζιά και σε σπίτια.

Στις εκκλησίες την προηγούμενη Κυριακή, εν μέσω των πυρκαγιών, η ατμόσφαιρα ήταν βαριά. Κανείς δεν έφυγε μετά τη λειτουργία, όλοι έμειναν για να συζητήσουν. Ο πατήρ Σωκράτης μεταφέρει το κλίμα και τον προβληματισμό των Ελλήνων της Γερμανίας: «Εμείς σαν ιερείς ζήσαμε μια τελείως διαφορετική ατμόσφαιρα στο εκκλησίασμα την προηγούμενη Κυριακή. Κανείς δεν έφυγε μετά το εκκλησίασμα. Στα πρόσωπα των ανθρώπων μας ήταν ζωγραφισμένη η λύπη και η απορία. Κάτι τέτοιο δεν έχουμε ξαναζήσει. Αυτό μας δίνει κουράγιο και θάρρος να πούμε ότι τώρα πρέπει όλοι ενωμένοι να στείλουμε όχι μόνον μηνύματα αλληλεγγύης και βοηθείας, αλλά και μηνύματα ηθικής όσον αφορά την σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον και με τον συνάνθρωπό του.»