Προσφυγικό δράμα στα σύνορα Ελλάδας-ΠΓΔΜ

Μεγάλος αριθμός προσφύγων επιλέγει τον επαρχιακό δρόμο από τη Θεσσαλονίκη προς το βορρά προκειμένου να περάσει τα σύνορα με την ΠΓΔΜ. Οι περισσότεροι από αυτούς προέρχονται από τη Συρία και έχουν περπατήσει ήδη πάρα πολλά χιλιόμετρα. Το ταξίδι τους όμως συνεχίζεται.

Απίστευτες σκηνές εκτυλίσσονται τον τελευταίο καιρό στη βόρεια Ελλάδα. Στον επαρχιακό δρόμο από τη Θεσσαλονίκη προς το βορρά βρίσκονται συνεχώς ομάδες προσφύγων που πηγαίνουν με τα πόδια προς τα σύνορα της ΠΓΔΜ. Οι περισσότεροι προέρχονται από τη Συρία και έχουν περπατήσει ήδη πάρα πολλά χιλιόμετρα. Το ταξίδι τους όμως συνεχίζεται.

Πολλές οικογένειες με μικρά παιδιά βρίσκονται καθ' οδόν έχοντας να αντιμετωπίσουν πέρα από την σωματική κούραση και τις αντίξοες καιρικές συνθήκες εν μέσω καλοκαιριού. Η ζέστη είναι ανυπόφορη και οι άνθρωποι βρίσκονται στο δρόμο χωρίς την παραμικρή προστασία από τον ήλιο. Κάποιοι Έλληνες σπεύδουν να τους βοηθήσουν προσφέροντας τους νερό και πρόχειρο φαγητό.

«Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι θα εγκατέλειπα την πατρίδα μου»

Μία οικογένεια με δύο νεαρές κόρες από την πόλη Μοσούλη του Β. Ιράκ έχει διανύσει ήδη 2.000 χλμ. Η Μοσούλη βρίσκεται εδώ και ένα χρόνο στα χέρια της τρομοκρατικής οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος.

«Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι θα εγκατέλειπα την πατρίδα μου. Είχα το κατάστημά μου, το αμάξι μου, ένα σπίτι με ωραία έπιπλα, τα πάντα. Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι θα περνούσα κάτι τόσο τρομερό. Στην Ελλάδα, σ' αυτό το στρατόπεδο της εξαθλίωσης δεν αναγνώριζα τον εαυτό μου», λέει χαρακτηριστικά ο πατέρας των δύο κοριτσιών.

Το Ισλαμικό Κράτος έκλεισε το κατάστημά του, ενώ η γυναίκα του δεν μπορούσε πια να εργαστεί ως δασκάλα. Για τις κόρες του δεν υπήρχε πια μέλλον εκεί. Το μόνο που έμενε ήταν η φυγή από την κόλαση της Μοσούλης. Όπως όλες οι οικογένειες έτσι και αυτή βρίσκονται ήδη εβδομάδες στο δρόμο. Από την πατρίδα τους διέφυγαν στην Τουρκία και από εκεί πληρώνοντας πολλές χιλιάδες ευρώ πέρασαν σε κάποιο ελληνικό νησί. Η Ελλάδα όμως δεν έχει τις υποδομές να φροντίσει τους πρόσφυγες, πόσο μάλλον να τους προσφέρει εργασία. Γι' αυτό το λόγο θέλουν να συνεχίσουν το ταξίδι τους, εκεί όπου ελπίζουν ότι θα μπορέσουν να χτίσουν το μέλλον τους από την αρχή. Στη Γερμανία, την Αγγλία ή την Σκανδιναβία.

«Γερμανία. Εκεί μπορούμε να δουλέψουμε, να σπουδάσουμε, να ξαναβρούμε τη χαμένη μας ζωή, καταλαβαίνεις;» λέει ένας νεαρός άντρας από τη Δαμασκό της Συρίας. Ακόμη όμως δεν γνωρίζουν πως ακριβώς θα φτάσουν στη Γερμανία. Στην ερώτηση αν φοβούνται το ταξίδι, τον έλεγχο στα σύνορα, τους δουλεμπόρους… ο νεαρός απαντάει: «Όχι. Τι να φοβηθώ; Από αυτό που φοβόμουν έφυγα, από τον πόλεμο. Εδώ αισθάνομαι ασφαλής. Ό,τι και να με περιμένει. Αισθάνομαι ασφαλής».

Η διέλευση στα σύνορα προς την ΠΓΔΜ είναι πιο εύκολη απ' ό,τι προς τη Σερβία ή ακόμη περισσότερο προς την ευρωπαϊκή Ουγγαρία. Παρ' όλα αυτά οι πρόσφυγες ελπίζουν ότι κάποια στιγμή κάπου στην Ευρώπη θα μπορέσουν να αρχίσουν μία νέα ζωή, γιατί την παλιά τούς την πήρε ο πόλεμος.

Τόμας Μπόρμαν / Αλεξάνδρα Κοσμά (DLF)