Ποιοι έχουν την πραγματική εξουσία στο Ιράν;

«Η δίκη της Μαδρίτης δεν απέδειξε ότι υπήρχε κάποια άμεση ανάμειξη του τρομοκρατικού δικτύου της Αλ Κάιντα στις βομβιστικές επιθέσεις της 11ης Μαρτίου του 2004» παρατηρούν οι βρετανικοί The Times «όμως υπογράμμισε δύο νοσηρές τάσεις που ξεπερνούν τα σύνορα της Ισπανίας και του Ιράκ: την ισχυρή επιρροή εξτρεμιστικών ιδεολογιών στους νεαρούς μουσουλμάνους και την ελαφρότητα με την οποία σχεδιάζουν και πραγματοποιούν μαζικές δολοφονίες κατά το πρότυπο της Αλ Κάιντα.» «Μετά τα χτυπήματα στην Μαδρίτη η Ευρώπη πρέπει να τεθεί σε εγρήγορση ενόψει της απειλής που προέρχεται από άτομα, τα οποία εκμεταλλεύονται τη θρησκεία ως εκτονωτική βαλβίδα με πολιτικούς στόχους.»

Η Ισπανία κοίταξε κατάματα τους δράστες

«Οι ποινές που απαγγέλθηκαν χθες στην Μαδρίτη απογοήτευσαν εκείνους που ήθελαν να μάθουν ποιος ήταν ο πραγματικός ηθικός αυτουργός, ποιος ήταν ο υποκινητής αυτής της σφαγής» επισημαίνει η ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera: «γι’ αυτό υπάρχουν δύο λόγοι: πρώτον στις ανακριτικές διαδικασίες δεν βρέθηκαν επαρκή στοιχεία για να αναγνωριστεί ο ηθικός αυτουργός και δεύτερον δεν υπήρχε μια τέτοια προσωπικότητα - κλειδί. Εξάλλου στην τρομοκρατία της Αλ Κάιντα δεν υφίσταται σχεδόν καμία ιεραρχία.»

«Ό,τι δεν κατόρθωσαν μέχρι σήμερα οι ΗΠΑ μετά την 11η Σεπτεμβρίου και η Μεγάλη Βρετανία μετά την 7 Ιουλίου το πέτυχε η ισπανική δικαιοσύνη» σημειώνει η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung και η επίσης γερμανική Die Welt γράφει: «εδώ δεν πρόκειται για εκδίκηση, αλλά για απονομή δικαιοσύνης. Επιπλέον η Ισπανία είδε κατάματα τους δράστες που διέπραξαν αυτή την αποτρόπαιη επίθεση, δεν τους καταχώνιασε στο σκοτάδι. Σεβάστηκε έτσι τα θύματα και τους συγγενείς τους και απέδωσε δικαιοσύνη.»

Οι Φρουροί της Επανάστασης είναι ντε φάκτο το ίδιο το κράτος

«Ποιοι έχουν την πραγματική εξουσία στο Ιράν;» με αυτό τον τίτλο δημοσιεύει ανάλυσή του ο πρώην Ισραηλινός πρέσβης στη Γερμανία Άβι Πρίμορ στην γερμανική Frankfurter Rundschau: «οι Φρουροί της Επανάστασης διαθέτουν σύγχρονα όπλα και εμφανίζονται συχνά πιο ισχυροί από τον ιρανικό στρατό. Διαθέτουν 130.000 μισθοφόρους και 15.000 άνδρες από τις αστυνομικές δυνάμεις ασφαλείας. Είναι δε σε θέση εντός 24 ωρών να κινητοποιήσουν γύρω στα 2 εκατομμύρια μαχητές. Επιπλέον μετά 30 χρόνια ύπαρξης οι Φρουροί της Επανάστασης έχουν γίνει θεσμός. Τα τρία τέταρτα των βουλευτών προέρχονται από τις γραμμές τους, καθώς και 20 υπουργοί μεταξύ των οποίων και ο υπουργός Εσωτερικών, ενώ οι διασυνδέσεις τους με τους σημαντικότερους κλάδους της οικονομίας, όπως την Κεντρική Τράπεζα του Ιράν, τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο, τις οικοδομικές επιχειρήσεις και τις επιχειρήσεις ακινήτων, είναι τέτοιες που μπορούμε πια να πούμε ότι ελέγχουν την οικονομία του Ιράν.» «Αυτή η νομεκλατούρα δεν είναι κράτος εν κράτει, αλλά ντε φάκτο το ίδιο το κράτος. Δεν είναι λοιπόν δυνατόν να την καταπολεμήσουμε στρατιωτικά, αλλά μόνον με ισχυρές οικονομικές πιέσεις, ακριβώς όπως συνέβη και με την νομεκλατούρα της ΣΕ λίγο πριν καταρρεύσει.»