Ποδόσφαιρο και ενσωμάτωση

Η συντριπτική πλειοψηφία του 1,7 εκατ. Τούρκων που ζουν στη Γερμανία, ακόμη και εκείνων που γεννήθηκαν εδώ στήριξαν την εθνική Τουρκίας.

Ασφαλώς αυτό δεν συνιστά, τουλάχιστον για μας έγκλημα ή παραλογισμό, αλλά οι περισσότεροι Τούρκοι χρησιμοποίησαν ως επιχείρημα αυτής της υποστήριξης πως «αισθάνονται στη Γερμανία ξένοι».

Υπάρχει ολιγωρία της πολιτείας στην πολιτική ένταξης των ξένων, διαπιστώνει σε συνέντευξή του ο Άρμιν Λάσετ, υπουργός για την Ένταξη των Ξένων της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας, του κρατιδίου με τους περισσότερους ξένους.

«Η γερμανική κοινωνία δεν αποδέχθηκε ότι οι ξένοι ήταν καλοδεχούμενοι»

Η Deutsche Welle ρώτησε τον Άρμιν Λάσετ, υπουργό της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας αρμόδιο για την Ένταξη των Ξένων, εάν αυτό το επιχείρημα το χρησιμοποιεί η μειοψηφία, εάν δηλαδή πρόκειται για μεμονωμένες περιπτώσεις;

Ο χριστιανοδημοκράτης υπουργός δήλωσε ότι «δεν πιστεύω πως πρόκειται για μεμονωμένες περιπτώσεις.

Δεχθήκαμε τους πρώτους μετανάστες πριν από 50 χρόνια, αλλά τα τελευταία τρία - τέσσερα χρόνια το έχουμε πάρει στα σοβαρά.

Η γερμανική κοινωνία τα 50 αυτά χρόνια δεν παραδέχθηκε ούτε μια φορά ότι οι ξένοι ήταν καλοδεχούμενοι.

Εάν το είχαμε πράξει νωρίτερα, ενδέχεται να ήταν ισχυρότερη η ταύτισή τους με την χώρα μας.»

Έτσι στην προκειμένη περίπτωση θα περίμενε ο υπουργός από τους Τούρκους της Γερμανίας να παίξουν στην Εθνική της, διότι εκτιμά ότι εάν συνέβαινε αυτό, τότε θα ήταν «μήνυμα» κοινωνικής ενσωμάτωσης.

«Το δάσος των τουρκικών σημαιών είναι κακός οιωνός.»

Να σημειωθεί πως σε κανέναν Ιταλό, Ισπανό, Πορτογάλο ή Έλληνα που υποστήριξε τις αντίστοιχες εθνικές ομάδες δεν τέθηκε ποτέ ζήτημα κατά πόσον είναι κοινωνικά ενταγμένος ή όχι.

Η εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung αναρωτιόταν χθες στο πρωτοσέλιδό της «γιατί δεν θεωρούμε δίκαιο και θεμιτό οι δικοί μας Τούρκοι να προτιμούν την τουρκική ομάδα;» και απέδιδε και εκείνη ολιγωρία στην πολιτεία τονίζοντας όμως πως «το δάσος των τουρκικών σημαιών στη Γερμανία είναι κακός οιωνός για τη δημοκρατία μας.»

Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Κατ’ αρχήν ναι, είναι ολιγωρία της γερμανικής πολιτείας που επί δεκαετίες εθελοτυφλούσε και δεν χάραξε πολιτική κοινωνικής ένταξης των μεταναστών.

Από την άλλη όμως γιατί σε τέτοιες περιπτώσεις τα γερμανικά μίντια ταυτίζουν σχεδόν αυτόματα την συμπεριφορά των Τούρκων με ελλιπή ενσωμάτωση και εθνικισμό;

Μήπως εκδηλώνεται έτσι και η γερμανική υπεροψία και οι προκαταλήψεις έναντι ορισμένων ξένων;

Ή μήπως τελικά η γερμανική κοινωνία προτιμά ενδόμυχα την αφομοίωση των ξένων ή τουλάχιστον ορισμένων από αυτούς;