"Παρενέργειες"

Όλοι μιλούν για το κλίμα, η Άγκελα Μέρκελ επίσης, σχολιάζει η Frankfurter Rundschau τις προγραμματικές δηλώσεις που έκανε η καγκελάριος και προεδρεύουσα στην ΕΕ Άγκελα Μέρκελ χθες στη γερμανική βουλή. «Η Μέρκελ έκανε καταγραφή των προβλημάτων, τίποτα περισσότερο. Καμία έμπνευση για ιδέες που θα ανακόψουν την αλλαγή του κλίματος. Με χαμηλούς τόνους μπροστά στη δραματικότητα του προβλήματος. Δεν ήταν λάθος αυτά που είπε η Μέρκελ. Αλλά ήταν λίγα. Λίγα για να μετουσιώσει τη σημερινή ευαισθητοποίηση του κόσμου για το περιβάλλον σε αλλαγή της καθημερινής στάσης. Και λίγα για να χαράξει ένα δρόμο στην ΕΕ, ώστε να μην είναι ως προεδρεύουσα του Συμβουλίου απλός διαιτητής στο πινγκ-πονγκ στα αλληλοσυγκρουόμενα εθνικά συμφέροντα».

Το θέμα σχολιάζει και η σημερινή Neue Zürcher Zeitung επισημαίνοντας ότι «η Μέρκελ διαφοροποιείται από την Κομισιόν στις προτεραιότητες που θέτει, περιορίστηκε για παράδειγμα σε απλή αναφορά στην πρόθεση των Βρυξελλών να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα στον ενεργειακό τομέα με το διαχωρισμό της παραγωγής από το δίκτυο διανομής. Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της γερμανικής προεδρίας για την προστασία του κλίματος έχει όμως κατά την Neue Zürcher Zeitung από τη γερμανική σκοπιά μια άκρως ενδιαφέρουσα παρενέργεια. Το πολύπαθο ευρωσύνταγμα μπαίνει σε δεύτερη μοίρα στο ενδιαφέρον της κοινής γνώμης. Και αυτό είναι αξιοσημείωτο, καθώς η αναζωογόνηση της διαδικασίας για το ευρωσύνταγμα ήταν τελικά ο κεντρικός στόχος της γερμανικής προεδρίας».

Την υποψηφιότητα του γερουσιαστή Τζων Μακ Κέιν για το χρίσμα του ρεπουμπλικανικού κόμματος στις επόμενες προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ σχολιάζει η Berliner Zeitung, σημειώνοντας ότι «ο έμπειρος γερουσιαστής και ήρωας του πολέμου, είναι γεφυροποιός και άνθρωπος με σταθερές αξίες και συντηρητικές αρχές. Είναι κατά των αμβλώσεων και του γάμου ομοφυλοφίλων. Το ρεπουμπλικανικό κόμμα όμως είναι σήμερα διχασμένο. Ένα τμήμα θέλει την απόσυρση από το Ιράκ, ένα άλλο πιστεύει ακόμα στη νίκη. Το δεξιό θρησκευτικό ρεύμα θέλει την απαγόρευση των αμβλώσεων, την ίδια ώρα που άλλοι ενδιαφέρονται αίφνης για το περιβάλλον. Το γεγονός ότι ο εσωκομματικός του αντίπαλος Ρούντι Τζουλιάνι, πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης με τρεις γάμους στο ενεργητικό του και τις φιλελεύθερες αρχές του προηγείται στις δημοσκοπήσεις, είναι ένα δείγμα ότι η πλειοψηφία των Ρεπουμπλικανών προτιμά έναν πραγματιστή παρά ένα δογματικό για διάδοχο του Μπούς».

«Με τις ευλογίες του Πούτιν» τιτλοφορεί η Frankfurter Allgemeine Zeitung σχόλιο για την οικογενειακή δυναστεία Καντίροφ που είναι από τις ισχυρότερες στην Τσετσενία, και επέβαλε μια σχετική σταθερότητα στη χώρα με αντίτιμο την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, βασανισμούς, απαγωγές, δολοφονίες. «Η δυναστεία Καντίροφ παίζει στο Γρόσνι το παιχνίδι της Μόσχας και σύμφωνα με τις επιθυμίες του Πούτιν, η βουλή θα αναδείξει επίσημα τον Ραζμάν Καντίροφ πρόεδρο της Τσετσενίας. Ο πατέρας του Αχμέτ Καντίροφ, πρώην μουφτής είχε διατελέσει επίσης πρόεδρος αλλά δολοφονήθηκε το 2004. Και για το Ραζμάν Καντίροφ τα πράγματα δεν είναι λιγότερο επικίνδυνα, πολλώ δε μάλλον καθώς δεσμεύτηκε στον Πούτιν ότι υπό την ηγεσία του η Τσετσενία θα είναι ένα σταθερό κομμάτι της Ρωσίας».