Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να παραμείνει στην εξουσία!

Για μια ακόμα φορά η Ελλάδα καλείται να επιλέξει, για μια ακόμα φορά στήνεται μια μοιραία κάλπη, για μια ακόμα φορά διακυβεύονται τα πάντα, η σταθερότητα και το μέλλον και η παραμονή στην ευρωζώνη. Και οι τρεις καίριες ψηφοφορίες το τελευταίο δωδεκάμηνο οφείλονταν στον ΣΥΡΙΖΑ του πλάνου Αλέξη Τσίπρα. Τον Ιανουάριο είχαμε πρόωρες εκλογές, επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ απέτρεψε στη βουλή την εκλογή προέδρου της δημοκρατίας. Τον Ιούλιο ο πρωθυπουργός διεξήγαγε δημοψήφισμα με αντικείμενο μιαν ανύπαρκτη συμφωνία με τους εταίρους της Ελλάδας και παρά το ότι το σύνταγμα δεν επιτρέπει δημοψηφίσματα για δημοσιονομικά ζητήματα. Και τώρα πάλι πρόωρες εκλογές, αφού η βουλή ενέκρινε την επιτευχθείσα τελικά συμφωνία με τους δανειστές αποκλειστικά και μόνο επειδή την ψήφισε το μεγαλύτερο μέρος της αντιπολίτευσης. Η ακραιφνώς «αριστερή», δηλαδή η εντελώς ανεδαφική πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ απέρριψε τη συμφωνία, διασπάσθηκε και τώρα διεκδικεί τη λαϊκή ψήφο ως Λαϊκή Ενότητα. Η διακυβέρνηση Τσίπρα χωρίς ένα σημαντικό μέρος του κόμματός του είχε καταστεί πια εξαιρετικά δύσκολη.

Κανονικά ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να τιμωρηθεί

Μετά από όλες αυτές τις ταλαιπωρίες, στις οποίες υπέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ τη δημοκρατία, νοιώθει κανείς τον πειρασμό να του ευχηθεί την καταβαράθρωση σε τούτες τις εκλογές. Σε τελική ανάλυση η κυβέρνηση Τσίπρα φέρει την ευθύνη για τις ατελέσφορες επί μήνες διαπραγματεύσεις με τους εταίρους, για τα capital controls και για τη δεινή κατάσταση της οικονομίας, σε σύγκριση με τη δειλή ανάκαμψη που διαφάνηκε πριν από ένα χρόνο. Φέρει την ευθύνη ακόμα και για τον σκυβαλισμό αριστερών ιδανικών.

Το επιτελείο του μαθητευόμενου πρωθυπουργού έσπειρε πολλούς ανέμους, το πρόβλημα όμως είναι ότι τις θύελλες θερίζει πρωτίστως ο ελληνικός λαός: τράπεζες χωρίς χρήματα, συνταξιούχοι στις ουρές, επιχειρήσεις χωρίς τζίρο, σχολεία χωρίς καθηγητές. Αν αριστερή πολιτική σημαίνει οφέλη για την πλειοψηφία, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε. Και παρ’ όλα αυτά πρέπει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να συμμετάσχει στην εξουσία: οι ψηφοφόροι πρέπει να εξαναγκάσουν τον Αλέξη Τσίπρα και το κόμμα του να εφαρμόσει την τελευταία συμφωνία με τους θεσμούς ως βάση για τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες του

Ως γνωστόν σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Δημοκρατία του Βαγγέλη Μεϊμαράκη αγωνίζονται στήθος με στήθος για την πρωτιά. Και λίγες ψήφοι διαφορά αρκούν, αφού το εκλογικό σύστημα πριμοδοτεί αδρά με 50 έδρες το πρώτο κόμμα. Οι σφυγμομετρήσεις δείχνουν επίσης ότι κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα δεν πρόκειται να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία.

Εάν η Νέα Δημοκρατία αναδειχθεί πρώτο κόμμα, θα μπορούσε να κυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ ή το ΠΟΤΑΜΙ. Για την Ελλάδα αυτή θα ήταν η χειρότερη λύση αυτή τη στιγμή. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα παρίστανε πάλι κατά το παλιό στιλ την ανένδοτη αντιπολίτευση και θα τορπίλιζε όπου μπορούσε την εφαρμογή της συμφωνίας, η οποία αποτελεί το αποτέλεσμα της δικής του διαπραγμάτευσης. Τέτοιες μεταστροφές δεν είναι εγκλήματα καθοσιώσεως για την ελληνική πολιτική κουλτούρα, τώρα όμως θα ήταν καταστροφή για την Ελλάδα. Η καλύτερη λύση για τη χώρα θα ήταν μια κυβέρνηση συνασπισμού του ΣΥΡΙΖΑ με ένα ή και δύο ακόμα κόμματα. Σ’ αυτή την περίπτωση το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα δεν θα μπορούσε πλέον αντικειμενικά να αποποιηθεί των ευθυνών του. Θα ήταν αναγκασμένο να καθαρίσει επιτέλους την κόπρο του Αυγεία, που έχει συσσωρευθεί εδώ και δεκαετίες. Δεν θα μπορούσε πια να επικαλείται πολιτική παρθενία. Και αυτό το τελευταίο επτάμηνο των κομπογιανιτισμών ήταν αρκετό για να την χάσει.

Σπύρος Μοσκόβου