1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Ο πυρετός του ταγκό στη Γερμανία

6 Σεπτεμβρίου 2010

Το ταγκό, ο χορός του έρωτα και του πάθους. Ένας χορός που φαίνεται να συναρπάζει ολοένα και περισσότερο τους Γερμανούς. Μάλιστα η ένωση γερμανικών σχολών χορού ανακήρυξε το αργεντίνικο ταγκό στο χορό του 2010.

https://p.dw.com/p/P5DV
Εικόνα: AP

«Απαλά, ακολουθήστε τη μουσική». Υπομονετικά ο Ντάνιελ Περουζίν, δάσκαλος χορού δείχνει στους μαθητές του τα βήματα. Ο πυρετός του ταγκό κατακλύζει τη Γερμανία, από το Μόναχο μέχρι το Αμβούργο κάθε βράδυ διοργανώνονται βραδιές ταγκό.«Το βαλς είναι ωραίο, αλλά το ταγκό είναι κάτι ιδιαίτερο, βγαίνει μέσα από την καρδιά. Η ίδια η λέξη προέρχεται από το λατινικό ρήμα tangere που σημαίνει αγγίζω και το ταγκό είναι ένα άγγιγμα της ψυχής με το σώμα. Σιγά-σιγά έχει μετατραπεί σε ναρκωτικό, θέλει κανείς όλο και περισσότερο να χορεύει», λέει ένα ζευγάρι χορευτών.

Οι λάτρεις του ταγκό στη Γερμανία είναι θαυμάσια οργανωμένοι. Έχουν ειδικές ιστοσελίδες, φεστιβάλ, βραδιές ταγκό αλλά και πλατφόρμες στο διαδίκτυο, μέσω των οποίων μπορεί κανείς να βρει παρτενέρ για να χορέψει. Μέχρι βέβαια να φθάσει κανείς στο σημείο να χορέψει άνετα πάνω στο παρκέ ο δρόμος είναι μακρύς.

Δύσκολος αλλά γοητευτικός

Tanguera - Das Tango Musical
Εικόνα: www.bbpromotion.com

Το ταγκό θεωρείται ένας από τους πιο δύσκολούς χορούς. Ο άνδρας με μικρές κινήσεις που κάνει με το στήθος του καθοδηγεί τη γυναίκα. Βασίζεται πολύ στον αυτοσχεδιασμό και υπολογίζεται ότι χρειάζεται κανείς τουλάχιστον τρία χρόνια για να φθάσει σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο. Ο 68χρονος Χάρτμουτ το επιβεβαιώνει: «Χρειάστηκα πάρα πολύ χρόνο. Θυμάμαι ότι χρειάστηκα σχεδόν εφτά χρόνια για να ξεφύγω από τα μαθήματα της σχολής και να ακολουθήσω το δικό μου ρυθμό».

Το ταγκό γεννήθηκε στη συνοικία Λα Μπόκα του Μουένος Άιρες, σε μια γειτονιά στο λιμάνι στα τέλη του 19ου αιώνα. Εκεί έμεναν οι εμιγκρέδες και αυτός εξελίχθηκε σιγά-σιγά στο χορό τους αντικατοπτρίζοντας τις ιστορίες τους και τη ζωή τους.

Όσοι γνώρισαν το ταγκό δεν μπορούν πια να φανταστούν μια ζωή χωρίς αυτό, όπως βεβαιώνει και ο Τζάνι: «Χορεύω εδώ και δυο χρόνια σε ένα τμήμα για προχωρημένους και δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου πια χωρίς ταγκό. Και είναι τόσο ωραίο να χορεύεις με μια γυναίκα και να νιώθεις πως οι δυο ψυχές έρχονται τόσο κοντά».

Suzanne Cords / Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου