1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Ο παιδαγωγικός χαρακτήρας των Αγώνων

8 Αυγούστου 2012

Η ιδιωτική ζωή είναι προσωπική υπόθεση. Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται όμως να ισχύει στην περίπτωση της Νάντια Ντριγκάλα, της αθλήτριας που αποχώρησε από το Λονδίνο λόγω της σχέσης της με έναν ακροδεξιό.

https://p.dw.com/p/15la2
Εικόνα: AP

Το γεγονός της αποχώρησης της Νάντια Ντριγκάλα από τους φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν η δεύτερη σημαντική καμπή στην καριέρα της Γερμανίδας αθλήτριας. Το Σεπτέμβριο του 2011 αποχώρησε οικειοθελώς από το σώμα της Αστυνομίας, όπου εργαζόταν. Σχεδόν ένα χρόνο αργότερα αποχωρεί από τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, βγάζοντας έτσι εκτός παιχνιδιού την διεθνή αθλητική της καριέρα.

Αιτία και στις δύο περιπτώσεις στάθηκε η προσωπική της ζωή, ή πιο σωστά: η
προσωπική ζωή του φίλου της. Ο σύντροφος της αθλήτριας, Μίκαελ Φίσερ, είναι
γνωστός για τον ηγετικό του ρόλο στην νεοναζιστική σκηνή του Ρόστοκ, καθώς επίσης και για την υποψηφιότητά του με το ακροδεξιό κόμμα ΝΡD στις εκλογές του 2011 στο κρατίδιο του Μακλεμβούργου. Σε συνέντευξή της η Ντριγκάλα αποστασιοποιήθηκε από τις ακροδεξιές οργανώσεις, δηλώνοντας ότι δε συμμερίζεται τις πολιτικές πεποιθήσεις του συντρόφου της και των ομοιδεατών φίλων του.

Ελευθερία της έκφρασης και αθλητισμός

Η περίπτωση της Ντριγκάλα, έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά αντίστοιχων αποκλεισμών αθλητών από τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου. Τα ρατσιστικά σχόλια της Ελληνίδας αθλήτριας Βούλας Παπαχρήστου και του Ελβετού ποδοσφαιριστή Μισέλ Μοργκανέλα στο twitter, τους κόστισαν επίσης πρόσφατα τη συμμετοχή τους στη διοργάνωση.

Η υπόθεση των τριών αθλητών, αν και εκείνη της Ντριγκάλα διαφοροποιείται από τις άλλες δύο περιπτώσεις, έφερε στην επιφάνεια αρκετά αναπάντητα ερωτήματα σχετικά με τους κανονισμούς των Ολυμπιακών Αγώνων. Τίθεται αρχικά το ερώτημα κατά πόσο είναι θεμιτό να επηρεάζεται η καριέρα κορυφαίων πρωταθλητών από την ιδιωτική ζωή και τις ιδεολογικές πεποιθήσεις των συντρόφων τους. Επιπλέον κατά πόσο οι προσωπικές απόψεις ενός αθλητή, στο πλαίσιο της ελευθερίας της έκφρασης, μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο αξιολόγησης, ικανό να κοστίσει ακόμη και τη συμμετοχή τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Το ευ αγωνίζεσθαι και η Ολυμπιακή Χάρτα

«Στο πλαίσιο των Ολυμπιακών Αγώνων ισχύουν οι κανόνες που ορίζει η Ολυμπιακή Χάρτα», δήλωσε σε συνέντευξή του στη DW ο Άνσγκαρ Μόλτσμπεργκερ, ιστορικός αθλητισμού στο αθλητικό γυμνάσιο της Κολωνίας. H Ολυμπιακή Χάρτα αποτελεί τον κώδικα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (IOC). Σύμφωνα με διάταξή της, απαγορεύονται οποιασδήποτε φύσης εθνικές διακρίσεις, καθώς επίσης και ο φυλετικός, θρησκευτικός και πολιτικός ρατσισμός από τους συμμετέχοντες. Ωστόσο στην περίπτωση της Ντριγκάλα, όπως σημειώνει ο Μόλτσμπεργκερ, δεν πρόκειται για τέτοιου είδους παράβαση, από τη στιγμή που εξ όσων γνωρίζουμε, δεν έχει πει ούτε έχει κάνει κάτι η ίδια κάτι που αντιβαίνει στο συγκεκριμένο κώδικα. Ο ιστορικός υπογραμμίζει ωστόσο ότι «το ερώτημα είναι κατά πόσο κάποιος που διατηρεί σχέσεις με έναν άνθρωπο, του οποίου οι πεποιθήσεις αντιβαίνουν στο Ολυμπιακό πνεύμα, είναι σε θέση να εκπροσωπεί τις ολυμπιακές αξίες. Αυτό είναι δύσκολο να εκτιμηθεί βέβαια νομικά».

Το γεγονός ότι στους Ολυμπιακούς Αγώνες υπάρχει μία ξεκάθαρη νομοθεσία, φανερώνει ότι ο εν λόγω θεσμός δε βασίζεται μόνο στον αθλητισμό. Ο εμπνευστής της Ολυμπιακής Χάρτας, Πιερ Ντε Κουμπερτέν, Γάλλος παιδαγωγός και ιστορικός, έβλεπε τα ολυμπιακά αθλήματα ως μέσο που συμβάλλει στη σωστή ανατροφή του ατόμου. Σύμφωνα με τις ιδέες του Ντε Κουμπερτέν, οι συμμετέχοντες στα ολυμπιακά αγωνίσματα λειτουργούν πέρα από αθλητές και ως πρότυπο συμπεριφοράς και ήθους για τους θεατές.

Pierre de Coubertin, Gründer der modernen Olympischen Spiele 1936
Πιερ ντε Κουμπερτέν, ο πατέρας των σύγχρονων Ολυμπιακών ΑγώνωνΕικόνα: AP
Nadja Drygalla
Η κωπηλάτισσα Νάντια ΝτριγκάλαΕικόνα: picture-alliance/dpa

Christina Ruta / Χρύσα Βαχτσεβάνου

Υπεύθ. σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη