1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Ο νέος Παλαιστίνιος πρόεδρος δεν διαθέτει ούτε εξουσία, αλλά ούτε ελέγχει την κατάσταση

10 Ιανουαρίου 2005
https://p.dw.com/p/AvMs

"Ένας ανίσχυρος νικητής", "Οι άθλοι του Ηρακλή", "Οι μεγάλες προσδοκίες", είναι μερικοί από τους σημερινούς τίτλους των γερμανικών εφημερίδων για τις χθεσινές εκλογές στις παλαιστινιακές περιοχές.

Süddeutsche Zeitung: "Ο Μαχμούτ Αμπάς, ως διάδοχος του Αραφάτ, πρέπει να συνάψει ειρήνη με το Ισραήλ, να δρομολογήσει την ίδρυση του παλαιστινιακού κράτους, να θέσει υπό τον έλεγχό του τις εξτρεμιστικές οργανώσεις και να πετύχει την αναθέρμανση της οικονομίας. Το χειρότερο είναι ότι όλα αυτά τα δυσεπίλυτα προβλήματα συνδέονται και αλληλοεπηρεάζουν το ένα την εξέλιξη του άλλου. Παράλληλα ο Αριέλ Σαρόν, πέραν από τις φωνασκίες περί πάταξης της παλαιστινιακής τρομοκρατίας ως προϋπόθεσης για επανέναρξη ειρηνευτικών συνομιλιών, δεν πρόσφερε τίποτε. Όμως η αιτία της βίας των Παλαιστινίων είναι η σχεδόν δεκαετής ισραηλινή κατοχή, όσον δε αυτή η κατάσταση δεν βελτιώνεται, οι εξτρεμιστικές οργανώσεις θα συνεχίσουν τις επιθέσεις τους. Η διεθνής κοινότητα και κυρίως οι ΗΠΑ οφείλουν πλέον να ασκήσεις σοβαρές πιέσεις προς το Ισραήλ, διότι διαφορετικά ο Μαχμούτ Αμπάς θα αποτύχει ως πρόεδρος των Παλαιστινίων πριν αναλάβει καν τα καθήκοντά του."

Frankfurter Rundschau: "Η μεγάλη προσέλευση στις κάλπες απέδειξε ότι ο παλαιστινιακός λαός διψάει για μεγαλύτερη πολιτική συμμετοχή. Όμως το πραγματικό τέστ εκδημοκρατισμού θα διεξαχθεί τον Ιούλιο, όταν θα γίνουν οι βουλευτικές εκλογές, στις οποίες θα λάβουν μέρος και οι εξτρεμιστές της Χαμάς. Τότε πολλά από τα στελέχη της Φατάχ θα χάσουν ή έτσω θα διακινδυνεύσουν τα πρωτεία τους και τα πόστα τους."

Tageszeitung: "Το κύρος και η επιτυχία του Μαχμούτ Αμπάς εξαρτάται και από το Ισραήλ. Εάν αποδειχθεί ανίσχυρος στην διπλωματική του δραστηριότητα με το Ισραήλ, θα χάσει πολύ γρήγορα την αποδοχή των συμπατριωτών του. Αυτή ακριβώς είναι και η διαφορά ανάμεσα στον Αμπάς και τον προκάτοχό του Αραφάτ: εκείνος κάλυπτε την αδυναμία των τελευταίων ετών με την τεράστια προσφορά του επί δεκαετίες. Κανονικά κάθε εκλεγμένος πρόεδρος διαθέτει δύο εργαλεία για να εφαρμόσει τις ιδέες του: εξουσία και πλήρη έλεγχο της κατάστασης. Ο Αμπάς δεν διαθέτει ούτε το ένα, ούτε το άλλο."

Και από τις ειρηνικές και δημοκρατικές εκλογές στις παλαιστινιακές περιοχές στον προεκλογικό αγώνα στο Ιράκ. "Παρά την ένταση των τρομοκρατικών επιθέσεων ο στόχος παραμένει: οι εκλογές θα διεξαχθούν στις 30 Ιανουαρίου" σημειώνει η Frankfurter Allgemeine Zeitung και σχολιάζει: "Οι δυσκολίες στις κουρδικές περιοχές του Ιράκ, που μέχρι τώρα έχουν τα λιγότερα θύματα και τις λιγότερες τρομοκρατικές επιθέσεις, αυξάνονται καθώς πολλοί Κούρδοι αμφισβητούν τη δημοκρατικότητα της ενιαίας λίστας με την οποία θα κατέβουν στις εκλογές τα δύο κουρδικά κόμματα. 'Ενότητα' είναι το σύνθημα των δυο κουρδικών κομμάτων, στόχος τους όμως είναι η άγρα των ψήφων της πλειοψηφίας των συμπατριωτών τους. Πρόκειται για απλή μετάθεση της πολιτικής αντιπαράθεσης ανάμεσα στα δύο κόμματα, υποστηρίζουν πολιτικοί παρατηρητές, άλλοι όμως πιστεύουν ότι το κοινό ψηφοδέλτιο απλώς δεν είναι δημοκρατική διαδικασία. Η ενιαία λίστα δύο κομμάτων, τα οποία μέχρι πρότινος διεξήγαν εμφύλιο πόλεμο και διεκδικούσαν έκαστον δι' εαυτόν την πρωτοπορία στον αγώνα για την ανεξαρτησία του κουρδικού λαού, φαίνεται ως προσωρινή λύση για την αποφυγή κι άλλων διενέξεων."

Η καταστροφή στην ΝΑ Ασία παραμένει στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, αλλά υπάρχει μετατόπιση του κέντρου βάρους στην πολιτική. Η Tageszeitung δημοσιεύει σχόλιο του Γιόχαν Γκάλτουνγκ, διάσημου νομπελίστα του εναλλακτικού βραβείου ειρήνης και διαμεσολαβητή στον εμφύλιο της Σρι Λάνκα: "Η καταστροφή χτύπησε δύο περιοχές που πλήττονται από εμφυλίους πολέμους: την Σρι Λάνκα και την Ινδονησία. Για λίγες εβδομάδες ανάγκασε τους αντιπάλους σε στενή συνεργασία και υπερσκέλισε τις εθνικές, θρησκευτικές και πολιτικές διενέξεις. Όμως αυτή η πτυχή φαίνεται να μην ισχύει για τις πολιτικές ηγεσίες: διότι η καταστροφή ενισχύει το χάσμα και οξύνει την σύγκρουση όχι μόνον μεταξύ πρωτεύουσας και περιφέρειας, αλλά και ανάμεσα στην κεντρική εξουσία και τα κινήματα ανεξαρτησίας. Εκείνο επομένως που οφείλουν να πράξουν τα δυτικά κράτη είναι να απαιτήσουν και να προωθήσουν μια μακροπρόθεσμη λύση, προσανατολισμένη στα εκεί δεδομένα και εξελίξεις. Ο ζήλος των ΗΠΑ να βοηθήσει αποτελεσματικά την Ινδονησία μπορεί να εκλαμβάνεται ως μια γέφυρα προς τον μουσουλμανικό κόσμο, αλλά ενισχύει και τη διάσπασή του σε αραβικές και μη αραβικές μουσουλμανικές χώρες."