Ο βασιλιάς της Pop Art στην Κολωνία Ρόι Λίχτενσταϊν

Τίποτα δεν φόβιζε στην τέχνη τον Ρόι Λίχτενσταϊν. Το 1963 αντέγραψε ένα έργο του Πικάσο, για την ακρίβεια ένα τμήμα από τον πίνακα «Οι γυναίκες του Αλγερίου» και το ονόμασε προκλητικά «Η γυναίκα του Αλγερίου». Από μακριά φαινόταν σαν ένας αληθινός Πικάσο, από κοντά όμως έβλεπε κανείς καθαρά τα μεγάλα μαύρα στίγματα που συνθέτουν την εικόνα, τη ζωγραφική του Ρόι Λιχνενστάιν, όπως εξηγεί και ο Στέφαν Ντίντριχ επιμελητής της έκθεσης στο μουσείο Λούντβιχ της Κολωνίας: «Αυτό που τον ενδιέφερε ήταν το πόσο γνωστό ήταν το έργο, τι μπορεί να κάνει με τα κόμικ του με τα πράγματα της καθημερινότητας. Τον ενδιέφερε λιγότερο το έργο τέχνης και περισσότερο η εντύπωση που έχει ο κανονικός επισκέπτης από αυτό το έργο».

Όπως και στα κόμικ έτσι και γενικώς ο Ρόι Λίχτενσταϊν χρησιμοποιούσε ομοιόμορφα χρώματα με μαύρα περιγράμματα. Στην αρχή έφτιαχνε με το χέρι τα μεγάλα μαύρα στίγματα, αργότερα χρησιμοποιούσε έτοιμα προκατασκευασμένα σχήματα. Μέχρι τη δεκαετία του ’70 χρησιμοποιούσε ως πρότυπα έργα γνωστών καλλιτεχνών όπως για παράδειγμα οι «Λουόμενοι» του Πολ Σεζάν ή ο «Χορός» του Ανρί Ματί. Αργότερα στράφηκε σε γνωστά ρεύματα της τέχνης, όπως ο κυβισμός, ο φουτουρισμός ή ο σουρεαλισμός.

Άγνωστα έργα στο μουσείο Λούντβιχ

Αν και τα έργα του Λίχτενσταϊν γνώρισαν μεγάλη επιτυχία και είναι γνωστά, παρόλα αυτά, πολλοί από τους πίνακες που παρουσιάζονται στο μουσείο Λούντβιχ είναι άγνωστοι ακόμα και στους ειδικούς. Οι πίνακες πάντως προέρχονται από μεγάλα μουσεία του κόσμου όπως είναι για παράδειγμα το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη ή το Ίδρυμα Λίχτενσταϊν.

Τον αποκάλεσαν πρωτοπόρο της εφήμερης τέχνης. Ο ίδιος διέθετε πολύ χιούμορ και σε στιγμές αυτοκριτικής έλεγε πως δεν του άρεσε η τέχνη του και τη θεωρούσε προσβολή ακόμα και για τα δικά του γούστα. Κατάφερε πάντως να την επιβάλλει μμε αποτέλεσμα οι τιμές των έργων του να εκτοξευθούν σε δυσθεώρητα ύψη. «Για αυτόν ήταν σημαντικό να επιβάλλει την καθημερινότητα στην τέχνη. Η χρησιμοποίηση αυτών των μεγάλων κυκλικών στιγμάτων με μηχανικά μέσα τον βοηθούσε τα έργα του να αποκτήσουν μια στάνταρτ μορφή» λέει ο Στέφαν Ντίντριχ.

Κατά περίεργο τρόπο όμως μέχρι το θάνατό του πριν από 13 χρόνια ο Ρόι Λίχτενσταϊν παρέμεινε ένας κλασσικός ζωγράφος. Οι πίνακες του δεν γίνονταν γρήγορα αλλά αργά και μεθοδικά πάνω σε μουσαμάδες. Η αρχική του επιλογή να ζωγραφίσει τον Μίκι Μάους και άλλες μορφές κόμικ σε μουσαμά, απόφαση που αρχικά σόκαρε, αποδείχθηκε τελικά μια σοφή σκέψη που τον δικαίωσε.

DW / DPA/ Μαρία Ρηγούτσου

Επιμέλεια Σύνταξης Ειρήνη Αναστασοπούλου