Ούτε οι Τούρκοι θέλουν την επανένωση

Η γερμανική εφημερίδα Tageszeitung σε σχόλιό της για την Κύπρο και την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας υποστηρίζει ότι τόσο οι περισσότεροι σχολιαστές, όσο και οι Ευρωπαίοι πολιτικοί δεν λαμβάνουν καθόλου υπ’ όψιν τους τις θέσεις και τις ευαισθησίες των Ελληνοκυπρίων «το 'όχι' των Ελλήνων κατά του σχεδίου Ανάν ενδέχεται να μην οφείλεται οπωσδήποτε στο όντως προβληματικό και πολύπλοκο περιεχόμενο του σχεδίου, αλλά στο γεγονός ότι οι Έλληνες γνώριζαν τι κόστισε στη Γερμανία η επανένωση και δεν ήταν διατεθειμένοι να μοιραστούν την ευημερία τους.» «Η αλήθεια είναι ότι ο πρόεδρος Τάσος Παπαδόπουλος ανήκει στην σκληροπυρηνική μερίδα των πολιτικών, ανήκει στη γενιά που αγωνίστηκε με όπλα κατά των Βρετανών αποικιοκρατών, αλλά στην κυπριακή κυβέρνηση εκπροσωπείται και το ΑΚΕΛ που βασικά είχε πει ναι στο σχέδιο Ανάν, επομένως υπάρχουν περιθώρια για διάλογο.» «Ουδείς αντιλαμβάνεται όμως στη Δύση ότι ούτε οι Τούρκοι θέλουν την επανένωση, αλλά την ένταξή τους στην ΕΕ. Στην πραγματικότητα είναι ήδη ξεκάθαρο ότι υπάρχει ένα νησί μοιρασμένο στα δύο. Η ΕΕ πρέπει να διευκρινίσει προς την Τουρκία ότι η ένταξή της ανοίγει νέους ορίζοντες πέραν των εθνικών συνόρων, αλλά οφείλει ταυτόχρονα να επιμείνει στην αναγνώριση του κυπριακού νότου από την Τουρκία και επιπλέον η Τουρκία πρέπει να αποδεχθεί ότι η κατοχή του νησιού δεν ήταν ‘επιχείρηση ειρήνης’ και επομένως οφείλει να δεχθεί την διαδικασία αποκατάστασης του δικαίου, δηλαδή να πληρώσει αποζημιώσεις.»

Η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung εκφράζει την αισιοδοξία της ότι μετά την εκλογή ως δημάρχου Λευκωσίας της Ελένης Μαύρου θα βελτιωθούν οι τεταμένες σχέσεις ανάμεσα στα δύο τμήματα της διχοτομημένης πόλης: «Με την Ελληνοκύπρια Μαύρου κατακτά το αριστερό ΑΚΕΛ το πόστο του δημάρχου της τελευταίας διχοτομημένης ευρωπαϊκής πρωτεύουσας. Η κα Μαύρου ανήκει στους υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν. Οι δήμαρχοι της Λευκωσίας, στον τουρκικό τομέα εκλέγεται άλλος δήμαρχος, συνεργάζονταν πάντα στενά πέραν των πολιτικών διενέξεων και διαφορών, αλλά μετά το 'όχι' στο σχέδιο Ανάν οι σχέσεις αυτές έχουν διαταραχθεί ουσιαστικά, η κα Μαύρου είναι ικανή να τις βελτιώσει ξανά.»

Εκτός από το κυπριακό στην ίδια εφημερίδα δημοσιεύεται άρθρο για την αλιεία στην ΕΕ, όπου αναφέρεται η Ελλάδα ως «η κατέχουσα τον μεγαλύτερο αλιευτικό στόλο»: «Για τον εφοδιασμό της ΕΕ με ψάρια φροντίζει μια αρμάδα 90.000 αλιευτικών πλοίων. Τον μεγαλύτερο στόλο διαθέτει η Ελλάδα, ακολουθούν η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία, αλλά η χωρητικότητα του ισπανικού αλιευτικού στόλου είναι πενταπλάσια από εκείνη της Ελλάδας, διότι διαθέτουν περισσότερα σύγχρονα πλοία και αλιεύουν με αποτελεσματικότερες μεθόδους.»

Η νίκη των μετριοπαθών δυνάμεων στις δημοτικές εκλογές και στις εκλογές για το συμβούλιο των εμπειρογνωμόνων στο Ιράν σχολιάζεται ευμενώς από τον ευρωπαϊκό τύπο. «Το εκλογικό αποτέλεσμα υποδηλώνει ότι πολλοί Ιρανοί δεν είναι πεπεισμένοι για την ακραία πολιτική του Αχμαντινετζάντ» γράφει η ισπανική εφημερίδα El Pais «ασφαλώς δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες για την ιρανική πολιτική. Τις σημαντικές αποφάσεις λαμβάνει ως γνωστόν ο ανώτατος ηγέτης Αλί Χαμενεΐ 'εν συμφωνία' με το συμβούλιο εμπειρογνωμόνων. Όμως για πρώτη φορά από την εποχή του Χομεϊνί μέχρι σήμερα ασκήθηκε δημόσια κριτική εναντίον αυτού του διευθυντηρίου».

«Η ήττα των σκληροπυρηνικών αποδεικνύει ότι οι Ιρανοί επιθυμούν μια λιγότερη ιδεολογικά φορτισμένη πολιτική έναντι της Δύσης» παρατηρεί η βρετανική εφημερίδα Independent «τώρα απαιτείται μια ξύπνια και μελετημένη διπλωματία της Δύσης έναντι του Ιράν, ώστε από αυτές τις ενδοπολιτικές ήττες να δημιουργηθούν οι δυνατότητες ομαλών σχέσεων Ιράν – Δύσης.»

Στο ίδιο πνεύμα σχολιάζει και ο γερμανικός τύπος την ήττα της πολιτικής Αχμαντινετζάντ. Παραθέτουμε το σχόλιο της Berliner Zeitung «Όπως σε όλες τις χώρες έτσι και στο Ιράν οι πολίτες με την ψήφο τους επιλέγουν αυτούς που φροντίζουν για το βιοτικό τους επίπεδο και που τηρούν τις υποσχέσεις τους. Γι’ αυτό νίκησε πριν 18 μήνες ο Αχμαντινετζάντ, γιατί ο λαός τον εμπιστεύτηκε και τον είδε σαν ‘δικό του άνθρωπο’ που θα του εξασφαλίσει καλύτερες συνθήκες ζωής. Μέχρι τώρα λίγες από τις υποσχέσεις του υλοποίησε. Επομένως μοιραίο και το εκλογικό αποτέλεσμα. Η εμπιστοσύνη των Ιρανών στον Αχματινετζάντ συρρικνώνεται.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου