Ομοσπονδίες των Ελληνικών Κοινοτήτων στην ΕΕ: προτεραιότητα η στροφή στην τοπική κοινωνία

Στην διήμερη αυτή συνεδρίαση παραβρέθηκαν οι Ομοσπονδίες των Ελληνικών Κοινοτήτων της Σουηδίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, του Βελγίου και ασφαλώς και ο οικοδεσπότης: η Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων στη Γερμανία.

Δεν πρόκειται για την πρώτη συνάντηση, αντίθετα τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια τάση συντονισμού κοινών στόχων και διαμόρφωσης ενιαίας πολιτικής τακτικής των ελληνικών αυτοοργανώσεων στην Ευρώπη.

Η βασική προτεραιότητα όλων των Ελληνικών Κοινοτήτων απανταχού της Ευρώπης είναι η ‘στροφή στην τοπική κοινωνία’ υπογραμμίζει ο αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων στη Γερμανία Γιώργος Παπαδόπουλος: «η στροφή στην εδώ κοινωνία και η διατήρηση των Ελλήνων ως πολιτιστικής οντότητας στην Ευρώπη είναι η κοινή προτεραιότητά μας. Σε μια Ευρώπη που επιδρά τόσο η ελληνική, όσο και η γερμανική πολιτική.»

Μέχρι τώρα οι Ελληνικές Κοινότητες και οι Ομοσπονδίες τους απηύθυναν τα αιτήματά τους είτε προς τις ελληνικές κυβερνήσεις, είτε προς εκείνες των χωρών διαμονής των Ελλήνων. Τώρα πια τόσο η ΕΕ, όσο και τα θεσμικά της όργανα αποτελούν για τις Ελληνικές Κοινότητες παραλήπτες αιτημάτων και διεκδικήσεων. Ο Γιώργος Παπαδόπουλος θεωρεί αυτονόητη αυτή την εξέλιξη: «από τη στιγμή που μιλάμε για παγκοσμιοποίηση, για περιορισμό της λειτουργίας των εθνικών κρατών εξυπακούεται πως απαιτούνται σήμερα ευρύτερες συμμαχίες, ευρύτερες πολιτικές που ξεπερνούν τα σύνορα των εθνικών κρατών και η ΕΕ είναι ένας χώρος σύγκρουσης πολλών διαφορετικών πολιτικών. Στόχος μας είναι σε όλες τις χώρες μέλη της ΕΕ να κατακτήσουν οι Έλληνες το καθεστώς του Ευρωπαίου πολίτη.»

Το σημαντικότερο έλλειμμα των ελληνικών αυτοοργανώσεων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο είναι η ηλικιακή ανανέωσή τους, όπως επανειλημμένα έχει επισημανθεί από επιστήμονες και ειδικούς. Η Φραντζέσκα Παπαδοπούλου, εκπρόσωπος της Νεολαίας από την Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων και Συλλόγων Σουηδίας ερμηνεύοντας αυτό το φαινόμενο υποστηρίζει: «Νομίζω ότι παίζει ρόλο και η πολιτικοποίηση των νέων ανθρώπων. Οι νέοι σήμερα δεν είναι πολιτικοποιημένοι, είναι απλώς γρανάζια της καθημερινότητας και δεν βλέπουν την αναγκαιότητα της ενεργοποίησής τους σε κάποιο μαζικό φορέα. Παράλληλα όμως παρατηρώ πως και η γενιά που κρατάει τα ηνία, η γενιά των 50άρηδων, διστάζει να προωθήσει ουσιαστικά μέτρα για την προσέλκυση της νεολαίας. Για να γίνει αυτό είναι απαραίτητο να αναπροσδιορίσει το ρόλο της και το πνεύμα των θεσμών που υπηρετεί και αυτό τρομάζει.»

Το πιο ελπιδοφόρου μήνυμα αυτών των συναντήσεων συμφωνούν όλοι πως είναι αυτό που υπογράμμισε η νεαρή Φραντζέσκα Παπαδοπούλου από τη Σουηδία: «Αυτό που παίρνω μαζί μου στη Σουηδία είναι πως πρέπει να υπάρχουν τακτικές συναντήσεις των ομοσπονδιών για να συζητήσουν τα κοινά τους προβλήματα, για ανταλλαγή εμπειριών και κυρίως για να δημιουργήσουν μια ομάδα πίεσης ισχυρότερη από τις ίδιες τις ομοσπονδίες μεμονωμένα.»

Βιβή Παπαναγιώτου