«Οι Ισπανοί πλήρωσαν ακριβά την άγνοια του κινδύνου της τρομοκρατίας»

Επέτειος των τρομοκρατικών επιθέσεων στη Μαδρίτη σήμερα και η νορβηγική Aftenposten παρατηρεί: Οι επιθέσεις που στοίχισαν τη ζωή σε 191 ανθρώπους ήλθαν να υπογραμμίσουν ότι η τρομοκρατία απειλεί την Ευρώπη στον ίδιο βαθμό που απειλεί την Αμερική. Όμως, ενώ οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου άλλαξαν τον τρόπο σκέψης των Αμερικανών, οι επιθέσεις της 11ης Μαρτίου δεν είχαν την ίδια επίδραση στην νοοτροπία των Ευρωπαίων. Ευτυχώς τελείωσε η διαμάχη μεταξύ Αμερικανών και Ευρωπαίων για το ζήτημα του Ιράκ, όμως ταυτόχρονα έχει αυξηθεί το μέγεθος της τρομοκρατικής απειλής, όπως τουλάχιστον υποστηρίζει ο αρμόδιος συντονιστής της ΕΕ Γκις ντε Βρις. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να διευρυνθεί η συνεργασία, έτσι ώστε να αυξηθούν οι επιχειρησιακές δυνατότητες των υπηρεσιών ασφαλείας, χωρίς όμως να θιγούν τα βασικά δικαιώματα των πολιτών. Σημαντική πρόοδος θα προκύψει μόνο όταν η ΕΕ και οι ΗΠΑ συντονίσουν την πολιτική τους, καταλήγει η εφημερίδα.

Αυτό που έμαθαν οι Ευρωπαίοι από την τραγωδία της 11η Μαρτίου είναι ότι η ευρωπαϊκή ήπειρος έχει καταστεί πεδίο μάχης για τη διεξαγωγή του Ιερού Πολέμου, παρατηρεί η αυστριακή εφημερίδα Salzburger Nachrichten. Οι υπηρεσίες ασφαλείας ανησυχούν και δικαίως για το ενδεχόμενο το μακελειό της Μαδρίτης να επαναληφθεί και σε άλλες πρωτεύουσες της Ευρώπης. Το γεγονός ότι δεκάδες τέτοιες επιθέσεις έχουν αποτραπεί σε όλη την Ευρώπη, ενισχύει αυτούς τους φόβους. Θα ήταν τουλάχιστον ανόητο να προσπαθήσει κανείς να αποκρύψει αυτόν τον κίνδυνο από τους πολίτες, όπως έκανε ο τότε πρωθυπουργός της Ισπανίας Αθνάρ. Ο ισπανικός λαός πλήρωσε πολύ ακριβά την άγνοια.

Με αφορμή τη συμπλήρωση 20 ετών από την εκλογή του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ στο αξίωμα του Γενικού Γραμματέα του ΚΚΣΕ, η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung του Μονάχου φιλοξενεί άρθρο του τότε σοβιετικού ηγέτη, το οποίο αναφέρεται στην περεστρόικα και την πορεία της:

Τουλάχιστον τρεις φορές διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στην ιστορία του 20ου αιώνα η Ρωσία: αρχικά με την Οκτωβριανή Επανάσταση, αργότερα με την αποφασιστική συμβολή της στη συντριβή του φασισμού και στο τέλος του αιώνα μας με τον μετασχηματισμό της σοβιετικής και ρωσικής κοινωνίας, την περεστρόικα. Ποια ήταν η αφορμή για την περεστρόικα, διερωτάται ρητορικά ο κ. Γκορμπατσόφ: Ήταν η διαπίστωση ότι δεν μπορούσαμε να ζήσουμε άλλο όπως ζούσαμε μέχρι εκείνη τη στιγμή, υπογραμμίζει ο πρώην γ.γ. του ΚΚΣΕ, απαριθμώντας τα τεράστια προβλήματα που αντιμετώπιζε η Σοβιετική Ένωση, και αναφερόμενος στην απόπειρα πραξικοπήματος του 1991 που άνοιξε στον Γιέλτσιν το δρόμο προς την εξουσία.

Όταν οι ηγέτες της Ρωσίας, της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας αποφάσισαν να διαλύσουν τη Σοβιετική Ένωση το Δεκέμβριο του 1991, κανείς εκτός από εμένα δεν διαμαρτυρήθηκε, γράφει ο κ. Γκορμπατσόφ, προσθέτοντας ότι ακόμη και οι πολίτες της χώρας εμπιστεύθηκαν τον Γιέλτσιν. Η υλοποίηση των στόχων της ομάδας Γιέλτσιν, που ήταν η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, δεν οδήγησε στην ανάπτυξη, αλλά έφερε τη φτώχεια στα δύο τρίτα των πολιτών της Ρωσίας. Εκεί σταμάτησε η περεστρόικα, παρατηρεί ο κ. Γκορμπατσόφ.

Στις χθεσινές κινητοποιήσεις των γάλλων εργαζομένων αναφέρεται σημερινό σχόλιο της γαλλικής Liberation: Οι Γάλλοι δεν είναι τόσο ανόητοι όσο πιστεύουν κάποιοι γα να μπερδέψουν τη σημασία της Ευρώπης με μια κυβέρνηση που βρίσκεται σε αποσύνθεση. Και αυτό θα πρέπει να το γνωρίζουν κυρίως εκείνοι που τάσσονται υπέρ του «όχι» στο επικείμενο δημοψήφισμα για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Ο πρόεδρος Σιράκ καλείται να μας εκπλήξει, κάνοντας χρήση του κύρους που του προσδίδει το αξίωμά του και να καλέσει τους κοινωνικούς εταίρους σε νέες διαπραγματεύσεις με αντικείμενο τις κοινωνικές παροχές και τους μισθούς. Το κράτος θα πρέπει να αποτελέσει το υπόδειγμα. Με λίγα λόγια ο γάλλος πρόεδρος θα πρέπει να κάνει δύο φορές την έκπληξη, καταλήγει το δημοσίευμα.