Οι ιδέες Τσίπρα και οι ήρωες της αντιπολίτευσης

Το σχόλιο της Süddeutsche Zeitung του Μονάχου: «Από την ομοιοπαθητική είναι γνωστό το φαινόμενο της αρχικής επιδείνωσης. Τα συστατικά που χορηγούνται, μπορεί να επιφέρουν καταρχήν επιδείνωση των συμπτωμάτων. Η ανάρρωση έρχεται αργότερα, αλλά είναι αρκετά πιο βιώσιμη. Ένας παρόμοιος μηχανισμός υπάρχει και στην οικονομική πολιτική: όταν μια χώρα τα βάζει με τα διαρθρωτικά της προβλήματα, καθιστώντας, για παράδειγμα, πιο ευέλικτο το εργατικό δίκαιο, όταν ανοίγει τις αγορές της και διευκολύνει τις επενδύσεις, τότε απαιτούνται χρόνια για να μεταφραστούν οι μεταρρυθμίσεις σε μεγαλύτερη ανάπτυξη και μείωση της ανεργίας. (…)

Δεδομένης της εξαιρετικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται η γερμανική οικονομία, λίγοι θυμούνται ότι το σήμερα επικροτούμενο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων Ατζέντα 2010 είχε στοιχίσει πριν από λίγα χρόνια σε έναν καγκελάριο ονόματι Σρέντερ το αξίωμά του. Σε αυτά τα συμφραζόμενα δεν είναι σοβαρό να προβάλει κανείς τα κακά οικονομικά δεδομένα της Ελλάδας ως απόδειξη αποτυχίας του μοντέλου αρωγής των χωρών της ευρωζώνης. Η Ελλάδα δε διαθέτει αποτελεσματική διοίκηση, υποφέρει από τη γραφειοκρατία, τη νοοτροπία αυτοεξυπηρέτησης, τη φοροδιαφυγή, ενώ υπάρχει έλλειψη ανταγωνιστικών προϊόντων. Για να αλλάξουν όλα αυτά απαιτούνται 10-15 χρόνια, ένα χρονικό διάστημα που για πολλούς Έλληνες συνεπάγεται απώλεια της θέσης εργασίας, οικονομικά προβλήματα και αγωνία για το μέλλον. Εάν οι άνθρωποι δεν το θέλουν αυτό, τότε η χώρα τους πρέπει να βγει από την ευρωζώνη. Εάν θέλουν να παραμείνουν, τότε απαιτείται ριζική αναδιάταξη, συμπεριλαμβανομένης της αρχικής επιδείνωσης».

Υπάρχουν περιθώρια αναδιαπραγμάτευσης;

Στα περιθώρια αναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου αναφέρεται σημερινό δημοσίευμα της Frankfurter Allgemeine Zeitung. «Ακόμη κι ο δυνητικός διάδοχος του Ζ. Κ. Γιούνκερ, ο Γερμανός υπ. Οικονομικών Σόιμπλε, είπε σε χθεσινή του συνέντευξη ότι εάν υπάρχουν στην Αθήνα ιδέες για το πώς μπορεί να οδηγηθεί η ελληνική οικονομία στο δρόμο της ανάπτυξης, αυτό μπορεί να συζητηθεί. Οι ιδέες του Τσίπρα ωστόσο συμβαδίζουν με τις μεθόδους που οδήγησαν στην κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας. Θέλει να προσλάβει νέους δημοσίους υπαλλήλους και να αναιρέσει όλες τις συμφωνηθείσες από το 2010 μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις. Το έλλειμμα θα έφτανε το 15 %, όπως και πριν από την κρίση. Και φυσικά ο Τσίπρας περιμένει ότι η ΕΕ θα χρηματοδοτήσει αυτό το έλλειμμα.

Ωστόσο υπάρχουν περιθώρια επαναδιαπραγμάτευσης (…) καθώς οι επιταγές της Τρόικας δεν είναι ο Δεκάλογος. (…) Ο Σαμαράς (…) έχει ζητήσει μείωση της φορολογίας για να δοθεί ώθηση στην ανάπτυξη. (…) Υποστηρίζει ότι η αύξηση του ΦΠΑ έφερε τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα οδηγώντας σε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση. Πράγματι, οικονομολόγοι εκτιμούν ότι μερική μείωση μπορεί να ωφελήσει. Ωστόσο δεν θα πρέπει να υπάρχουν υπερβολικές προσδοκίες. Αποφασιστικής σημασίας δεν είναι το ύψος των φόρων, αλλά η ικανότητα του ελληνικού κράτους να μαζέψει αυτά τα χρήματα». Το δημοσίευμα αναφέρεται στη συνέχεια στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, που μπορεί να αποφέρει πολύ σημαντικά έσοδα αλλά δεν μπορεί να αποδώσει καρπούς εν μια νυκτί, αλλά και στις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, που απέτρεπε το ΠΑΣΟΚ μέχρι τον περασμένο Νοέμβριο, με συνέπεια να πρέπει να ληφθούν άλλα μέτρα που έπληξαν κυρίως τη μεσαία τάξη. «H μείωση της φορολογίας θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί εάν το κράτος απέλυε δημοσίους υπαλλήλους».

«Όλο και πιο πιθανή η έξοδος των Ελλήνων από το ευρώ»

Η ουσία των μεταρρυθμίσεων πάντως δεν μπορεί να αλλάξει, όπως σημειώνει η FAZ, παρά μόνον το χρονοδιάγραμμα, δηλαδή ο τρόπος αποπληρωμής, οι τόκοι και οι δημοσιονομικοί στόχοι. Η Τρόικα έχει δείξει προθυμία για διαπραγματεύσεις, εφόσον υπάρχει κυβέρνηση στην Αθήνα που συμφωνεί με την πολιτική των μεταρρυθμίσεων. Αυτό όμως δεν είναι εμφανές σε αρκετούς τομείς, όπως στον δημόσιο τομέα ή στο άνοιγμα επαγγελμάτων. Εκφράζονται όμως φόβοι ότι οι Σαμαράς και Βενιζέλος αντιλαμβάνονται τον όρο ‘επαναδιαπραγμάτευση’ διαφορετικά από ότι χρηματοδότες της Αθήνας. Ο Αλέξης Τσίπρας και άλλοι ήρωες της αντιπολίτευσης έτσι κι αλλιώς».

«Όλο και πιο πιθανή η έξοδος των Ελλήνων από το ευρώ», τιτλοφορείται σημερινό πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της Bild που σημειώνει: «Τα ελληνικά κόμματα συνέχισαν να μαλώνουν χθες για το σχηματισμό κυβέρνησης, νέες εκλογές γίνονται όλο και πιο πιθανές. Εν τω μεταξύ στο Βερολίνο προετοιμάζονται για την έξοδο των Ελλήνων». Το δημοσίευμα επικαλείται στο σημείο αυτό τις χθεσινές δηλώσεις Σόιμπλε, το σημερινό δημοσίευμα του Spiegel με τον τίτλο Akropolis Adieu, αλλά και δηλώσεις του επισφαλής του Ινστιτούτου Ιfo Χανς Βέρνερ Ζιν, που υποστηρίζει ότι με το ευρώ η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει ποτέ.

Για τις εκλογές στο NRW

Στις χθεσινές περιφερειακές εκλογές στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας, όπου υπέστησαν ιστορική ήττα οι Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ, αναφέρεται σημερινό σχόλιο της Kölner Stadt Anzeiger: «Η πλειονότητα των ψηφοφόρων θέλει προφανώς το κράτος πρόνοιας που έχει το ρόλο ρυθμιστή. Ένα δυνατό κράτος που μοιράζει ακόμη κι όταν το κάνει αυτό με νέα χρέη και ουσιαστικά αποδυναμώνεται».

«Πεντακομματικά και εξακομματικά κοινοβούλια γίνονται πλέον κανόνας στη Γερμανία», εκτιμά η Handelsblatt. Στα πολυσυλλεκτικά κοινοβούλια ο σχηματισμός και η διαχείριση κυβερνήσεων γίνεται ολοένα και πιο πολύπλοκη. Στη νέα πολιτική πραγματικότητα οι κλασικές συμμαχίες δυο κομμάτων, ενός μεγάλου και ενός μικρού, για το σχηματισμό σταθερής κυβέρνησης είναι πλέον ξεπερασμένα μοντέλα».


Επιμέλεια: Κώστας Συμεωνίδης

Υπεύθ. σύνταξης: Άρης Καλτιριμτζής