Νομπέλ Λογοτεχνίας στον Ζαν Μαρί Γκουστάβ Λε Κλεζιό

Ζαν Μαρί Γκουστάβ Λε Κλεζιό, πόσοι αλήθεια έχουν ακούσει το όνομα αυτού του Γάλλου συγγραφέα, πόσοι γνωρίζουν το έργο του 68χρονου βραβευμένου με το φετινό Νομπέλ Λογοτεχνίας; Η κριτικός λογοτεχνίας Σίγκριτ Λέφλερ περίμενε πράγματι, ως ειδικός αυτή την απόφαση; «Κανείς δεν την περίμενε απαντά. Ούτε καν οι ίδιοι οι Γάλλοι. Η τελευταία φορά που πήρε Γάλλος Νομπέλ Λογοτεχνίας ήταν ο Κλωντ Σιμόν και αυτό πριν από 23 χρόνια. Κανείς λοιπόν δεν περίμενε την απόφαση.»

Ο Ζαν Μαρί Γκουστάβ Λε Κλεζιό, γεννημένος το 1940 στη Νίκαια, σε ηλικία οκτώ ετών έφυγε με τους γονείς του για τη Νιγηρία, όπου ο πατέρας του εργάστηκε ως γιατρός στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Στο αιτιολογικό της απόφασης η Ακαδημία στη Στοκχόλμη κάνει λόγο για έναν εκστατικό αισθησιασμό στα έργα του. Δίκαιη λοιπόν η απόφαση; «Είναι μια πολύ περίεργη απόφαση λέει και πάλι η Σίγκριτ Λέφλερ. Ο Κλεζιό δεν στάθηκε ποτέ τυχερός στη Γερμανία. Δημοσιεύθηκαν μια σειρά από μυθιστορήματά του αλλά από διάφορους εκδοτικούς οίκους. Οι εκδοτικοί οίκοι δεν έκαναν επιτυχίες μαζί του. Και δεν νομίζω πως φταίει μόνο η στενομυαλιά των Γερμανών αναγνωστών, έχει να κάνει και με τον συγγραφέα. Είναι φοβερά πληκτικό να τον διαβάζεις»

Διακρίσεις στη Γαλλία, άγνωστος στη Γερμανία

Ανάμεσα στα πιο γνωστά του έργα είναι η συλλογή διηγημάτων με τίτλο ‘Ο πυρετός’ το 1965, ενώ με τα έργα του Terra Amata που έγραψε το 1967 και ‘Ο πόλεμος’ που έγραψε το 1972 κατατάχθηκε στους συγγραφείς με μεγάλες οικολογικές ανησυχίες. Τι είδους λογοτεχνία γράφει λοιπόν; «Θα πρέπει να γνωρίζει κανείς καταρχάς την οικογενειακή του κατάσταση, η οποία πάντως ήταν ενδιαφέρουσα. Ο πατέρας του ήταν Άγγλος υπήκοος, γιατρός από τον Άγιο Μαυρίκιο, η οικογένεια του οποίου κατοικούσε τα τελευταία 200 χρόνια στον Άγιο Μαυρίκιο. Η μητέρα ήταν Γαλλίδα. Ο πατέρας δούλεψε αργότερα σαν γιατρός στη Βόρεια Αφρική. Τον γνώρισε όταν ήταν ήδη 8 χρόνων. Όλα αυτά έπαιξαν ρόλο στον τρόπο που έγραφε».

Στη Γαλλία έχει πάρει πάντως αρκετές διακρίσεις με σημαντικότερη αυτή το 1989 για το έργο του ‘Η έρημος’. Του απονεμήθηκε το βραβείο Πωλ Μοράν , η μεγαλύτερη διάκριση στα γαλλικά γράμματα. Τώρα ήρθε και το Νομπέλ και μάλλον θα αλλάξει και τον ρυθμό των πωλήσεων και τον τρόπο που τον βλέπουν οι Γερμανοί.

Πολυμεταφρασμένος στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα πάντως είναι σχετικά γνωστός και τα βιβλία του έχουν εκδοθεί από διάφορους εκδοτικούς οίκους. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ‘Άνοιξη και άλλες εποχές’, ‘Το μεξικάνικο όνειρο’ από την Ωκεανίδα, ‘Ντιέγκο και Φρίντα’, από τον Καστανιώτη, ‘Το πρόστιμο’ από τη Σύγχρονη Εποχή, ‘Ο γητευτής του χρυσού’, ‘Το χρυσόψαρο’ από τον Πατάκη, ‘Φλογισμένη καρδιά και άλλα διηγήματα’ από τον Μίνωα.