Νέα αναμέτρηση του Ερντογάν με το στρατό

«Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν αποπειράται να αναμετρηθεί με τους στρατιωτικούς» γράφει η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Rundschau με αφορμή την εκ νέου υποψηφιότητα Γκιουλ για το προεδρικό αξίωμα «παρά την διακηρυχθείσα θέληση των στρατιωτικών ο Τούρκος πρωθυπουργός εμμένει στην υποψηφιότητα Γκιουλ διακινδυνεύοντας έτσι μια νέα διαμάχη με το στρατιωτικό κατεστημένο. Όμως σήμερα η κατάσταση δεν είναι η ίδια όπως τον Απρίλιο, διότι το κόμμα του Ερντογάν, το ΑΚΠ, έχει ενισχυθεί από την εκλογική νίκη της 22ας Ιουλίου, αλλά και ο ίδιος ο Γκιουλ δεν έκανε ούτε λεπτό πίσω θεωρώντας ότι η επιβολή ενός άλλου υποψηφίου καταστρατηγεί τη λαϊκή εντολή». «Ασφαλώς είναι ανοιχτό εάν και πως θα αντιδράσει ο στρατός. Για την Τουρκία η δεδομένη χρονική στιγμή συνιστά όντως τομή στην ιστορία της, αλλά όχι προς την ‘καταστροφή και τα φαντάσματα του παρελθόντος’ όπως αρέσκονται να παρουσιάζουν την κατάσταση οι κεμαλιστές και ο στρατός. Με την εκλογή του Γκιουλ στο προεδρικό αξίωμα δεν διακυβεύεται η κοσμική υπόσταση ούτε η συνταγματική τάξη της Τουρκίας, αλλά ούτε και η δημοκρατία. Αντίθετα θα ενισχυθεί η δημοκρατία, εάν με αφορμή αυτή την εκλογή ο Ερντογάν καταφέρει να περιορίσει ουσιαστικά τους στρατιωτικούς. Κάτι που εδώ και χρόνια απαιτούν η ΕΕ και οι Ευρωπαίοι πολιτικοί από την Άγκυρα. Η εκλογή του Γκιουλ θα ήταν για την Τουρκία ένα βήμα προς την Ευρώπη.»

«Όλοι είδαν επιτέλους ότι με το ΑΚΠ στην εξουσία η Τουρκία δεν έγινε ισλαμική, ούτε ισλαμικότερη από πριν, εάν το ΑΚΠ διαθέτει και τον πρόεδρο, τότε μάλλον θα αποβάλλουν το φόβο τους και οι τελευταίοι Τούρκοι πολίτες» σημειώνει στο ίδιο πνεύμα η επίσης γερμανική Berliner Zeitung «αντίθετα τώρα η καλλιέργεια αυτού του φόβου δεν ενισχύει τη δημοκρατία, αλλά την ισχύ του στρατιωτικού κατεστημένου.»

«Η τρόικα για το Κοσσυφοπέδιο δήλωσε ότι αποδέχεται ακόμη και τη διχοτόμησή του, εάν γίνει κοινά αποδεκτή» παρατηρεί η Frankfurter Rundschau και επισημαίνει: «αυτή τη λύση όμως ούτε το Κοσσυφοπέδιο αποδέχεται. Εξάλλου οι περισσότεροι Σέρβοι του Κοσσυφοπεδίου, για τους οποίους το σχέδιο Αχτισάρι προβλέπει τόσες δύσκολα εφαρμοζόμενες ρήτρες και τόσους όρους, ζουν όχι στον σερβικό Βορρά της επαρχίας, αλλά σε εδαφικούς θύλακες εντός της αλβανικής πλειοψηφίας. Για αυτούς λοιπόν η διχοτόμηση θα ήταν καταστροφή, διότι σε περίπτωση διχοτόμησης θα εγκαταλείψουν εθελοντικά ή αναγκαστικά την περιοχή. Θα ήταν αφελές να πιστέψουμε ότι αμφότερες οι πλευρές θα εφαρμόσουν τα εχέγγυα ισοτιμίας για τις μειονότητες.»