1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Νέα έρευνα για την ακροδεξιά στη Γερμανία

13 Νοεμβρίου 2006

Το Ίδρυμα Φρίντριχ Έμπερτ παρουσίασε την Τετάρτη στο Βερολίνο έρευνα του Πανεπιστημίου της Λειψίας για την ακροδεξιά στη Γερμανία.

https://p.dw.com/p/AvpZ
Εικόνα: AP

Στην έρευνα έλαβαν μέρος 4.900 Γερμανοί άνω των 14 ετών. Τα πορίσματα της έρευνας καταρρίπτουν την εντύπωση που έχει δημιουργηθεί από τα ΜΜΕ ότι η πλειοψηφία των ακροδεξιών είναι Ανατολικογερμανοί, νεαροί σε ηλικία και κυρίως ψηφοφόροι ακροδεξιών κομμάτων.

Σύμφωνα με τα πορίσματα το 9,1% των Δυτικογερμανών και το 6,6% των Ανατολικογερμανών διαθέτει ακροδεξιά φρονήματα, με χαρακτηριστικά στοιχεία την μισοξενία και την ξενοφοβία, αντισημιτισμό και ωραιοποίηση του εθνικοσοσιαλισμού.

Οι επιστήμονες, κοινωνιολόγοι, πολιτολόγοι και ψυχολόγοι, διαπιστώνουν ότι ακροδεξιά φρονήματα συναντώνται σε κάθε κοινωνική τάξη, ηλικία και στα δύο φύλα. Όμως υπάρχουν ορισμένες διαφοροποιήσεις π.χ. οι νεαροί από την Ανατολική Γερμανία δεν αποτελούν την πλειοψηφία των ακροδεξιών, αλλά οι ενήλικες από την Δυτική Γερμανία άνω των 60 χρονών.

Ο ψυχολόγος ‘Ελμαρ Μπρέλερ, ένας από τους επιστήμονες-ερευνητές, που διεξήγαγαν την έρευνα επισημαίνει ότι «οι ακροδεξιοί δεν είναι νεαροί από την Ανατολική Γερμανία. Εάν παρατηρήσει κανείς τα πορίσματά μας θα διαπιστώσει ότι η πλειοψηφία είναι ενήλικες άνω των 60 και μάλιστα στη Δυτική Γερμανία.»

Στην παραπάνω ηλικία η ξενοφοβία, ο αντισημιτισμός και η ωραιοποίηση του εθνικοσοσιαλισμού είναι πλατιά διαδεδομένα. Ο ακροδεξιός τρόπος σκέψης συναντάται συχνότερα σε άνδρες από ό,τι σε γυναίκες. Επιρρεπείς εμφανίζονται και οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι κοινωνικά υποβαθμισμένοι και οι χαμένοι του κοινωνικού κράτους. Ο Όλιβερ Ντέκερ, μέλος της επιτροπής που διεξήγαγε την έρευνα, εξηγεί πως οι υποβαθμισμένοι και οι χαμένοι του κοινωνικού κράτους «θεωρούν άσκοπο να στρατευτούν πολιτικά και να συμμετέχουν ενεργά σε κάποιο πολιτικό κόμμα. Εκτιμούν ότι η γνώμη τους δεν παίζει ρόλο και όχι μόνον δεν αισθάνονται ισορροπημένοι στον κοινωνικό και ιδιωτικό τους κύκλο, αλλά δεν αισθάνονται ούτε καν ασφαλείς.»

Το χειρότερο: τα ακροδεξιά φρονήματα δεν ταυτίζονται με τις λεγόμενες περιθωριακές ομάδες, αλλά διαπερνούν όλα τα κοινωνικά στρώματα. Ο ψυχολόγος ‘Ελμαρ Μπρέλερ, υπογραμμίζει πως τα ακροδεξιά φρονήματα δεν ταυτίζονται οπωσδήποτε με την εκλογική συμπεριφορά του κάθε ψηφοφόρου, διότι «ακροδεξιά φρονήματα, εκλογική συμπεριφορά και προδιάθεση για βιαιότητες είναι τρία διαφορετικά πράγματα. Τα άτομα με ακροδεξιά φρονήματα ψηφίζουν κατά κανόνα τα δύο μεγάλα κόμματα CDU και SPD και όχι τα δεξιά κόμματα. Υπάρχουν επίσης πολλοί ψηφοφόροι δεξιών κομμάτων που δεν έχουν ακροδεξιά φρονήματα. Ασφαλώς υπάρχουν και πολλοί που εκφράζονται από τα κόμματα αυτά.»

Το φαινόμενο της ακροδεξιάς στη Γερμανία εδράζεται πια στο πολιτικό κέντρο και όχι στο κοινωνικό περιθώριο.

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου